Τελειώνουν οι «χρυσές ευκαιρίες» για ντιλ

Τουλάχιστον για άλλα τρία χρόνια θα συνεχιστούν οι αναδιατάξεις στον επιχειρηματικό χάρτη της χώρας. Εξαγορές, συγχωνεύσεις αλλά δυστυχώς και «λουκέτα» θα βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη ώσπου να ολοκληρωθεί η αναδιάρθρωση του παραγωγικού τομέα και να αποκατασταθεί ο υγιής ανταγωνισμός μεταξύ των επιχειρήσεων.

Αυτό θα συμβεί γιατί η Ελλάδα ακόμη δεν έχει βγει από την κρίση αλλά και λόγω του γεγονότος ότι οι τράπεζες μόλις τώρα αρχίζουν να κινούνται επιθετικά στην πώληση ή στη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων.

Οι τράπεζες καθυστέρησαν να λάβουν δραστικά μέτρα για την εκκαθάριση των ισολογισμών τους ώσπου η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα επέβαλε αυστηρούς κανόνες για την επάρκεια των κεφαλαίων με αποτέλεσμα τα «σκουπίδια» να μην μπορούν να κρύβονται κάτω από το χαλί.

Η πώληση δανείων σε ξένους ή ακόμα και σε ανταγωνιστές και η ανάγκη για τη δημιουργία μεγαλύτερων σχημάτων θα τροφοδοτούν τα επιχειρηματικά deals και θα επιταχύνουν τον μετασχηματισμό και τη συγκέντρωση των δυνάμεων της ελληνικής οικονομίας.

Συμφωνίες

Μέχρι τώρα έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές επιχειρηματικές συμφωνίες, καθώς τα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία λόγω της κρίσης είχαν απαξιωθεί και βρήκαν την ευκαιρία κυρίως ξένοι να αποκτήσουν φθηνά πολύ καλές εγχώριες εταιρείες. Αυτή η περίοδος της «χρυσής ευκαιρίας» φαίνεται να τελειώνει. Οποιος θα θέλει να αγοράσει κάτι που έχει αξία θα πρέπει να βάλει λεφτά στο τραπέζι. Χαρακτηριστικό ήταν το παράδειγμα των ΕΛΠΕ. Πρώτη φορά βγήκε προς αποκρατικοποίηση μια εταιρεία-κολοσσός χωρίς προβλήματα και με τεράστιες προοπτικές, με αποτέλεσμα οι ξένοι επίδοξοι μνηστήρες να κάνουν πίσω, καθώς γνώριζαν εξαρχής πως το τίμημα που ήταν διατεθειμένοι να προσφέρουν δεν θα γινόταν δεκτό.

Εταιρείες που τα δάνειά τους έχουν πωληθεί σε ξένα funds (Εuromedica, Χαλυβουργία Ελλάδος κ.ά.), πολυμετοχικές εταιρείες (π.χ. Ιασώ, που δέχθηκε δημόσια πρόταση από το fund Oaktree) και εταιρείες που ο βασικός μέτοχος σχεδιάζει τη διαδοχή του (succession issues) και ο σχεδιασμός αυτός δεν περιλαμβάνει μέλη της οικογένειας αναμένεται να αλλάξουν χέρια το αμέσως επόμενο διάστημα.

Μεγάλες αλλαγές έχουν συντελεστεί στον κλάδο των σουπερμάρκετ που ήταν ο πρώτος κλάδος μετά τις τράπεζες που βρέθηκε αντιμέτωπος με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση της ιστορίας του, αφού εταιρείες όπως ο Μαρινόπουλος, ο Βερόπουλος και ο Γαλαξίας έσβησαν από τον χάρτη.

Ισχυρός πόλος

Το άλλο μεγάλο consolidation έχει συμβεί στον κλάδο της Υγείας. Το  fund της CVC δαπάνησε περίπου 400 εκατ. ευρώ και έχει αποκτήσει το Υγεία, το Metropolitan και το Ιασώ General, δημιουργώντας έναν ισχυρό πόλο που ενδεχομένως να αλλάξει και το status quo στη λειτουργία των νοσοκομείων και ειδικότερα τον ρόλο των γιατρών.

Στην ακτοπλοΐα η MIG πουλάει την Attica Συμμετοχών, η οποία μετά την απόκτηση και της Hellenic Seaways αποτελεί το «φιλέτο» του κλάδου και οι προτάσεις που έχει δεχθεί ξεπερνούν τα 300 εκατ. ευρώ.

Οι κλάδοι των τροφίμων και των ξενοδοχείων θα «δώσουν» επίσης πολλές αγοραπωλησίες στο μέλλον, αφού υπάρχει ευρεία διασπορά μικρών αλλά υγιών μονάδων σε όλη την επικράτεια.

O κλάδος της ενέργειας, και ειδικότερα οι ανανεώσιμες πηγές, αναμένεται να προσελκύσει επενδύσεις άνω των 3,5 δισ. ευρώ. Η ενέργεια είναι και ο κλάδος που εκτός από αγοραπωλησίες θα προσελκύσει κεφάλαια για νέες παραγωγικές επενδύσεις (Greenfield projects). Μάλιστα είναι τομέας που δεν μονοπωλείται από ξένους, αφού έλληνες παίκτες (Τέρνα, Μυτιληναίος) έχουν προαναγγείλει μεγάλα επενδυτικά σχέδια.

«Κόκκινα» δάνεια και εξυγίανση

Οι πρώτες μεταβιβάσεις «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων έχουν ολοκληρωθεί και οι διαχειριστές ή οι νέοι ιδιοκτήτες, αν πρόκειται για πώληση, έχουν πιάσει δουλειά και κατανέμουν τα δάνεια σε κατηγορίες.

Η μία κατηγορία είναι αυτή που η επιχειρηματική δραστηριότητα της εταιρείας δεν αποδίδει, οπότε δεν υπάρχει καμία πιθανότητα ανάκτησης των δανείων. Σε αυτή την περίπτωση θα ενεργοποιηθούν οι προσημειώσεις και θα ακολουθήσουν πλειστηριασμοί. Ουσιαστικά θα φύγουν από τη μέση εταιρείες-ζόμπι προς όφελος του υγιούς ανταγωνισμού, χωρίς όμως να αποφευχθεί ο αρνητικός κοινωνικός αντίκτυπος λόγω των απολύσεων που θα λάβουν χώρα.

Μια άλλη κατηγορία είναι οι εταιρείες με ζήτηση για το προϊόν τους αλλά λόγω έλλειψης cash flow δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν τις πωλήσεις τους.

Εκεί ο διαχειριστής μπορεί να χρηματοδοτήσει τον επιχειρηματία και να του δώσει τα απαραίτητα «καύσιμα» για μια νέα αρχή, κάτι που δεν μπορούν να κάνουν οι ελληνικές τράπεζες στην κατάσταση που βρίσκονται.

Μια τρίτη κατηγορία είναι οι επιχειρηματίες που θα αποπληρώνουν τμήμα του δανείου με προσωπική τους περιουσία, αλλά και με την πώληση περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης, και ο διαχειριστής με τη σειρά του θα μπορεί να «κουρεύει» το δάνειο ώστε το υπόλοιπο που θα μείνει να εξυπηρετείται στο μέλλον από τις επιδόσεις της εταιρείας.