Χριστόφορος Βερναρδάκης και Γιάννης Μηλιός έχουν κοινές πολιτικές καταβολές. Προέρχονται και οι δύο από τα σπλάχνα της «Β’ Πανελλαδικής», του φορέα που προήλθε από τη διάσπαση της ΕΚΟΝ «Ρήγας Φεραίος» το 1978, Νεολαίας του πάλαι ποτέ ΚΚΕ Eσωτερικού, που ήρθε σε σύγκρουση με την κυρίαρχη κομματική «γραμμή» ακολουθώντας μια αριστερόστροφη πλην σύντομη και άδοξη πορεία – αυτοδιαλύθηκε το 1981. Ηταν μια περίοδος πολιτικής και ιδεολογικής ανυπακοής στον χώρο αυτόν που πήρε το όνομά του από τη Β’ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της οργάνωσης, η οποία δεν αναγνωρίστηκε από την κομματική ηγεσία, που διέγραψε πάραυτα όσους συμμετείχαν σε αυτήν, παρά τον πλουραλισμό των ιδεών που πρέσβευε.
Μαζί βρέθηκαν και στο μαρξιστικό περιοδικό «Θέσεις» που διευθύνει μέχρι σήμερα ο κ. Μηλιός, ενώ συστρατεύθηκαν στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ συμβάλλοντας στην «έφοδο» προς την εξουσία. Ο κ. Βερναρδάκης βρέθηκε στον στενό κύκλο των ανθρώπων με τους οποίους συνομιλεί ο Πρωθυπουργός, υπουργοποιήθηκε και συμβουλεύει τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ ο κ. Μηλιός «έφυγε νωρίς» (τον Μάρτιο του 2015), αποστασιοποιούμενος από την πολιτική και τις επιλογές της τραυματικής εκείνης περιόδου που οδήγησαν στην τραγωδία του δημοψηφίσματος και στο τρίτο μνημόνιο που σφράγισε τη μνημονιακή μετάλλαξη του κόμματος της άλλοτε «ριζοσπαστικής» Αριστεράς.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
