Το Επταήμερο του Διόδωρου
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ: Σύνδεση μέλους
Κατερίνα Σακελλαροπούλου
Σπάει ακόμα ένα ανδρικό άβατο, habemus Προεδρίνα, ημερολόγιό μου: η Κατερίνα Σακελλαροπούλου προτάθηκε για Πρόεδρος της Δημοκρατίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη – και αναγκαστικά ο Αλέξης Τσίπρας συναίνεσε: πώς να πει «όχι» αφού μόλις πρόπερσι την είχε εκλέξει το δικό του Υπουργικό Συμβούλιο πρόεδρο του Συμβουλίου Επικρατείας;
Την επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ για πρόεδρο του Συμβουλίου Επικρατείας, η ΝΔ για Πρόεδρο Δημοκρατίας – νομίζω τέτοιες τιμές από τα δύο μεγαλύτερα κόμματα δεν έχουν αποδοθεί ποτέ άλλοτε σε ζώντα Ελληνα ή ζώσα Ελληνίδα. Εξαιρετικός οιωνός για την Προεδρία που θα αρχίσει σε λίγο.
Σημαντικότερο και από το ότι είναι γυναίκα θεωρώ το ότι είναι μη πολιτικό πρόσωπο, ημερολόγιό μου: μετά τον καταστροφικό Χρήστο Σαρτζετάκη, τα τελευταία 30 χρόνια μόνο πολιτικοί εκλέγονται στο ανώτατο αξίωμα της χώρας. Το ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποδέχθηκε ότι υπάρχουν και πολίτες εκτός πολιτικού συστήματος που τους αξίζει αυτή η τιμή τιμά και τον ίδιο. Αποτελεί καλοδεχούμενη υπέρβαση, δεν μας έχουν συνηθίσει σε τέτοια οι πολιτικοί μας.
Βεβαίως, το έργο της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου θα είναι πολύ εύκολο, αν θέλει απλώς να τη συγκρίνουμε με τον νυν Πρόεδρο, τέτοιος που είναι. Αλλά δικαιούμαστε, μου φαίνεται, να έχουμε μεγαλύτερες απαιτήσεις: αφού πρώτη φορά αποδίδονται τέτοιες τιμές, πρέπει να φανεί αντάξιά τους – και είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρει.
Τεστ εντιμότητας
Είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρει όχι επειδή είμαι γενικώς αισιόδοξος, αλλά επειδή η επιλογή της για την Προεδρία με έκανε αισιόδοξο – αιώνες είχαμε να δούμε συναινετικό κλίμα ανάμεσα στα κόμματα.
Αισιόδοξο όχι μόνο για τη χώρα και για μένα, αλλά ακόμα και για τον απερχόμενο Προκόπη Παυλόπουλο: το τελευταίο του πόνημα, δριμύ «κατηγορώ» κατά του νεοφιλελευθερισμού στο Κολέγιο Trinity του Πανεπιστημίου του Δουβλίνου, όπου ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας της Νομικής, με πείθει ότι θα είναι υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές, μπορεί και πρώτος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.
Ευκαιρία η προεδρική εκλογή για να κάνει τεστ εντιμότητας ο Ανήλικος: πρότεινε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τη χαροκαμένη Μάγδα Φύσσα και όταν αυτή αρνήθηκε δήλωσε ότι η άρνησή της «την τιμά και επιβεβαιώνει ότι οι αγωνιστές δεν αγωνίζονται για τα αξιώματα» – αν είχε δεχθεί, θα την είχε καταγγείλει ως άτιμη που ενδιαφέρεται για αξιώματα και θα είχε ψηφίσει τον έντιμο εαυτό του.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο μεγαλοφυής Ανήλικος έχει τόσους οπαδούς και θαυμαστές – και μάλιστα όσο μακρύτερα είναι η χώρα από την Ελλάδα, τόσο περισσότερο τον θαυμάζουν. Στο απολύτως μακρύτερα από εμάς σημείο του πλανήτη μας, στο ακριβώς αντιδιαμετρικό ως προς το Αρχιπέλαγος της Κυψέλης σημείο που βρίσκεται καταμεσής στον νότιο Ειρηνικό Ωκεανό, δεν υπάρχουν άνθρωποι. Ομως όλα τα μαλάκια της περιοχής – γαστερόποδα κυρίως αλλά και κεφαλόποδα – είναι οπαδοί του.
Καραμανλής, Σπίρτζης, Χαφτάρ
Εκτός από τις καλές και τις γελοίες, υπάρχουν και οι κακές ειδήσεις: άλλοι δύο νεκροί στην Εθνική Οδό Πύργου – Πατρών, δύο καθηγητές του Λυκείου Λεχαινών – ατύχημα ήταν, δεν φταίει κανείς, το αίμα τους δεν βαρύνει αυτούς που επιμελώς ασχολούνται με τα εργολαβικά συμφέροντα και αρνούνται να κατασκευάσουν τον νέο αυτοκινητόδρομο – δεν ευθύνονται ο προηγούμενος υπουργός Χρήστος Σπίρτζης, ούτε ο νυν Κωστάκης Καραμανλής Γ’.
Ούτε καν θα μάθουν ότι δύο οικογενειάρχες έχασαν τη ζωή τους στον δρόμο-καρμανιόλα που δεν συντηρείται, αφού εδώ και δέκα χρόνια «όπου να ‘ναι» θα κατασκευαστεί σύγχρονος αυτοκινητόδρομος. Και θα συνεχίσουν αμέριμνοι και ευτυχείς να δρέπουν πολιτικές δάφνες, τιμώμενοι από τα κόμματά τους και τους ψηφοφόρους τους.
Δεν μας έφταναν οι δικοί μας εξολοθρευτές, έρχεται και ο αμερικανολίβυος στρατάρχης Χαλίφα Χαφτάρ, επικεφαλής του ενός από τα δύο μέτωπα της Λιβύης, και διαβεβαιώνει τους επικεφαλής της ελληνικής κυβέρνησης ότι: οι βεδουίνοι στα καραβάνια της ερήμου, οι φελάχοι στις οάσεις και οι μισθοφόροι και των δύο συγκρουόμενων στρατών, όλοι ομοψύχως θεωρούν άκυρα τα δύο μνημόνια που υπέγραψε ο αντίπαλός του Φαγέζ αλ Σαράζ με την Τουρκία.
Από την εποχή που η γη ξαναπήρε στη δικαιοδοσία της τον Αλέξανδρο Παπάγο είχε, μου φαίνεται, να πατήσει το τίμιο ελληνικό χώμα ένδοξο ποδάρι στρατάρχη – και καταλαβαίνουμε την αξία του από το γεγονός ότι δεν είναι μόνο βέρος Λίβυος, αλλά πήρε και την αμερικανική ιθαγένεια όταν έφυγε από την πρώτη πατρίδα του για να γλιτώσει από τη μάνητα και το σπαθί του Καντάφι που ήταν έμπιστός του προηγουμένως – και αυτόν τον αμερικανό πολίτη τον στηρίζει και η Ρωσία. Δεν ξέρω τι λέει ως στρατηλάτης, αλλά ως διπλωμάτης να έχει εξασφαλίσει τόσους υποστηρικτές, εξαιρετικός μου φαίνεται – είναι και νεότατος, μόλις 77 ετών· έχει μέλλον μπροστά του.
Laudatio Venizelianus
Για να επανέλθουμε στα θετικά και καλά της εβδομάδας, ο Βαγγέλης Βενιζέλος, «ως φίλος της επί πολλές δεκαετίες» και επομένως κατ’ εξοχήν αρμόδιος, έχει να πει τα εξής για την Κατερίνα Σακελλαροπούλου:
«Τη διακρίνει δικαστική εμπειρία, ευφυΐα, ενσυναίσθηση, επαφή με την κίνηση των σύγχρονων ιδεών, γνώση της κοινωνικής πραγματικότητας… Η αντίληψή της για τα πράγματα υπερβαίνει με ταχύτητα τη δικανική προσέγγιση και στοχεύει στην ουσία… Αντιλαμβάνεται τους καταναγκασμούς της πολιτικής και τα παίγνια της Ιστορίας… Εχει συγκροτημένες και ισχυρές απόψεις για τους θεσμούς, την κοινωνία, τις ανθρώπινες σχέσεις που είναι η ουσία της πολιτικής… Γνωρίζει πολύ καλά ότι το ανυπέρβλητο δίλημμα στην πολιτική είναι η σύγκρουση ανάμεσα στην «ηθική της ευθύνης» που βασίζεται στα πραγματικά δεδομένα και στο καθήκον αλήθειας και στην «ηθική της πεποίθησης» που επικαλείται την επιθυμία ή τους ευσεβείς πόθους. Γνωρίζει ότι τώρα ανήκει διανοία, ψυχή τε και σώματι στο έθνος, στην πολιτεία».
H άποψή του ότι «έχει καταστεί κοινό κτήμα του ελληνικού λαού» μοιάζει υπερβολική και παρεξηγήσιμη… αλλά μου φαίνεται ότι όλοι, πλην Λακεδαιμονίων, συμμεριζόμαστε την κατακλείδα του βενιζέλειου laudatio:
«Της ευχόμαστε όλοι μας να είναι η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας του μέλλοντος, που πατάει γερά στη συνείδηση της Ιστορίας».
Γραμματοκιβώτιο
«Βασιλόπιτα» ονομάζεται η νέα καταιγίδα ζαχαρόσκονης που σαρώνει ήδη τη χώρα, σε πυκνότητα μάλιστα που δύσκολα ακόμη κι εσύ, παραπονιάρη Διόδωρε, θα αποφύγεις να σου πέσει, τελικά, ένα φλουρί.
ΣΤΑΥΡΟΣ, ΚΟΣΜΙΚΟΓΡΑΦΟΣ
Διαβάζω ότι μελετάται η αύξηση της φορολογίας αλλά και των ελέγχων στα τσιγάρα και στα ποτά. Είναι προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά πρέπει να αντιμετωπιστούν αναλόγως και τα ξενύχτια.
ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΣ ΑΝΑΝΗΨΑΣ
Υ.Γ. Παρακαλώ μην προσθέτετε κόμμα ανάμεσα στις δύο λέξεις της υπογραφής μου. Δεν γνωρίζετε ότι οι ανανήψαντες αντιπαθούν το «κόμμα»;
Διόδωρε, ο λευκός καπνός της εστίας του Μαξίμου ανήγγειλε γυναίκα! Μακάρι να λάβει απολυτήριο με άριστα και δέκα!
ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΡΤΙΑΛΗΣ, ΧΟΛΑΡΓΟΣ
ΠτΔ: Ο αέρας του βουνού είχε άρωμα γυναίκας. Ευώδες, όπως το τσάι του βουνού!
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΑΚΟΣ, ΛΑΡΙΣΑ
Ευχαριστούμε τον πρόεδρο της ΝΔ που μας ανακοίνωσε το όνομα της νέας Προέδρου της Δημοκρατίας. Δεν θα αντέχαμε έως την ψηφοφορία στη Βουλή – δηλώνω σπλήνα κυριακομητσοτακικός.
ΑΒΑΔΑΙΟΣ, ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ
«Οι αργίες είναι για τους τεμπέληδες» απεφάνθη ο Αρχιεπίσκοπος. Συμφωνώ. Ειδικά για όσους έχουν έξι μέρες αργία την εβδομάδα.
Γ. Κ., ΚΥΜΗ
Βγάλαμε ακόμα και με χρωματιστά ψηφοδέλτια τον θρυλικό Δικαστή του «Ζ» Πρόεδρο, αλλά αντί του Ζαν-Λουί Τρεντινιάν μας προέκυψε κάποιος που του φορούσαν κουδούνια στο Αγιονόρος, δεν έδινε χάρη σε ισοβίτη ομοφυλόφιλο, κουβάλησε προσωπική οικοσκευή από την επίσημη επίσκεψή του στην Κίνα – και στο τέλος προσέλαβε τη σύζυγό του στο προεδρικό γραφείο του… Τώρα θα εκλεγεί σχεδόν παμψηφεί η κυρία Σακελλαροπούλου, που υπόσχεται σεμνά να τιμήσει Δικαιοσύνη και Ελληνίδες… Για να δούμε…
ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΑΘΗΝΑ
Πάκη θα λέτε και θα κλαίτε! Απ’ τα γέλια…
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΧΙΑΣ

