Το ψυχικό τραύμα του Γουίλ Σμιθ

Σχεδόν μία εβδομάδα έχει περάσει από το πιο σοκαριστικό συμβάν που έχουμε δει σε τελετή απονομής των βραβείων Οσκαρ. Ο λόγος φυσικά για το διαβόητο χαστούκι που έδωσε ο Γουίλ Σμιθ στον κωμικό Κρις Ροκ, ο οποίος έκανε από τη σκηνή ένα κρύο αστείο με αποδέκτρια τη σύζυγο του πρώτου Τζέιντα Πίνκετ-Σμιθ. Πολλά έχουν ήδη γραφτεί για την όλη ιστορία, ωστόσο δεν είναι λίγοι όσοι θεωρούν ότι το κλειδί για την κατανόηση της (ομολογουμένως απαράδεκτης) συμπεριφοράς του ο Γουίλ Σμιθ μας το έχει ήδη δώσει με δική του πρωτοβουλία.

Στην αυτοβιογραφία του, που κυκλοφόρησε τον περασμένο Νοέμβριο με τίτλο «Will» (για τη συγγραφή της οποίας τον βοήθησε ο γνωστός μπεστσελερίστας Μαρκ Μάνσον), ο 53χρονος ηθοποιός περιγράφει λεπτομερώς τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας των οποίων υπήρξε μάρτυρας ως παιδί: «Oταν ήμουν εννέα ετών, είδα τον πατέρα μου να γρονθοκοπεί τη μητέρα μου στο πλάι του κεφαλιού τόσο δυνατά που εκείνη κατέρρευσε. Την είδα να φτύνει αίμα. Αυτή η σκηνή, που έλαβε χώρα στην κρεβατοκάμαρά τους, έχει καθορίσει το ποιος είμαι – μάλλον περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στη ζωή μου». Δεν ήταν ωστόσο μόνο η πράξη βίας που τον τραυμάτισε ψυχικά, αλλά και η δική του ανημπόρια να αντιδράσει. «Σε ό,τι έχω κάνει έκτοτε – στα βραβεία και στους τίτλους τιμής, στη φήμη και στο ενδιαφέρον του κοινού, στους ήρωες που ενσάρκωνα και στο γέλιο που προκαλούσα – υπήρχε πάντα μια απολογητική διάσταση προς τη μητέρα μου για τη στάση μου εκείνη την ημέρα. Την απογοήτευσα. Επειδή δεν ύψωσα το ανάστημά μου απέναντι στον πατέρα μου. Επειδή ήμουν δειλός. Αυτό που έχετε στο μυαλό σας ως Γουίλ Σμιθ, ο ράπερ που πολεμά εξωγήινους, ο bigger-than-life σταρ του σινεμά, είναι εν πολλοίς μια κατασκευή – ένας προσεκτικά διαμορφωμένος και ραφιναρισμένος χαρακτήρας που έχει σχεδιαστεί για να με προστατεύει. Για να κρύβομαι από τον κόσμο. Να κρύβω τον δειλό εαυτό μου».

Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν έφηβος και πήραν οριστικά διαζύγιο το 2000. Ο κάτοχος πια του Oσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου για την ταινία «H μέθοδος των Γουίλιαμς» (King Richard) κράτησε στενή σχέση με τον πατέρα του, αλλά το μίσος του για εκείνον βγήκε ξανά στην επιφάνεια όταν ο Σμιθ ο πρεσβύτερος είχε καρκίνο και ο γιος του ανέλαβε τη φροντίδα του. Την περίοδο που ήταν καθηλωμένος σε καροτσάκι σκέφτηκε μάλιστα να του κάνει κακό. «Oταν ήμουν παιδί, έλεγα πάντα στον εαυτό μου ότι κάποτε θα έπαιρνα εκδίκηση για αυτό που συνέβη στη μητέρα μου. Μετακινούσα μια μέρα τον πατέρα μου με το αναπηρικό αμαξίδιο και στάθηκα στην κορυφή μιας σκάλας. Θα μπορούσα να τον σπρώξω και να μην καταλάβει κανείς τι έγινε. Δόξα τω Θεώ που κρινόμαστε από τις πράξεις μας και όχι από τα εσωτερικά μας ξεσπάσματα που υποκινούνται από κάποιο τραύμα» γράφει στο memoir του.

Ο Σμιθ έγινε αρχικά γνωστός ως ράπερ και μουσικός χάρη στο χιπ χοπ δίδυμο που έφτιαξε με τον παιδικό του φίλο Jazzy Jeff. Στα 22 του κέρδισε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην τηλεοπτική κωμωδία «The Fresh Prince of Bel-Air» (1990-1996), με θέμα την ανατροπή στη ζωή ενός αφροαμερικανού μαθητή λυκείου που μπλέκεται συνεχώς σε καβγάδες και προκειμένου να συμμορφωθεί η μητέρα του τον στέλνει να μείνει με τους ευκατάστατους θείους του στο Μπελ-Ερ της Καλοφόρνιας. Λίγο πριν του δοθεί η μεγάλη αυτή ευκαιρία είχε συλληφθεί επειδή επιτέθηκε σωματικά στον Γουίλιαμ Χέντρικς, προμότερ του στη δισκογραφία. Του απαγγέλθηκαν διάφορες κατηγορίες, μεταξύ των οποίων και αυτή για πρόκληση σωματικής βλάβης, όμως όλες σύντομα αποσύρθηκαν. Αποτελεί εδώ και 30 χρόνια έναν από τους πλέον αγαπητούς σταρ του Χόλιγουντ, έναν συμπαθή, ήπιων τόνων leading man, του οποίου οι ταινίες έχουν συγκεντρώσει συνολικά παγκόσμιες εισπράξεις που ξεπερνούν τα εννέα δισεκατομμύρια δολάρια.

Ράπισμα στην υποκρισία

Σύμφωνα με την εφημερίδα «The Guardian», o γάμος του με την Τζέιντα Πίνκετ-Σμιθ θεωρείται ιδιαιτέρως ανθεκτικός για τα δεδομένα της βιομηχανίας του θεάματος. Και οι δύο έχουν υπάρξει ειλικρινείς όσον αφορά την απόφασή τους να έχουν σεξουαλικές σχέσεις και με άλλους συντρόφους. Η απόφαση αυτή έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις και τους έχει καταστήσει εύκολους στόχους σάτιρας και προσβολών. Μόλις πριν από μερικές εβδομάδες η κωμικός Ρέμπελ Ουίλσον αστειεύτηκε στην τελετή απονομής των βραβείων BAFTA πως θεωρεί σημαντικότερη ερμηνεία του Γουίλ Σμιθ «το ότι παριστάνει πως είναι OK με τους γκόμενους της γυναίκας του». Μιλώντας μετά το συγκεκριμένο περιστατικό, ο Σμιθ είπε ότι επί της ουσίας «δεν έχει υπάρξει ποτέ απιστία στον γάμο μας. Με την Τζέιντα μιλάμε για τα πάντα και δεν έχουμε φέρει ποτέ ο ένας τον άλλον προ δυσάρεστων εκπλήξεων». Συμπλήρωσε πως ελπίζει ο τρόπος με τον οποίο μιλούν για τον ανοιχτό γάμο τους να προκαλέσει ουσιώδεις συζητήσεις για το τι σημαίνει μονογαμία. Εννοείται πως μόνο αναζωογονητική θα μπορούσε να θεωρηθεί μια τέτοια θαρραλέα δημόσια παραδοχή από δύο τόσο διάσημους ανθρώπους. Εχουμε συνηθίσει τα ζευγάρια της σόουμπιζ να προωθούν μια επίπλαστη εικόνα την ώρα που πίσω από τις κλειστές πόρτες των επαύλεών τους συμβαίνουν πολύ χειρότερα πράγματα σε σχέση με μια ανοιχτόμυαλη προσέγγιση ενός εν πολλοίς παρωχημένου θεσμού όπως ο γάμος.

Δυστυχώς όμως το χαστούκι που έδωσε και υπερβολικό ως αντίδραση ήταν, και έχει προεκτάσεις που δεν φανταζόμαστε. Σε διάφορα Μέσα γράφτηκε μάλιστα και η άποψη πως η βιαιοπραγία του ενίσχυσε το πανταχού παρόν στερεότυπο του οργισμένου, θερμοκέφαλου μαύρου άνδρα, ρίχνοντας νερό στον μύλο των ρατσιστών.