Το… χωριό που «γονάτισε»τη Γιουνάιτεντ

«Είναι ό,τι καλύτερο έχει συμβεί ποτέ! Κερδίσαμε ευρωπαϊκό τίτλο κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Εμείς, μια μικρή ομάδα. Είμαστε οι καλύτεροι» κραύγαζε εκστασιασμένος ο νεαρός Αλεξ από την Ισπανία έξω από το στάδιο «Energa» του Γκντανσκ. Λίγο νωρίτερα είχε παρακολουθήσει μία ακόμα ποδοσφαιρική εκδοχή της μυθικής νίκης του Δαβίδ εναντίον του Γολιάθ.

Διότι τι είναι το Βιγιαρεάλ; Μια μικρή πόλη 60 χλμ. μακριά από τη Βαλένθια, με πληθυσμό 50.577. Αν βάλεις όλο το Βιγιαρεάλ μέσα στο Ολντ Τράφορντ, θα μείνουν κενά άλλα 23.563 καθίσματα!

Αυτό λοιπόν το ισπανικό… χωριό πανηγυρίζει την κατάκτηση του Γιουρόπα Λιγκ. Του πρώτου ευρωπαϊκού τίτλου στην ιστορία του. Από μια ομάδα που δεν υπήρχε στον ποδοσφαιρικό χάρτη όταν στα τέλη της δεκαετίας του 1990 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κέρδιζε πρωταθλήματα και Τσάμπιονς Λιγκ.

Μια… γραφομηχανή

«Οταν ήρθαμε εδώ για πρώτη φορά, δεν υπήρχε τίποτε άλλο, εκτός από μια γραφομηχανή και ο Γιανέθα» θυμάται ο Φερνάντο Ρόιγκ. Ο άνθρωπος που άλλαξε άπαξ διά παντός τη μοίρα της Βιγιαρεάλ το 1997.

Μέχρι τότε η ομάδα βολόδερνε στις μικρές κατηγορίες χωρίς καμία προοπτική. Με ένα γήπεδο 3.000 θέσεων, που είχε μια τσιμεντένια παράγκα 4Χ6 μέτρα σε μια γωνιά για αποδυτήρια και έναν αγωνιστικό χώρο που θύμιζε χωράφι και ανάγκαζε τους παίκτες και τον προπονητή να αναζητούν άλλα γήπεδα σε γειτονικές πόλεις για να προπονηθούν αξιοπρεπώς. Ο πρόεδρος Πασκουάλ Φοντ ντε Μόρα είχε δώσει όλη του τη ζωή στη Βιγιαρεάλ, αλλά κάποια στιγμή αρρώστησε και αποφάσισε να την πουλήσει.

Ο αγοραστής

Ανέθεσε στον Χοσέ Μανουέλ Γιανέθα, που έτρεχε όλη μέρα για την ομάδα και έκανε και δύο δουλειές για να τα βγάλει πέρα, να βρει αγοραστή. Κι αυτός πήγε κατευθείαν στον Ρόιγκ. Τον ιδιοκτήτη της Παμέσα, μιας μεγάλης επιχείρησης με κεραμικά στη Βαλένθια, πρόεδρο της ομάδας μπάσκετ της πόλης και αδελφό του Πάκο Ρόιγκ, που είχε την ποδοσφαιρική Βαλένθια.

Η κουβέντα δεν κράτησε παρά λίγα λεπτά. Τον Μάιο του 1997 ο Φερνάντο Ρόιγκ δέχθηκε να πληρώσει 72 εκατ. πεσέτες (περίπου 432.000 σημερινά ευρώ), για να κάνει δική του τη Βιγιαρεάλ. Η συμφωνία επικυρώθηκε με δύο ποτήρια κρασί στο μπαρ Birbar της πόλης.

Πολλοί αναρωτήθηκαν τι προσδοκούσε ο Ρόιγκ από μια επένδυση σε μια τόσο μικρή πόλη, όμως εκείνος είχε σχέδιο. Εκανε τον Γιανέθα γενικό διευθυντή και αργότερα αντιπρόεδρο, έβαλε στην ομάδα και τον γιο του, Φερνάντο Ρόιγκ Νεγκερόλες, και άρχισε αμέσως να το υλοποιεί. Ανακατασκεύασε εκ βάθρων το μικρό γήπεδο, μετατρέποντάς το στο «Μαδριγάλ» των 23.000 θέσεων, που όλοι σήμερα γνωρίζουμε. Και στη συνέχεια φρόντισε να διευρύνει τη βάση των φιλάθλων.

Το «παιδομάζωμα»

Μέχρι τις αρχές του 2000 η Βιγιαρεάλ είχε 2.500 μέλη. Οι 1.000 εξ αυτών ήταν συνταξιούχοι, που προμηθεύονταν δωρεάν τα εισιτήρια διαρκείας τους από τον δήμο. Ο Ρόιγκ έδωσε εντολή στους συνεργάτες του να «οργώσουν» την επαρχία Καστεγιόν προς άγρα νέων φιλάθλων. Ταξίδεψαν στις γειτονικές πόλεις (Μπενικάσιμ, Βιγιαφράνκα, Μποριάνα), επισκέφθηκαν σχολεία και μοίρασαν στους μαθητές εισιτήρια για τους αγώνες της ομάδας στο καινούργιο της γήπεδο. Αποτέλεσμα αυτού του ιδιότυπου «παιδομαζώματος» είναι η Βιγιαρεάλ να έχει σήμερα 20.000 μέλη, που γεμίζουν σε κάθε εντός έδρας αγώνα το Μαδριγάλ. «Κατ’ αναλογία, αν ήμασταν η Μαδρίτη, θα θέλαμε 10 Μπερναμπέου για να τους βάλουμε μέσα» λέει ο Ρόιγκ Νεγκερόλες.

Στιγμές δόξας

Την πρώτη χρονιά του Ρόιγκ η ομάδα ανέβηκε στην Πριμέρα Ντιβιζιόν. Την επόμενη έπεσε, αλλά κατάφερε να επανέλθει αμέσως, το 2000. Κι από τότε και μετά δεν κοίταξε ξανά πίσω στο ταπεινό παρελθόν της. Μέχρι το 2011 έπαιξε μία φορά στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ και άλλες δύο στα ημιτελικά του Γιουρόπα Λιγκ. Το 2012 υποβιβάστηκε απρόσμενα, αλλά επανήλθε αμέσως μετά και σταθεροποιήθηκε εκ νέου στα υψηλά στρώματα της Πριμέρα Ντιβιζιόν. Το 2016 έπαιξε σε έναν ακόμα ημιτελικό του Γιουρόπα Λιγκ πριν το κατακτήσει εφέτος με τον «βασιλιά» Ουνάι Εμερι στον πάγκο της.

Η άρνηση για το φιλικό και η «εκδίκηση»

Ο Φερνάντο Ρόιγκ δεν πήγε στο γήπεδο για να παρακολουθήσει τον τελικό της περασμένης Τετάρτης. Είχε νοσήσει πρόσφατα από κορωνοϊό και παρότι ταξίδεψε στην Πολωνία έχοντας στα χέρια του δύο αρνητικά τεστ PCR, η ιατρική υπηρεσία της UEFA δεν του επέτρεψε να μπει στο «Energa». Θυμάται, όμως, με χαμόγελο όταν το 2004 ο Γιανέθα είχε προσπαθήσει να βάλει στο deal για τη μεταγραφή του Ντιέγο Φορλάν και ένα φιλικό με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Μαδριγάλ. Οι «Μπέμπηδες» με γνήσιο βρετανικό σνομπισμό αρνήθηκαν να πάνε στο… ισπανικό χωριό, αλλά ο Ρόιγκ καθησύχασε τον Γιανέθα: «Μην ανησυχείς. Θα έρθουν. Και τζάμπα». Πράγματι, η Γιουνάιτεντ πήγε στο Βιγιαρεάλ το 2005 και το 2008 για να παίξει για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν κέρδισε κανένα από αυτά τα παιχνίδια. Και την Τετάρτη έχασε και ένα τρόπαιο από αυτόν τον θρασύ Δαβίδ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.