Παλαιότερα, ένα αδιάκριτο χέρι είχε αρπάξει από την κρεβατοκάμαρα του Στέφανου Κορκολή μια βιντεοταινία με κάποιες πολύ προσωπικές στιγμές του. Η προβολή της στην εκπομπή του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου δημιούργησε σάλο. Και κατέστρεψε την καριέρα του δημοφιλούς τότε συνθέτη και τραγουδιστή. Αργότερα τα δικαστήρια δικαίωσαν τον Κορκολή, αναγνωρίζοντας ότι η όλη υπόθεση (είχε κατηγορηθεί για παιδεραστία και όχι μόνο) ήταν περισσότερο ένα κακό και άνευ ενδιαφέροντος ανέκδοτο παρά μια ιστορία διαφθοράς και σκανδάλων, όπως είχε παρουσιαστεί. Η αθωωτική απόφαση είχε περάσει στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων. Ο Κορκολής εξαφανίστηκε από προσώπου γης.
Αρκετά χρόνια αργότερα έκανε μια νέα αρχή, προσπαθώντας να ξεχάσει (και να ξεχάσουμε) τον διασυρμό του και να ορθοποδήσει επαγγελματικά. Τίποτε όμως δεν είναι για αυτόν όπως ήταν πριν από την εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου.
Μια εκπομπή στην οποία είχε αποθεωθεί η υποκλοπή προσωπικών δεδομένων στο… όνομα του αποκαλυπτικού ρεπορτάζ- που τελικά μόνο αποκαλυπτικό δεν ήταν.
Από τότε ως σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, με την ευγενική πάντοτε συμβολή (και) του Τριανταφυλλόπουλου: Αν στην περίπτωση Κορκολή είχε χρησιμοποιήσει ως αποδεικτικό στοιχείο για τις κατηγορίες που είχε εξαποντίσει εναντίον του ένα βίντεο που είχε γυρίσει ο ίδιος ο… κατηγορούμενος, στη συνέχεια σε άλλες σοβαρές ή λιγότερο σοβαρές υποθέσεις ο δημοσιογράφος φρόντιζε να γυρίζει τα δικά του βίντεο. Η κρυφή κάμερα έγινε στα χέρια του ένα όπλο που συχνά τσαλάκωνε και καταβαράθρωνε υπολήψεις – ενόχων ή μη, δεν είναι αυτό το θέμα μας. Και η κουβέντα, για το άνομο και το ανήθικο της χρήσεώς της άναψε. Με τον Τριανταφυλλόπουλο να βγάζει στον αέρα το ένα μετά το άλλο τα κρυφά βίντεό του. Και να δημιουργεί σχολή, καθώς πολλοί ήταν εκείνοι που έσπευσαν να τον μιμηθούν. Ετσι φτάσαμε και στην υπόθεση Ζαχόπουλου- Τσέκου, όπου η κρυφή κάμερα έκανε πάλι το θαύμα της: Μια βιντεοταινία με ένα γελοίο θέαμα, την ωμή ερωτική συνεύρεση του τότε γενικού γραμματέα του ΥΠΠΟ με μια συνεργάτιδά του, έγινε η αφορμή να ξεσπάσει ένα από τα πιο τρανταχτά πολιτικά σκάνδαλα που έχει ζήσει η Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες.
Και τώρα, λίγους μόνο μήνες μετά το εν λόγω σκάνδαλο, ολόκληρη η χώρα ασχολείται με μια νέα απίστευτη υπόθεση. Η κρυφή κάμερα στο πλαίσιο της Εξεταστικής για το Βατοπαίδι αποκάλυψε ένα σενάριο εκβιασμού που θυμίζει χολιγουντιανή ταινία. Την ίδια στιγμή κάποιοι κάνουν λόγο και για ηχητικά ντοκουμέντα που θα κάψουν κόσμο και κοσμάκη. Παράνομα βίντεο και παράνομες ηχογραφήσεις, για άλλη μία φορά στην υπηρεσία (;) της Ενημέρωσης και της Δικαιοσύνης. Ο χορός των ονομάτων (Σωτηροπούλου, Κουκουβίνος, Καραμπέρης, Πάπιστας, Ψωμιάδης, Κάνου…) που έχουν εμπλακεί σε αυτή τη νέα τραγικωμωδία καλά κρατεί. Και το μείζον θέμα της νομιμότητας της χρήσης τέτοιων οπτικοακουστικών μέσων (βίντεο που γυρίστηκαν και ομιλιών που ηχογραφήθηκαν χωρίς να το γνωρίζουν οι πρωταγωνιστές τους), επανέρχεται.
Πράγματι, ο τηλεθεατής διασκεδάζει παρακολουθώντας το δημόσιο ξεβράκωμα επωνύμων και μη. Αγνοώντας όμως ότι μπορεί η συγκυρία να τα φέρει έτσι ώστε να είναι ο επόμενος που θα ξεβρακωθεί σε πανελλήνια τηλεοπτική μετάδοση. Μήπως, τελικά, το θέμα παραείναι σοβαρό για να αντιμετωπίζεται ως άλλο ένα ανέκδοτο;
Ναι, με τα βίντεο και τις μαγνητοφωνημένες τηλεφωνικές επικοινωνίες γελάνε οι παρέες. Την ίδια όμως στιγμή καταστρατηγούνται οι ελευθερίες του ανθρώπου, διαμορφώνονται σαθρές συνειδήσεις, εκπαιδεύεται μια γενιά αδίστακτων σπιούνων. Εφόσον η χρήση κρυφής κάμερας έχει γίνει κατεστημένο είναι σχεδόν σίγουρο ότι κάποια στιγμή θύματά της θα πέσουμε και εμείς.
Δεν είναι απαραίτητο να είμαστε απατεώνες για να εκτεθούμε ανεπανόρθωτα. Μπορεί να έχουμε κάνει ένα καθ΄ όλα ανθρώπινο λάθος, μπορεί να μην έχουμε κάνει τίποτε αλλά να βρεθούμε στο στόχαστρο κάποιων αδίστακτων. Οχι, δεν είναι επιστημονική φαντασία. Είναι μια πραγματικότητα. Την οποία αυτή τη στιγμή υποθάλπουμε όλοι. Το κράτος που δεν παίρνει δραστικά μέτρα, η τηλεόραση που προβάλλει τέτοια στοιχεία δήθεν για λόγους ρεπορτάζ (στην πραγματικότητα κυρίως για λόγους τηλεθέασης), εμείς που τα παρακολουθούμε… Μα δεν υπάρχει άλλος, πιο νόμιμος και ηθικός τρόπος από αυτές τις παλιοταινίες και τις παλιοκασέτες για να φανεί η αλήθεια σε αυτή τη χώρα;
