Μεγάλες κατολισθήσεις, παρόμοιες με αυτές στη Γη, συμβαίνουν στο νάνο πλανήτη Δήμητρα, ενισχύοντας τις ενδείξεις ότι αυτό το σώμα στη Ζώνη των Αστεροειδών, ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και Δία, διαθέτει μεγάλες ποσότητες πάγου νερού λίγο κάτω από την επιφάνεια.
Ενα γιγάντιο «κύμα» που παρατηρήθηκε στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, είναι πιθανότατα το μεγαλύτερο του είδους του που έχει ποτέ γίνει αντιληπτό στο ηλιακό σύστημά μας.
Πριν από 15 χρόνια είχε διαπιστωθεί ότι σε βάθος τριών χλμ κάτω από την επιφάνεια της Γης σε μια περιοχή ανάμεσα στον Καναδά και την Σιβηρία υπάρχει μια ροή λιωμένου σιδήρου. Παρατηρήσεις που έγιναν με τους δορυφόρους της ευρωπαϊκής αποστολής Swarm που βρίσκονται σε τροχιά από το 2013 αποκάλυψαν ότι η ροή αυτή είναι στην πραγματικότητα ένα ποτάμι λιωμένου σιδήρου με πλάτος 420 χλμ.
Η «θάλασσα» -ή μάλλον η «ζούγκλα»- τσιμέντου που μας περιτριγυρίζει, απορροφά σε μεγάλο βαθμό το διοξείδιο του άνθρακα, που έχει παραχθεί κατά την παραγωγή του τσιμέντου από τις βιομηχανίες. Σε αυτό το μάλλον απρόσμενο συμπέρασμα κατέληξε για πρώτη φορά μια νέα διεθνής επιστημονική έρευνα. Με τον τρόπο αυτό, η «θάλασσα» του τσιμέντου λειτουργεί όπως η πραγματική θάλασσα και η ζούγκλα του πρασίνου, που επίσης απορροφούν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου, δρώντας ως αντίβαρο στην κλιματική αλλαγή.
Μια σειρά από γεωλογικά χαρακτηριστικά στην επιφάνεια του Ερμή, τα οποία αποκαλύπτουν οι εικόνες που έστειλε το σκάφος Messenger της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), δείχνουν ότι πιθανότατα ο κοντινότερος στον Ήλιο πλανήτης είναι τεκτονικά ενεργός, εμφανίζοντας ακόμη σεισμική δραστηριότητα. Έως τώρα η Γη ήταν ο μόνος πλανήτης στο ηλιακό μας σύστημα που θεωρείτο ότι εμφανίζει σήμερα ενεργή γεωλογική δραστηριότητα.
Οι ισχυροί καταστροφικοί σεισμοί, όπως στην Ινδονησία το 2004, στη Χιλή το 2010 και στην Ιαπωνία το 2011, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να συμβούν, όταν υπάρχει πανσέληνος ή νέα σελήνη, σύμφωνα με μια νέα ιαπωνική επιστημονική έρευνα. Αυτό οφείλεται στο ότι, αυτές τις δύο περιόδους του μήνα, όταν ο Ήλιος, η Γη και η Σελήνη ευθυγραμμίζονται, αυξάνεται περισσότερο η βαρυτική επίδραση του φεγγαριού πάνω στον πλανήτη μας. Αυτό με τη σειρά του, εκτός από τις παλίρροιες, ασκεί μεγαλύτερη πίεση και πάνω στα τεκτονικά ρήγματα.
Σχεδόν όλος ο άνθρακας της Γης -χάρη στον οποίο υπάρχει ζωή πάνω στον πλανήτη μας, αφού στον άνθρακα βασίζονται όλοι οι έμβιοι οργανισμοί- πιθανώς προέρχεται από μια κατακλυσμική σύγκρουση, που συνέβη πριν περίπου 4,4 δισεκατομμύρια χρόνια ανάμεσα στη Γη και σε ένα άλλο εμβρυικό πλανήτη, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις επιστημόνων.
Με τα ηφαίστεια να αναβλύζουν λάβα και τις τεκτονικές πλάκες να κινούνται αέναα, ο γήινος φλοιός ανανεώνεται συνεχώς και σχεδόν κανένα τμήμα του δεν μένει ίδιο. Φαίνεται όμως ότι υπάρχει μια εξαίρεση: ένα κομμάτι φλοιού στην Ανατολική Μεσόγειο που δείχνει να έχει ηλικία 340 εκατομμυρίων ετών, και δεν αποκλείεται να είναι απομεινάρι από την εποχή της υπερηπείρου Γκοντβάνα.
Δεν αποτελούν πηγή ανησυχίας για την κλιματική αλλαγή μόνο το διοξείδιο του άνθρακα και το μεθάνιο. Οι εκπομπές του αερίου αιθανίου εμφανίζουν ξανά ανοδική πορεία παγκοσμίως, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.
Η αναζήτηση της προέλευση της ζωής στη Γη αποτελεί διαχρονική επιστημονική αναζήτηση με πολλές θεωρίες να έχουν πέσει στο τραπέζι του διαλόγου. Μια νέα μελέτη επιστημόνων της NASA προτείνει μια νέα, ενδιαφέρουσα και σίγουρα απρόσμενη θεωρία για την ύπαρξη της ζωής στον πλανήτη μας. Σύμφωνα με τους ερευνητές το φιλικό για τη ζωή περιβάλλον στη Γη δημιούργησαν έντονες ηλιακές καταιγίδες!
Η έως τώρα πεποίθηση ότι, στα νιάτα της, η Γη είχε πυκνότερη ατμόσφαιρα, αποδεικνύεται λανθασμένη. Επιστήμονες από τις ΗΠΑ και την Αυστραλία μελέτησαν φυσαλίδες αέρα παγιδευμένες σε πετρώματα ηλικίας 2.7 δισεκατομμυρίων ετών και συμπέραναν ότι εκείνη την εποχή ο αέρας ασκούσε το πολύ το ήμισυ της πίεσης που ασκεί σήμερα η ατμόσφαιρα πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη μας.
Η επιφάνεια του Ερμή είναι ασυνήθιστα σκούρα -πολύ περισσότερο από της Σελήνης- και τώρα οι επιστήμονες, μετά από πολύ προβληματισμό, πιστεύουν πως γνωρίζουν την αιτία: ο πλανήτης διαθέτει άφθονο άνθρακα με τη μορφή του γραφίτη, του υλικού που χρησιμοποιείται στα μολύβια.
Μία ξαφνική παρατεταμένη -και όχι σύντομη όπως θεωρείτο μέχρι σήμερα- περίοδος κρύου στο βόρειο ημισφαίριο κατά τον 6ο και 7ο αιώνα, μεταξύ 536 και 660 μ.Χ., συνέβαλε σε δραματικές κοινωνικές αναστατώσεις με αποτέλεσμα την εξασθένηση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και την επέκταση των Αράβων. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας επιστημονικής έρευνας, που για πρώτη φορά ονομάζει αυτή την περίοδο «Μικρή Εποχή των Παγετώνων της Ύστερης Αρχαιότητας».
Τα διάσημα πλέον ρυάκια που αυλακώνουν την επιφάνεια του 'Αρη, δεν έχουν κατ' ανάγκη δημιουργηθεί από τρεχούμενο νερό, αλλά μπορεί να προέρχονται από «ξηρό πάγο», δηλαδή από παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα, σύμφωνα με μια εναλλακτική εξήγηση γάλλων επιστημόνων.
Πριν από λίγες εβδομάδες ομάδα ειδικών της NASA ανακοίνωσε ότι οι μυστηριώδεις αυλακώσεις στον Φόβο, τον μικρό δορυφόρο του Αρη, προκαλούνται από τον πλανήτη που… ρουφάει τον δορυφόρο. Νέα μελέτη αναφέρει ότι σε μερικά εκατομμύρια έτη ο Φόβος θα έχει διαλυθεί και τα απομεινάρια του θα σχηματίσουν ένα δακτύλιο ύλης γύρω από τον πλανήτη.
Σε μια πολυαναμενόμενη συνέντευξη Τύπου το απόγευμα της Δευτέρας, η NASA παρουσίασε τις ισχυρότερες μέχρι σήμερα ενδείξεις για την εποχική ροή υγρού νερού στον Άρη -μια ανακάλυψη που αναπτερώνει τις ελπίδες για ανακάλυψη μικροβιακής ζωής.