Μια νέα θεωρία αναφέρει ότι πετρώματα που σχηματίστηκαν από την ηφαιστειακή δραστηριότητα λειτούργησαν ως σφουγγάρια και ρούφηξαν το νερό που υπήρχε στην επιφάνεια του Αρη μεταφέροντας το στο εσωτερικό του πλανήτη στραγγίζοντας κυριολεκτικά την επιφάνεια του.
Εντοπίστηκαν δύο γαλαξίες κολοσσιαίου μεγέθους που σχηματίστηκαν στις αρχές της ύπαρξης του Σύμπαντος και οι επιστήμονες αναρωτιούνται πώς συνέβη αυτό αφού η κρατούσα θεωρία για την γέννηση και εξέλιξη του Σύμπαντος δεν μπορεί να εξηγήσει την παρουσία τους
Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν μια υπερμεγέθη μελανή οπή, που είναι η πιο μακρινή στο χώρο και στο χρόνο που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα. Βρίσκεται σε απόσταση 13 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, δηλαδή σχηματίστηκε περίπου 700 εκατ. έτη μετά την Μεγάλη Έκρηξη η οποία σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία δημιούργησε το Σύμπαν. Την εποχή που πιστεύεται ότι σχηματίστηκε αυτή η μαύρη τρύπα το Σύμπαν είχε μόνο το 5% περίπου της σημερινής ηλικίας του και μόλις είχαν αρχίσει να εμφανίζονται οι πρώτοι γαλαξίες.
To εντυπωσιακό και μυστηριώδες πέπλο ομίχλης που περιβάλλει τον Πλούτωνα και ανακαλύφτηκε μόλις πριν από δύο χρόνια είναι υπεύθυνο για την ακόμη πιο χαμηλή θερμοκρασία στον νάνο πλανήτη από όσο κανονικά θα ήταν αν δεν υπήρχε αυτό το πέπλο
Για πρώτη φορά ευρωπαίοι επιστήμονες κατάφεραν, με τη βοήθεια μιας συνδυασμένης βλαστοκυτταρικής και γενετικής θεραπείας, να δημιουργήσουν και να μεταμοσχεύσουν μια νέα επιδερμίδα σε σχεδόν όλο το σώμα ενός επτάχρονου παιδιού, που έπασχε από μια σπάνια ανίατη γενετική δερματική πάθηση.
Χιλιάδες εκρήξεις υπερ-καινοφανών αστέρων (σούπερ-νόβα) έχουν παρατηρηθεί μέχρι σήμερα, καθώς τα συγκεκριμένα άστρα ολοκληρώνουν τη ζωή τους με βίαιο τρόπο. Όμως, για πρώτη φορά οι αστρονόμοι ανακάλυψαν μια αξιοσημείωτη εξαίρεση: ένα άστρο που αρνείται να πεθάνει, καθώς εξερράγη τουλάχιστον δύο φορές σε διάστημα μερικών δεκαετιών, κάτι που αποτελεί «παραφωνία» σε σχέση με τις έως τώρα θεωρίες για τις κοσμικές καταστροφές αυτού του είδους.
Μια νέα μελέτη του ανθρώπινου μικροβιώματος – των τρισεκατομμυρίων μικροσκοπικών οργανισμών που ζουν επάνω και μέσα στο σώμα μας – αποκάλυψε εκατομμύρια άγνωστα γονίδια σε μικροβιακές κοινότητες στο ανθρώπινο έντερο, το δέρμα, το στόμα και τον γυναικείο κόλπο. Η καινούργια αυτή γνώση αναμένεται να ρίξει πολύ περισσότερο φως στον ρόλο που το μικροβίωμα παίζει στην ανθρώπινη υγεία αλλά και στην ασθένεια.
Ένας άνθρωπος πάνω στον πλανήτη μας κάνει κατά μέσο όρο σχεδόν 5.000 βήματα, για την ακρίβεια 4.961, μέσα στη μέρα, σύμφωνα με μια διεθνή επιστημονική έρευνα.
Η ανάπτυξη αποτελεσματικών και ασφαλών θεραπειών με βλαστικά κύτταρα για τη νόσο του Πάρκινσον έρχεται ένα βήμα πιο κοντά χάρη σε μια νέα μελέτη από την Ιαπωνία. Χρησιμοποιώντας ανθρώπινα πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα (iPSCs) οι ιάπωνες ερευνητές πέτυχαν να αποκαταστήσουν τη νευρική λειτουργία σε πιθήκους με Πάρκινσον βελτιώνοντας την κίνησή τους χωρίς σοβαρές παρενέργειες. Η προκλινική αυτή δοκιμή εξετάζει για πρώτη φορά μακροπρόθεσμα την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της συγκεκριμένης προσέγγισης, προσφέροντας μια ελπιδοφόρο ένδειξη ότι στο μέλλον θα μπορούσε να εφαρμοστεί και σε ανθρώπους.
Μια νέα μελέτη η οποία δημοσιεύεται στο αυριανό τεύχος της επιστημονικής επιθεώρησης Nature και υπογράφεται από πλήθος επιστημόνων με επικεφαλής τον καθηγητή Γονιδιωματικών Επιστημών και Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον στο Σιάτλ των ΗΠΑ κ. Γεώργιο Σταματογιαννόπουλο, καταδεικνύει την στενή γενετική σχέση των Μινωϊτών με τους Μυκηναίους, αλλά και των δύο αρχαίων πληθυσμών με τους σύγχρονους Έλληνες.
Ο μέσος όρος των βημάτων που κάνουν οι άνθρωποι ανέρχονται σε 4.961, σύμφωνα με αμερικανούς ερευνητές, που συγκέντρωσαν τα στοιχεία από εφαρμογές των κινητών, που μετρούν τα βήματα του χρήστη. Σκοπός τους ήταν να διαπιστώσουν πόσο ενεργός κινητικά είναι ο πληθυσμός.
Δύο νέα εξατομικευμένα εμβόλια κατά του καρκίνου, τα οποία βοηθούν τους ασθενείς να καταπολεμήσουν τα καρκινικά κύτταρα, ενεργοποιώντας τις άμυνες του ανοσοποιητικού συστήματός τους, άφησαν πολλές υποσχέσεις σε δύο αρχικές μικρές κλινικές δοκιμές, που έγιναν στις ΗΠΑ και στη Γερμανία.
Οι σεξουαλικές σχέσεις ανάμεσα στον σύγχρονο άνθρωπο και τον ξάδελφό του τον Νεάντερταλ ήταν ανέκαθεν μια μπλεγμένη ιστορία, η οποία γίνεται τώρα ακόμα πιο μπερδεμένη. Ανάλυση μιτοχονδριακού DNA από μηριαίο οστό Νεάντερταλ που βρέθηκε στη νοτιοδυτική Γερμανία, υποδεικνύει ότι γονίδια του Homo sapiens πέρασαν στο γονιδίωμα του Homo neanderthalensis πριν από τουλάχιστον 220.000 χρόνια. Και για να συμβεί αυτό, ο μόνος τρόπος ήταν ο... γνωστός.
Δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιo όριο στη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου και, αν υπάρχει, δεν έχει βρεθεί ή οι άνθρωποι δεν το έχουν φθάσει ακόμη, υποστηρίζει ομάδα ερευνητών αμφισβητώντας επιστημονκή μελέτη που είχε δημοσιευθεί το 2016 και είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το όριο ζωής είναι τα 115 έτη.
Οι κουκουβάγιες που συλλαμβάνονται παράνομα στη φύση και πωλούνται ως κατοικίδια έχουν αυξηθεί δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες, μια τάση που αποδίδεται στο φαινόμενο του Χάρι Πότερ.
Είναι μια απέραντη παγωμένη ήπειρος και έτσι ακριβώς την έχουμε στο μυαλό μας. Η Ανταρκτική ωστόσο διαθέτει και ακάλυπτες από πάγους περιοχές ξηράς. Σε αυτές μάλιστα είναι συγκεντρωμένη σχεδόν όλη η χερσαία ζωή που φιλοξενεί, από τα βρύα ως τους πιγκουΐνους. Τώρα οι επιστήμονες μελέτησαν για πρώτη φορά τις επιπτώσεις που αναμένεται να έχει η κλιματική αλλαγή στην ελεύθερη από πάγους στεριά της Ανταρκτικής – και κατ’ επέκταση στη χερσαία βιοποικιλότητά της. Τα αποτελέσματα δεν είναι ακριβώς ρόδινα.
Το δίλημμα του αν μπορούμε να συνεχίσουμε να «ποντάρουμε» στα φράγματα και την υδροηλεκτρική ενέργεια που προσφέρουν ή αν θα πρέπει να τα περιορίσουμε εξαιτίας της επιβάρυνσης που επιφέρουν στους ποταμούς και στο περιβάλλον τους τίθεται πλέον επιτακτικό για τον Αμαζόνιο. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει διεθνής ομάδα ερευνητών η οποία μελέτησε για πρώτη φορά συνολικά τις επιπτώσεις που έχουν ή θα έχουν τα υπάρχοντα και τα μελλοντικά φράγματα σε ολόκληρη τη λεκάνη του Αμαζονίου. Αν δεν γίνει επειγόντως επανασχεδιασμός, υποστηρίζουν, η ζημιά για το σύστημα ποταμών της περιοχής και τα οικοσυστήματά της θα είναι ανυπολόγιστη.
Φανταστείτε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο να ταξιδεύει στον αυτοκινητόδρομο και να μπορεί να επαναφορτίζει τη μπαταρία του εν κινήσει. Αυτό το άπιαστο προς το παρόν όνειρο έρχεται ένα βήμα πιο κοντά χάρη σε μια ομάδα ερευνητών από τις ΗΠΑ. Οι επιστήμονες κατόρθωσαν να μεταφέρουν ασύρματα ηλεκτρικό ρεύμα φορτίζοντας και διατηρώντας αναμμένο έναν λαμπτήρα LED ενώ αυτός μετακινούνταν στον χώρο. Αν και προς το παρόν περιορίζεται σε μικρές ενέργειες και αποστάσεις, η τεχνολογία θα μπορούσε στο μέλλον να χρησιμοποιηθεί για τη φόρτιση ηλεκτροκίνητων οχημάτων και προσωπικών ηλεκτρονικών συσκευών.
Το λίκνο της ανθρωπότητας ίσως δεν ήταν η ανατολική Αφρική όπως πιστεύουν ευρέως οι παλαιοντολόγοι: ανασκαφές στην περιοχή Τζεμπέλ Ιρχούντ του Μαρόκου έφεραν στο φως τα αρχαιότερα απολιθώματα του Homo sapiens, ηλικίας περίπου 300.000 ετών.
Προϊστορικοί άνθρωποι, οι οποίοι μάλλον δεν ήταν καν Homo sapiens, έτρωγαν το μεδούλι από τα κόκαλα παχυδέρμων στην Αμερική πριν από 130.000 χρόνια, υποδεικνύει νέα μελέτη. Θα είναι όμως δύσκολο να πειστούν όλοι οι ανθρωπολόγοι, δεδομένου ότι τα ευρήματα σπρώχνουν τον αποικισμό του Νέου Κόσμου 100.000 χρόνια πιο πίσω στο παρελθόν.