Νο bathing, η νέα τάση που επικρατεί στο Χόλιγουντ. Δηλαδή, όσο γίνεται πιο αραιό πλύσιμο: Για οικονομία στο νερό και (κυρίως) για δέρμα-μετάξι! Οι οπαδοί της «αιρέσεως» της απλυσιάς αυξάνονται: Ο Τζόνι Ντεπ, η Τζούλια Ρομπερτς και ο Μπραντ Πιτ είναι μερικοί μόνο από τους σταρ που της οφείλουν μέρος της λάμψης τους. Σοβαρά τώρα; Σκέπτομαι με τρόμο την πιθανότητα να βρεθώ στο ίδιο ασανσέρ με την…«Pretty Woman». Ευτυχώς όμως δεν έγινα σταρ του Χόλιγουντ (παρά τις μεγάλες ευκαιρίες που είχα στη ζωή μου), οπότε δεν κινδυνεύω από τέτοιες δυσάρεστες συναντήσεις. Ούτε ο Ντεπ νομίζω πως θα βρεθεί ποτέ στον δρόμο μου. Επιστρέφω νοητά σε μια εποχή που μου έγινε αρκετά οικεία μέσα από τις διηγήσεις των γιαγιάδων μου: Τότε που κάθε Σάββατο (ή και πιο αραιά) η ελληνική οικογένεια γέμιζε με ζεστό νερό τη σκάφη, στο πλυσταριό (άγνωστες λέξεις, υποθέτω, για τα νέα παιδιά) και τα μέλη της έκαναν μπάνιο το ένα μετά το άλλο, μέσα στο ίδιο νερό – ήταν οι συνθήκες ζωής που το επέβαλλαν και όχι η οικολογία και η μόδα. Τυχερός εκείνος που έμπαινε πρώτος, δεν έχω λόγια για το μαρτύριο του τελευταίου. Ακούγεται πολύ μακρινό όλο αυτό – και όμως δεν είναι. Υπήρχαν οικογένειες που συνέχιζαν να πλένονται έτσι όταν ήμουν παιδί. Γι’ αυτό χαίρομαι που μεγάλωσα σε ένα σπίτι με άφθονο τρεχούμενο νερό, σε μια οικογένεια που δεν το φοβόταν και που μου έμαθε να το χρησιμοποιώ. Και ας γερνάω τώρα, σε αντίθεση με τη Βίβιαν Γουέστγουντ και τον σύζυγό της που παραμένουν νέοι επειδή έχουν πάρει διαζύγιο από το σαπούνι. «Σας συμβουλεύω να μην πλένεστε πολύ συχνά» είχε πει η ίδια στους δημοσιογράφους που την είχαν ρωτήσει πώς διατηρείται τόσο φρέσκια. Ο Αντρέας Κροντχάλερ – ο σύζυγος – είχε συμπληρώσει: «Μία φορά κάθε εβδομάδα πλένεται. Αυτός είναι ο λόγος που ακτινοβολεί τόσο. Εγώ πλένομαι μόνο μία φορά τον μήνα». Eκτοτε, όποτε βλέπω το ζεύγος σε φωτογραφίες από ντεφιλέ και άλλες εκδηλώσεις νομίζω πως μια δυσάρεστη μυρωδιά πλανάται στην ατμόσφαιρα. Ισως δεν κάνω καλά που τους σχολιάζω. Την εποχή της πολιτικής ορθότητας, που πρέπει να αποφεύγω εκφράσεις οι οποίες προσβάλλουν ορισμένους ανθρώπους, καλούμαι να σεβαστώ και τους οπαδούς της ανθ-υγιεινής αν-ορθότητας. Πόσα όμως έργα έγιναν για να φθάνει το νερό στα σπίτια μας! Και πόσοι άνθρωποι σε άλλη μέρη του κόσμου κάνουν, ακόμα και σήμερα, καθημερινά αγώνα για να εξασφαλίσουν έναν κουβά (έστω, βρώμικο) νερό για την καθημερινή λάτρα τους! Η κοινωνία της αφθονίας είναι πρόσφορο έδαφος για να ανθίζουν και οι πιο ακραίες εναλλακτικές θεωρίες. Ομως, στο τέλος της ημέρας, αν πρέπει να επιλέξω να γεράσω πρόωρα από το συχνό πλύσιμο ή να μείνω για πάντα νέος από την απλυσιά, επιλέγω το πρόωρον γήρας. Ασε που και η γεννημένη το 1941 Γουέστγουντ, όσο και αν δεν πλένεται, ογδοντάρα είναι και φαίνεται!
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
