Έντυπη Έκδοση Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ: Σύνδεση μέλους Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους Ο Αλέκος Λεβίδης είναι ένας καλλιτέχνης που ανέκαθεν επισήμαινε ότι μέσα από τη ζωγραφική του αναζητεί την ισορροπία ανάμεσα «στη μυθική και την εσωτερική εμπειρία του κόσμου», καθώς κάθε άνθρωπος καθορίζεται από την Ιστορία που τον περιβάλλει ενώ ταυτόχρονα τη διαμορφώνει μέσα από την προσωπική του αντίληψη.
Αυτή η ισορροπία είναι ευδιάκριτη στα 24 έργα που παρουσιάζει στην έκθεση «Μυθιστορικά» (ως τις 14/3) στην Πινακοθήκη Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα. Πρόκειται για πίνακες που έχει φιλοτεχνήσει τα τελευταία σαράντα χρόνια, προσωπικές εμπειρίες ή «μυθιστορίες» που ανακατεύονται με κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα που διαμόρφωσαν τη ζωή του και δίνουν το έναυσμα για αντίστοιχες προσωπικές αναγνώσεις από την πλευρά των θεατών – άλλωστε η μεγάλη Ιστορία μπερδεύεται με τη μικρή με υπαινικτικό τρόπο, και μάλιστα κάποιες φορές παραπέμποντας στην αλληγορία. Η δε επιλογή της Πινακοθήκης Γκίκα της οδού Κριεζώτου ως ο χώρος που θα φιλοξενήσει τα έργα δεν είναι καθόλου τυχαία.
Το μουσείο, τελευταίο μουσειακό έργο του Αγγελου Δεληβορριά, λειτουργεί και ως κιβωτός πολιτισμού, καθώς συνιστά ένα αρχείο της γενιάς τού ’30, με τα έργα και τις αναφορές της οποίας ζυμώθηκε ο Λεβίδης – δίχως να γυρίσει τις πλάτες του στο διεθνές κίνημα του μοντερνισμού. Είναι υπό μια έννοια λοιπόν μια έκθεση-αφιέρωμα στον αείμνηστο διευθυντή του Μουσείου Μπενάκη, ο οποίος γνώριζε καλά, όπως και ο Λεβίδης, ότι η παραστατική ζωγραφική είναι ένα μέσο δημιουργίας απαραίτητο και απόλυτα σύγχρονο όταν τους χρωστήρες κρατάει ένας ευαίσθητος δημιουργός.
«Μυθιστορικά» στην Πινακοθήκη Γκίκα ως τις 14/4.
Mαριλένα Αστραπέλλου