Δεν χρειαζόταν ιδιαίτερο μυαλό να καταλάβει κανείς από την αρχή ότι η Novartis ήταν ένα πελώριο στήσιμο με προφανή στόχευση.

Η στοιχειώδης αίσθηση των πραγμάτων και η απλή λογική αρκούσαν.

Ακόμη όμως κι όσοι από την αρχή ψυλλιαστήκαμε τη δουλειά, δύσκολα μπορούσαμε να φανταστούμε τη συνέχεια. Η σκευωρία αποδείχτηκε φιάσκο που εξελίχθηκε σε καρναβάλι. Ενα δικονομικό τέρας.

Πρώτα, δεν βρέθηκε τίποτα να επιβεβαιώνει τις (αδιανόητες) καταγγελίες των κουκουλοφόρων μαρτύρων.

Τον Απρίλιο του 2018 η εισαγγελέας Τουλουπάκη έδωσε εντολή να ανοίξουν οι καταθέσεις όλων των πολιτικών προσώπων. Εννέα μήνες αργότερα, ούτε ένα γράμμα, ούτε ένα τηλεφώνημα.

Αν βρήκε κάτι, γιατί το κρύβει και δεν προχωρεί; Αν δεν βρήκε, γιατί δεν έχει πάει ακόμη σπίτι της;

Ακολούθησε η φαρσοκωμωδία με τον «μάρτυρα υπό προστασία» Μανιαδάκη.    

Του άσκησαν δίωξη με βάση μαρτυρία του… Νοεμβρίου του 2017, παρ’ όλο που από τότε δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για να τεθεί υπό προστασία και αφού πρώτα αρνήθηκε να εμπλέξει πολιτικά πρόσωπα, τους Αντ. Σαμαρά, Ι. Στουρνάρα και Αδ. Γεωργιάδη.

Ποιοι εισαγγελείς τον πίεσαν; Ποιοι τον εκβίασαν; Ποιοι παρανόμησαν;

Εως εδώ τα πράγματα είναι περίπου γνωστά. Η δικογραφία έχει καταρρεύσει. Και η σκευωρία μαζί της.

Εκείνο που δεν έχει καταρρεύσει είναι η σκευωρία ως αλητεία. Αφορά τους δικαστικούς, τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους που μπλέχτηκαν στο στήσιμό της.

Αυτοί ασφαλώς θα ελεγχθούν αυστηρά.

Οχι για λόγους δικαιοσύνης αλλά για λόγους δημοκρατίας. Για να μην επιχειρηθεί ξανά τέτοια αθλιότητα. Για να καταστεί σαφές (και με προσωπικό κόστος για τους αυτουργούς) ότι η δημοκρατία δεν ανέχεται παρακράτος.

Θα συμβεί, ούτως ή άλλως. Ο Πολάκης, ο Παπαγγελόπουλος και η λοιπή κομπανία δύσκολα θα ξεφύγουν.

Θα ήταν όμως ευχής έργο αν το ξεκαθάρισμα και η απόδοση ευθυνών ξεκινούσαν από τη σημερινή κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό.

Για λόγους δημοκρατικής τάξης.

Αλλά κι επειδή μόνο αν βγάλουν από πάνω τους τις βαριές σκιές και τις αβάστακτες υποψίες θα μπορέσουν να διεκδικήσουν αύριο μειωμένο καταλογισμό ευθυνών. Η δημοκρατία λειτουργεί με τη διαδικασία της αυτοκάθαρσης.

Δεν ξέρω αν θα το κάνουν. Δεν είμαι σίγουρος.

Είμαι βέβαιος όμως πως αν δεν το κάνουν οι ίδιοι, έστω και με κόστος, θα το κάνουν άλλοι για λογαριασμό τους.

Με πολύ βαρύτερο κόστος.