Έντυπη Έκδοση Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ: Σύνδεση μέλους Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους Κάθε χρόνο στη Θεσσαλονίκη, αυτές τις ημέρες, γράφεται μια σελίδα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Εφέτος αυτή η σελίδα θα αποτυπώσει τον φόβο της πρώτης πανδημίας του 21ου αιώνα που μέχρι τώρα έκοψε αναπάντεχα το νήμα της ζωής σε 900.000 ανθρώπους σε όλον τον κόσμο, στέρησε την εργασία σε εκατομμύρια άλλους, μας έκανε όλους φτωχότερους.
Οι μάσκες, το σύμβολο της μόνης προστασίας της ανθρωπότητας από τον κορωνοϊό, κρύβουν όμως τόσους άλλους φόβους και ανησυχίες.
Και δυστυχώς εφέτος για όλους τους Ελληνες, η μεγάλη ανησυχία, το γεγονός που μας γεμίζει άγχος για το αύριο είναι η τουρκική επιθετικότητα, οι απρόβλεπτες εξελίξεις στον Εβρο, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη χώρα μας και τη βασανισμένη οικονομία.
Κάπως έτσι, εφέτος, στη Νύμφη του Θερμαϊκού, την πρωτεύουσα των Βαλκανίων, με σβηστά τα φώτα της Διεθνούς Εκθεσης ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει το βαρύ φορτίο να εξηγήσει πώς θα οδηγήσει – ως οφείλει – τη χώρα στην έξοδο από αυτή την πολυμέτωπη κρίση.
Πάντοτε από τη Θεσσαλονίκη, κάθε χρόνο αυτές τις ημέρες όλοι οι Ελληνες έπαιρναν το σήμα, διάβαζαν το μήνυμα ακούγοντας τους πολιτικούς αρχηγούς και αντιλαμβάνονταν πού οδηγούν το καράβι, που πάει ο τόπος.
Τα παραδείγματα είναι πολλά. Από τον Ανδρέα Παπανδρέου που με μια δήλωσή του οδήγησε στην παραίτηση τον Κώστα Σημίτη, τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη που θα ήταν ευτυχής αν ζούσε και έβλεπε ότι το όνομα της Βόρειας Μακεδονίας ξεχάστηκε όχι σε δέκα αλλά σε λιγότερο από δύο χρόνια, τον Κώστα Καραμανλή που παρέδωσε την εξουσία στον Γιώργο Παπανδρέου για να μην πει αυτός το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», τον Αλέξη Τσίπρα που θα έσκιζε τα μνημόνια μέχρι να αποδειχθεί «ο πιο καλός ο μαθητής»…
Τα γεγονότα όμως δεν επιτρέπουν να γυρίζουμε το βλέμμα μας πίσω. Δεν επιτρέπουν ούτε υποσχέσεις ούτε ψεύτικες ελπίδες.
Είναι αρκετό σε όλους να θυμηθούν ότι η ΔΕΘ έκανε τα πρώτα εορταστικά της εγκαίνια τον Οκτώβριο του 1926, διέκοψε τη λειτουργία της μόνο στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1941, για να ξαναλειτουργήσει μετά τον πόλεμο το 1951 και από το 1966 πραγματοποιείται ανελλιπώς. Οχι όμως εφέτος…