Τα χρυσά παιδιά της Ρομποτικής

Η χωρίς περιορισμούς προσβασιμότητα για όλους τους πολίτες αποτελεί ένα πάγιο και δίκαιο αίτημα των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες. Ακόμα και σήμερα, μια βόλτα, έστω και μόνο γύρω από το σπίτι, μπορεί να είναι για αυτούς τους ανθρώπους ένα δύσκολο έργο. Σπασμένα πεζοδρόμια, οχήματα παρκαρισμένα σε πεζοδρόμια και ράμπες, διαδρομές δήθεν σχεδιασμένες για άτομα με προβλήματα όρασης γεμάτες εμπόδια δυσχεραίνουν την καθημερινότητά τους.

Η εικόνα μιας γυναίκας με προβλήματα όρασης η οποία δυσκολευόταν να διασχίσει μια διάβαση πεζών λόγω σταθμευμένων αυτοκινήτων στάθηκε η αφορμή για την ομάδα Plaisiobots ώστε να δημιουργήσει ένα ρομποτικό μπαστούνι που θα ειδοποιεί, μέσω αισθητήρων, τους χρήστες για κάθε εμπόδιο που θα συναντήσουν στον δρόμο.

Επί έναν χρόνο ο Χρίστος Ρεντζής, η Ιριδα Αγγελοπούλου, η Βασιλική Ηλιάδηκαι ο Αλκιβιάδης Κωτσικόπουλος, υπό την καθοδήγηση της προπονήτριας Διάνας Βουτυράκουκαι του βοηθού προπονητή Ιάσονα Σόμογλου, σχεδίαζαν και κατασκεύαζαν το «Buddy the cane», όπως το ονόμασαν, με σκοπό τη συμμετοχή τους στη Διεθνή Ολυμπιάδα Ρομποτικής (IROC) στη Νότια Κορέα. Η «χρυσή» τους, όπως αποδείχθηκε, ευρεσιτεχνία τούς οδήγησε στην κορυφή του διαγωνισμού, ανάμεσα σε 60 συμμετοχές από όλον τον κόσμο.

«Buddy the cane»

«Η χαρά μας δεν μπορούσε να εκφραστεί με λόγια. Ακόμη δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πόσο μεγάλη είναι αυτή η νίκη για εμάς, αλλά και για ολόκληρη την Ελλάδα» αναφέρει στο «Βήμα» η 14χρονη Βασιλική. Το θέμα της Ολυμπιάδας ήταν οι μελλοντικές μετακινήσεις. «Ξεκινήσαμε την έρευνά μας μέσω Internet αλλά βγήκαμε και στους δρόμους για να παρατηρήσουμε τις μετακινήσεις των ανθρώπων και να δούμε πώς μια ρομποτική λύση θα μπορούσε να φέρει βελτίωση σε αυτές. Είναι σημαντικό πως ως ομάδα είχαμε αποφασίσει η λύση την οποία θα προτείναμε να είχε έναν θετικό κοινωνικό αντίκτυπο» σημειώνει. Η εικόνα της γυναίκας με προβλήματα στην όρασή της, που δυσκολευόταν να διασχίσει τον δρόμο, ήταν η καθοριστική στιγμή για την ομάδα.

Το μπαστούνι, το οποίο είναι ειδικά σχεδιασμένο για εξωτερικούς χώρους, αναγνωρίζει εμπόδια και τη θέση τους, προστατεύει το κεφάλι του χρήστη από εμπόδια, ενώ συγχρόνως επικοινωνεί με τα φανάρια των πεζών για να ενημερώνει τον χρήστη αν είναι πράσινα ή κόκκινα. Διαθέτει αισθητήρες σε στρατηγικά σημεία που εντοπίζουν τα εμπόδια και στέλνουν διαφορετικές, διακριτές, δονήσεις στη χειρολαβή, ώστε να ειδοποιείται ο χρήστης. Επίσης διαθέτει εφαρμογή εντοπισμού μέσω bluetooth.

Η υλοποίηση του project

Σύμφωνα με τον 16χρονο Χρίστο η κατασκευή του μπαστουνιού και ο προγραμματισμός του δεν ήταν εύκολη υπόθεση. «Η πραγματοποίηση του project μάς θύμισε πολύ την υλοποίηση μιας επιχειρηματικής ιδέας, συνεπώς χρειάστηκε να γίνει έρευνα για τα ήδη υπάρχοντα μέσα αλλά και τις ανάγκες των ανθρώπων με προβλήματα όρασης. Με την επικοινωνία μας μαζί τους διορθώσαμε κάποια πράγματα, όπως το χρώμα του μπαστουνιού, το οποίο έπρεπε να είναι άσπρο για να αναγνωρίζεται από τους υπόλοιπους ανθρώπους, ενώ εμείς το είχαμε κάνει μαύρο. Ολα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την προσπάθειά μας να κρατήσουμε χαμηλά το κόστος του μπαστουνιού, ήταν ιδιαίτερα δύσκολα».

Συγχαρητήρια από Μητσοτάκη και Τσίπρα

Η προπονητική ομάδα και τα μέλη της Plaisiobots συναντήθηκαν την περασμένη Πέμπτη 14 Ιανουαρίου με τον πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, στο γραφείο του στο Μέγαρο Μαξίμου, καθώς και με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία κ. Αλέξη Τσίπρα, στο γραφείο του στην Κουμουνδούρου. «Ηταν μεγάλη μας τιμή και χαρά να συναντήσουμε σε τόσο μικρή ηλικία την πολιτική ηγεσία της χώρας. Είναι εμπειρία ζωής να είσαι μαθητής και να συναντάς τον Πρωθυπουργό της χώρας στο Μέγαρο Μαξίμου και την ίδια μέρα να έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις και τον πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης» αναφέρει ο 13χρονος Αλκιβιάδης Κωτσικόπουλος, προσθέτοντας πως «από αυτές τις συναντήσεις κρατώ ότι όλα είναι δυνατά. Ισως ακόμα και η πιθανότητα μιας νέας συνάντησης στο μέλλον, όταν μεγαλύτεροι θα μπορούμε να κάνουμε περισσότερα πράγματα».

Το πάθος και η επιμονή τούς έστεψαν παγκόσμιους πρωταθλητές

Η ομάδα συστάθηκε με πρωτοβουλία της Πλαίσιο και του Co-CEO κ. Κώστα Γεράρδου με σκοπό τη συμμετοχή τους στην Ολυμπιάδα Ρομποτικής, ενώ τα μέλη της ομάδας είναι παιδιά εργαζομένων της εταιρείας. Οπως σχολιάζει η 15χρονη Ιριδα, κανένας από την ομάδα δεν είχε ασχοληθεί ξανά με τη ρομποτική. «Υστερα από αυτό το ταξίδι και βλέποντας τις δυνατότητες της ρομποτικής συνειδητοποίησα ότι θέλω να μάθω όσα περισσότερα γίνεται στον τομέα αυτόν και πως θέλω να σπουδάσω και να εργαστώ πάνω στη ρομποτική» αναφέρει, παροτρύνοντας τους συνομηλίκους της,«γιατί ανεξαρτήτως αποτελέσματος το να καταφέρνεις να δημιουργείς κάτι από το μηδέν, μαζί με την ομάδα σου, σου δίνει ευχαρίστηση και ικανοποίηση. Ιδιαίτερα αν ξέρεις ότι αυτό μπορεί να κάνει καλύτερη τη ζωή κάποιων ανθρώπων και να τους διευκολύνει την καθημερινότητα».
Σε αυτό το ταξίδι, που όπως προαναφέραμε διήρκεσε έναν χρόνο, προπονήτρια ήταν η 24χρονη Διάνα Βουτυράκου, επίσης νικήτρια σε παγκόσμιους διαγωνισμούς ρομποτικής, ερευνήτρια στον κλάδο του STEM και ιδρύτρια της MKO Unique Minds. «Για εμένα τα παιδιά ήταν νικητές, ασχέτως αν θα κέρδιζαν το χρυσό μετάλλιο ή όχι, μόνο και μόνο από μία φράση που μου είπαν σε ένα από τα τελευταία μας Skype, όταν τους ρώτησα τι τους έμεινε από όλη αυτή την εμπειρία: “Ενα δικό μας όνειρο θα κάνει πιο ασφαλή και εύκολη τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου”» αναφέρει στο «Βήμα». «Οφείλουμε να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να ονειρεύονται και να πιστεύουν πως μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Αυτά τα παιδιά μπορούν και θέλουν να το κάνουν» σημειώνει.
Στο πλευρό τους στάθηκε και ο Ιάσονας Σόμογλου, στον ρόλο του βοηθού προπονητή, γνώστης των διαγωνισμών ρομποτικής και εκείνος. «Οταν μάθαμε ότι η ομάδα ήρθε πρώτη, ήμουν τόσο γεμάτος από ενθουσιασμό και χαρά που ήθελα να το πω σε όλους. Επειδή είμαι κοντά στην ηλικία των παιδιών, καθώς τελειώνω τη Γ’ Λυκείου, και έχω βιώσει πολλές φορές την εμπειρία συμμετοχής σε έναν διαγωνισμό ρομποτικής ως μαθητής, για εμένα ήταν ιδιαίτερα συγκινητικό να το βιώνω τώρα ως assistant coach. Το πάθος, η επιμονή τους, η προσήλωση σε έναν κοινό στόχο τούς οδήγησαν στο να γίνουν παγκόσμιοι πρωταθλητές και να φέρουν στη χώρα τους το πρώτο χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιάδα».