Αρχισαν οι ανακοινώσεις υποψηφιοτήτων φίλων και γνωστών. Οσο μεγαλώνεις ο αριθμός τους γίνεται κι αυτός αστεία μεγάλος. Πριν από δέκα χρόνια δεν ήξερα κανέναν. Τώρα έχω φίλους παιδικούς σε όλα σχεδόν τα οφίτσια. Βουλευτές, δημάρχους, συμβούλους-γενικώς. Δεν βρισκόμαστε πια, δεν πολυμιλάμε, όχι λόγω θέσης, αλλά ξέρεις τώρα πόσο στενεύει ο κύκλος εκείνων που βλέπεις συχνά. Ο χρόνος και οι υποχρεώσεις περιορίζουν τα πρόσωπα με τα οποία βρίσκεσαι και κρατάς μόνο εκείνα της πρώτης γραμμής.
Οποτε βρεθήκαμε κάπου – μάλλον τυχαία – η κουβέντα ήταν εντελώς αποκαρδιωτική. Και για τις δύο πλευρές.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
