Ακόμα κι αν αύριο, ως διά μαγείας, η ζωή επέστρεφε σε μια σχετική κανονικότητα, το θέατρο θα εντασσόταν τελευταίο. Δουλειά αφής και όχι εξ αποστάσεως, απαιτεί ομαδική προετοιμασία και κοινό. Περίπου 2.300-2.500 ηθοποιοί – τόσοι υπολογίζονται κατά προσέγγιση οι επαγγελματικά ενεργοί – βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με τις επιπτώσεις που έχει επιφέρει ο κορωνοϊός στη δουλειά τους. Με τις σκηνές κλειστές από τις 12 Μαρτίου, ο θεατρικός κόσμος βιώνει μια πρωτόγνωρη καθημερινότητα. Κι αυτό γιατί τα τελευταία χρόνια, μεσούσης της κρίσης, οι εργασιακές σχέσεις άλλαξαν, επί τα χείρω. Καταργήθηκαν οι τρίμηνες συμβάσεις, οι πρόβες δεν πληρώνονταν – εξαιρουμένων των κρατικών και κάποιων οργανισμών, οι αμοιβές πέρασαν από το ημερομίσθιο στο ωρομίσθιο, εφαρμόστηκαν τα ποσοστά, κάτι που στις μικρές παραγωγές μεταφράζεται σε ελάχιστο ή και μηδενικό, ενίοτε, εισόδημα. Οπότε ένα ποσοστό ανθρώπινου θεατρικού δυναμικού δεν εντάσσεται σήμερα στο πρόγραμμα των 800 ευρώ, γιατί ήταν από πριν στον αέρα.
«Μπορεί να κάνεις δύο μήνες πρόβα και να μην έχεις πληρωθεί περιμένοντας τις παραστάσεις» λέει ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Αργύρης Ξάφης της ομάδας ΠΥΡ. «Υπάρχουν ομάδες και ηθοποιοί που έκαναν πρόβες περιμένοντας τα συμβόλαιά τους να ξεκινήσουν τέτοια εποχή – ο Βασίλης Μαυρογεωργίου, για παράδειγμα, είχε πρεμιέρα 13 Μαρτίου… Εμείς, τέλος Απριλίου».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
