Αυτόν τον μήνα, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες θα φιλοξενήσει μια άτυπη διάσκεψη όλων των μερών της κυπριακής διένεξης στη Γενεύη, ελπίζοντας να βρει επαρκή κοινό τόπο για την επανέναρξη διαπραγματεύσεων. Οι προοπτικές για κάτι τέτοιο δεν φαίνονται καλές. Η περίοδος της πανδημίας έκλεισε τα περάσματα και γέννησε φόβο να ταξιδέψει κανείς στην «άλλη πλευρά», με αποτέλεσμα, για μια περίοδο άνω του ενός έτους, η διάδραση στη διαχωριστική γραμμή να σταματήσει. Κατά την ίδια περίοδο, η πολιτική κατάσταση στον Βορρά έχει μετακινηθεί, καθώς ένας ηγέτης που υποστήριζε σθεναρά την ομοσπονδία, ο Μουσταφά Ακιντζί, αποχώρησε από την εξουσία και αντικαταστάθηκε από έναν λαϊκιστή-εθνικιστή, τον Ερσίν Τατάρ.
Επιπλέον, ο Τατάρ δεν κέρδισε μόνος του, αλλά με την υποστήριξη και την ανοιχτή παρέμβαση της τουρκικής κυβέρνησης, που τα πρόσφατα χρόνια έχει εγκαταλείψει την πρότερη υποστήριξη στην ομοσπονδία και έχει αρχίσει να ομιλεί για μια λύση δύο κρατών. Για την Τουρκία, ο Τατάρ ήταν απλώς ο υποψήφιος που θα μετέφερε αυτό το μήνυμα. Και πράγματι, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του ο Τατάρ ξεκίνησε να υποστηρίζει, σε συντονισμό με την Τουρκία, ότι για την τουρκοκυπριακή πλευρά οι εγγυήσεις και η τουρκική στρατιωτική παρουσία στο νησί, μαζί με την κυριαρχική και πολιτική ισότητα, αποτελούν κόκκινες γραμμές που οι δύο πλευρές αρνούνται να διαβούν.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
