Την περίοδο που οι ελληνοτουρκικές σχέσεις ήταν στο απόγειο της φιλίας, σε βαθμό που οι δύο χώρες συζητούσαν τη συγκρότηση «Συνομοσπονδίας», η κυβέρνηση της Τουρκίας το καλοκαίρι του 1932 με τον Νόμο υπ. αριθμ. 2007 απαγόρευσε την εξάσκηση 20 επαγγελμάτων σε ξένους υπηκόους. Αποτέλεσμα ήταν περίπου 12.000 Ελληνες της Πόλης να εξαναγκαστούν σε εκπατρισμό. Ο υπόλοιπος πληθυσμός των 12.000 ελλήνων υπηκόων απελάθηκε το 1964.
Ο κατάλογος των επαγγελμάτων που απαγορεύτηκαν με τον Νόμο 2007/1932.
Πλανόδιου πωλητή, φωτογράφου, μουσικού, κουρέα, τυπογράφου, μεσίτη, παραγωγού φορεμάτων, υποδημάτων και καπέλων, διαπραγματευτή στο χρηματιστήριο, πωλητή προϊόντων κρατικού μονοπωλίου, μεταφραστή σε τουρίστες και ξεναγούς, εργάτη στις βιομηχανίες σιδήρου, ξυλουργίας και οικοδομών, μεταφορέα, μόνιμες ή προσωρινές εργασίες σε εγκαταστάσεις υδραυλικών – φωτισμού -θέρμανσης, μέσα επικοινωνίας, φορτοεκφορτωτή στην ξηρά, οδηγού οχημάτων και βοηθών αυτών, μισθωτής εργασίας γενικά, εμπορίας σε κάθε είδους επιχειρήσεις, φύλακα σε πολυκατοικίες – στοές -ξενοδοχεία – επιχειρήσεις, θυρωρού, θαλαμηπόλου, προϊσταμένου θυρωρών, υπηρετών ανδρών ή γυναικών σε ξενοδοχεία – πανδοχεία – λουτρά- καφενεία – εστιατόρια – κέντρα διασκέδασης – μπαρ (garson & servant), τραγουδιστών και κρουπιέρηδων σε καζίνο.
