Έντυπη Έκδοση Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ: Σύνδεση μέλους Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους Η πρώτη μετωπική – αν και χωρίς ακραίους τόνους – σύγκρουση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών στη Βουλή το 2021, ήρθε σε μια κομβική στιγμή για την πορεία διαχείρισης της πανδημίας: σε μια φάση κατά την οποία επιχειρείται η σταδιακή επαναλειτουργία της οικονομίας και ενώ δρομολογείται ο μαζικός εμβολιασμός του γενικού πληθυσμού. Συνέπεσε επίσης με ένα κρίσιμο momentum για τις ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις, καθώς η υγειονομική κρίση επηρεάζει καταλυτικά το σκηνικό και διαμορφώνει συνθήκες ριζικών αλλαγών στον πολιτικό χάρτη.
Κοινή βούληση,
διαφορετικές οπτικές
Στο ρευστό αυτό πεδίο οι πολιτικές δυνάμεις επανατοποθετούνται υπό το βάρος των επιπτώσεων της πανδημίας και κρίνονται ως προς τη συμβολή τους στον κοινό εθνικό στόχο. Παρά την κοινή βούληση για την επιτυχέστερη αντιμετώπιση της πανδημίας, για άλλη μια φορά επιβεβαιώθηκε ότι οι οπτικές που υπάρχουν είναι διαφορετικές, τόσο για τους χειρισμούς κατά το δεύτερο κύμα όσο και για την επόμενη μέρα, με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να στέλνει ένα μήνυμα αισιοδοξίας με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα και προβλέψεις για βελτίωση της κατάστασης μετά τον Απρίλιο αφού προηγηθεί ένα δύσκολο τρίμηνο, όπως παραδέχθηκε, και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα να εκφράζει τους φόβους του για νέο, τρίτο κύμα. Εντονες διαφοροποιήσεις αποτυπώθηκαν και όσον αφορά τον εμβολιασμό, με την αντιπολίτευση να χρεώνει καθυστερήσεις και έλλειψη σχεδιασμού στην κυβέρνηση και με τον Πρωθυπουργό να διαβεβαιώνει ότι θα έχουμε πάντα διαθέσιμα εμβόλια για να διασφαλιστεί και να αυξηθεί ο ρυθμός των εμβολιασμών ανάλογα με τη διαθεσιμότητα.
Περί ποιότητας
πολιτικού λόγου
Στα θέματα που αφορούν το υγειονομικό σκέλος της διαχείρισης της πανδημίας, καταγράφηκαν κάποιες συνευρέσεις με πολιτικό ενδιαφέρον. Ο κ. Μητσοτάκης δεν δίστασε να υιοθετήσει κάποιες πλευρές της κριτικής που ασκήθηκε καθώς και των προτάσεων της προέδρου του ΚΙΝΑΛ Φώφης Γεννηματά, όπως στην περίπτωση των εμβολίων και της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, λέγοντας με νόημα ότι «το μέγεθος των κομμάτων δεν είναι κατ’ ανάγκη ανάλογο με την ποιότητα του πολιτικού λόγου», φράση που δεν πέρασε απαρατήρητη.
Αυτό συνέβη σε αντίθεση με τα ζητήματα της οικονομίας, όπου διαφάνηκε σύγκλιση της Κεντροαριστεράς με την Αριστερά, όπως παρατήρησε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός εξαιρώντας το ΚΚΕ. Στα ενδιαφέροντα σημεία της συζήτησης εμπίπτει το ύφος του αντιπολιτευτικού λόγου που έχει υιοθετήσει ο Αλέξης Τσίπρας, που αν και άσκησε δριμεία κριτική αποδίδοντας στον κ. Μητσοτάκη «ανευθυνότητα», «ασυγχώρητη ανεμελιά», «αλαζονεία» και «σύνδρομο του παντογνώστη», δεν κινήθηκε σε ακραίους τόνους. Αλλωστε παραδέχθηκε από την αρχή ότι «δεν θα επιτρέψω στον δικαιολογημένο θυμό που νιώθω να επηρεάσει τους τόνους της κριτικής μου». Μάλιστα απέφυγε να εμπλέξει στη συζήτηση για την πανδημία άλλα μείζονα θέματα της τρέχουσας περιόδου, όπως τα ελληνοτουρκικά ή τον ανασχηματισμό, επιλέγοντας να μην αναφερθεί στην εκλογική διάσταση που ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε σε αυτόν (κατά τον κ. Τσίπρα ο Πρωθυπουργός «σκέφτεται εκλογική απόδραση»).
«Εκλογές στο τέλος της τετραετίας»
Ο κ. Μητσοτάκης βρήκε την ευκαιρία στη Βουλή να δώσει μια απάντηση στα σενάρια περί ενδεχόμενης πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, δηλώνοντας ότι «κάθε κυβέρνηση σε μια δημοκρατική πολιτεία φεύγει ή ανανεώνει την εμπιστοσύνη της το βράδυ των εκλογών, αυτό θα συμβεί και με τη δική μας στο τέλος της τετραετίας». «Θα θέσουμε στην κρίση του λαού το έργο μας και ή θα μας επιβραβεύσει ή θα επιβραβεύσει άλλον» πρόσθεσε ο Πρωθυπουργός, που δεν παρέλειψε να διατυπώσει και μια αιχμή για τον κ. Τσίπρα με αφορμή την εσωκομματική κινητικότητα στον ΣΥΡΙΖΑ με τις νέες «τάσεις» και «ρεύματα» που κάνουν την εμφάνισή τους: «Οπλιστήκατε με όλα τα κλισέ του μειοψηφικού εαυτού του κόμματός σας» του είπε, σε μια προσπάθεια να αποδομήσει την κριτική του και την απουσία συγκεκριμένων και ρεαλιστικών προτάσεων, κάτι που φρόντισε να θέσει σε αντιδιαστολή με το ΚΙΝΑΛ.