«Συνέδριο με πραγματικούς αντιπροσώπους, χωρίς εργοδοτική παρέμβαση»

«Είμαστε οι πρώτοι που θέλουμε να γίνει Συνέδριο της ΓΣΕΕ», υπό τον όρο ότι θα είναι «ένα πραγματικά εργατικό συνέδριο» με πραγματικούς αντιπροσώπους και όχι αντιπροσώπους-«μαϊμού» και χωρίς «την ωμή εργοδοτική παρέμβαση» και «τη νοθεία που ξεπέρασε και την εποχή των παλιών εργατοπατέρων», δηλώνει ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ. Εν όψει του συνεδρίου που έχει φέρει σε ανοιχτή σύγκρουση την ηγεσία της ΓΣΕΕ με το ΠΑΜΕ, ο κ. Πέρρος καταθέτει την κατηγορηματική αντίδρασή του «στην απροκάλυπτη προσπάθεια, με εξόφθαλμες παρανομίες, να μπει με φυσική παρουσία η εργοδοσία στις διαδικασίες του Συνεδρίου της ΓΣΕΕ», όπως υποστηρίζει, και διαμηνύει ότι κυβέρνηση και υπουργείο Δημόσιας Τάξης «δεν έχουν καμία δουλειά στις διαδικασίες του συνδικαλιστικού κινήματος». «Τον λόγο στα Συνδικάτα έχουν οι εργαζόμενοι» υπογραμμίζει.

Εχετε κατηγορήσει την ηγεσία της ΓΣΕΕ ότι με μεθόδους «συνδικαλιστικής μαφίας» επιχειρεί ένα «συνέδριο-παρωδία». Αρα να υποθέσει κάποιος ότι το ΠΑΜΕ δεν θα αφήσει πάλι να διεξαχθεί το συνέδριο της ΓΣΕΕ;

«Εμείς είμαστε οι πρώτοι που θέλουμε να γίνει Συνέδριο. Ολα τα προηγούμενα χρόνια οι μόνοι σύνεδροι που βρίσκονταν στις αίθουσες των συνεδρίων της ΓΣΕΕ ήταν οι εκλεγμένοι από τα Εργατικά Κέντρα, τις Ομοσπονδίες, οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Αυτοί που σήμερα ισχυρίζονται ότι δήθεν εμποδίζονται έκαναν συνδικαλιστικό τουρισμό σε πολυτελή θέρετρα με τα χρήματα των εργαζομένων. Τώρα θέλουν σε ένα φρουρούμενο από μπράβους και άλλους μέρος να στήσουν μια κάλπη, να τη γεμίσουν με ό,τι βρουν και να κρατήσουν και για τα επόμενα χρόνια τις καρέκλες τους. Αυτό δεν λέγεται Συνέδριο. Ομως είμαστε αμετακίνητοι στις θέσεις μας, όσον αφορά τους όρους και τις προϋποθέσεις για να πραγματοποιηθούν πραγματικά εργατικά συνέδρια, από εργαζόμενους για εργαζόμενους, δημοκρατικά, με βάση τα καταστατικά των Συνδικάτων. Κανένας έντιμος συνδικαλιστής, κανένας εργαζόμενος δεν αποδέχεται την ωμή εργοδοτική παρέμβαση στα Σωματεία, την τεράστια νοθεία που αυτή τη φορά ξεπέρασε και την εποχή των παλιών εργατοπατέρων, Μακρή – Θεοδώρου».

Πάντως η διοίκηση της Συνομοσπονδίας φέρεται αποφασισμένη να γίνει το Συνέδριο ακόμα και με αστυνομική περιφρούρηση. Τι θα κάνετε σε αυτή την περίπτωση;

«Εχουμε δει αυτή την εικόνα στα συνέδρια των G8, του Eurogroup, στο Μαξίμου. Η Αστυνομία τι θα φυλάει; Τους εκπροσώπους των εργατών από τους εργάτες; Θα είναι ο απόλυτος εξευτελισμός αυτής της ηγεσίας. Πραγματική ηγεσία των εργαζομένων είναι αυτή που επιδιώκει τη συμμετοχή των εργαζομένων, είναι σε καθημερινή επαφή μαζί τους, με τις αγωνίες τους, τα προβλήματά τους. Η στήριξη των εργαζομένων είναι η «φρουρά» των συνδικαλιστών. Οι πραγματικοί συνδικαλιστές δεν χρειαζόμαστε, ούτε έχουμε αστυνομικούς φρουρούς. Τα τελευταία χρόνια είδαμε πολλά: ΜΑΤ έξω από τα Εργατικά Κέντρα στην Κατερίνη, τα Τρίκαλα, είσοδο των εταιρειών security και μπράβων της νύχτας στις συνδικαλιστικές διαδικασίες, παρουσία άντρα της κρατικής ασφάλειας στο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου της Θεσσαλονίκης. Είναι ντροπή τους. Είναι σκηνές και εικόνες που θυμίζουν άλλες περιόδους στη χώρα μας, επιστρέφοντας στις εποχές του χωροφύλακα. Τον λόγο στα Συνδικάτα έχουν οι εργαζόμενοι. Η κυβέρνηση και το υπουργείο Δημόσιας Τάξης δεν έχουν καμία δουλειά στις διαδικασίες του συνδικαλιστικού κινήματος, πολύ περισσότερο όταν επιχειρούν κόντρα στη θέληση της πλειοψηφίας των εργαζομένων να κρατήσουν με το ζόρι στη θέση της μια πλήρως απαξιωμένη συνδικαλιστική ηγεσία».

Ποιοι ακριβώς είναι οι λόγοι που αντιδράτε στην οργάνωση του Συνεδρίου αυτού και πώς θα βρεθεί λύση στο αδιέξοδο;

«Αντιδρούμε στην απροκάλυπτη πλέον προσπάθεια, με εξόφθαλμες παρανομίες, να μπει με φυσική παρουσία η εργοδοσία στις διαδικασίες του Συνεδρίου. Αντιδρούμε στην εκτεταμένη νοθεία και ζητούμε τον αποκλεισμό συγκεκριμένων 53 νόθων αντιπροσώπων που δεν εκπροσωπούν κανέναν και δεν έχουν εκλεγεί με καμία διαδικασία του συνδικαλιστικού κινήματος. Ολα αυτά έχουν αποτυπωθεί και σε εξώδικη καταγγελία, ογκωδέστατη, πάνω από 100 σελίδες, η οποία έχει σταλεί παντού για να ενημερωθούν όλοι, εργαζόμενοι και ΜΜΕ».

Εχετε δηλώσει ότι «το Συνέδριο της ΓΣΕΕ θα γίνει και θα είναι Εργατικό». Τι εννοείτε;

«Εργατικό Συνέδριο σημαίνει να πάρουν μέρος πραγματικές συνδικαλιστικές οργανώσεις. Σημαίνει να γίνει συζήτηση πάνω στην κατάσταση, τι πρέπει να γίνει και πώς θα οργανωθεί η εργατική τάξη και ο αγώνας της για να ζήσει ένα καλύτερο αύριο, να διεκδικήσει τις πραγματικές της ανάγκες. Ενα Συνέδριο όπου πραγματικοί αντιπρόσωποι, όχι «μαϊμούδες» και άδειες καρέκλες, θα συζητήσουν, ακόμα και θα αντιπαρατεθούν για τον προσανατολισμό του κινήματος με επιχειρήματα ανοιχτά, καθαρά, μπροστά στους εργαζόμενους, τους οποίους εκπροσωπούν. Εμείς επιδιώκουμε αυτές τις διαδικασίες, γιατί πιστεύουμε ακράδαντα ότι μέσα σε συλλογικές, μαζικές διαδικασίες θα αποκαλυφθεί η επιζήμια για τους εργαζόμενους γραμμή της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, η στήριξη που παρείχε όλη την καταστροφική για τα δικαιώματά μας δεκαετία της κρίσης στις κυβερνήσεις, στο ΔΝΤ, την ΕΕ, στα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας. Θα αποκαλυφθεί και η στήριξη που παρέχει σήμερα στην κυβέρνηση για την ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, για το πάγωμα στους μισθούς, την κατάργηση του σταθερού χρόνου εργασίας. Θα αποκαλυφθούν, ποιοι οδηγούν τους εργαζόμενους στην αδράνεια και τα Συνδικάτα τους στην απαξίωση και την απομαζικοποίηση. Εμείς καλούμε όλα τα Συνδικάτα, όλους τους συνδικαλιστές, τους εργαζόμενους να έρθουν να δουν με τα μάτια τους και να παρακολουθήσουν τι «συνέδριο» θέλει η σημερινή ηγεσία της ΓΣΕΕ».

Ο κ. Παναγόπουλος σας έχει καταγγείλει ότι ως «επιχειρησιακός βραχίονας του ΚΚΕ» τρομοκρατείτε «με βιαιότητες και απειλές» με στόχο να μην υπάρχει εκλεγμένη διοίκηση και να εμφανίζεστε ως «εργολάβοι της εργατικής τάξης». Τι απαντάτε;

«Δανείστηκε από τη δίκη της Χρυσής Αυγής την απολογία του Μιχαλολιάκου. Αυτή είναι η κατάντια τους. Το ΠΑΜΕ αποτελεί μέτωπο συσπείρωσης Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών, Σωματείων, επιτροπών αγώνα, με ιστορία πλέον, καθώς συμπλήρωσε 20 χρόνια. Στους κοινούς αγώνες, στους δρόμους και στους εργασιακούς χώρους μάς ξέρει ο καθένας και μας εκτιμούν οι εργαζόμενοι, μας νιώθουν αποκούμπι τους, ανεξάρτητα τι ψήφισε ο καθένας στις εκλογές. Την προηγούμενη εβδομάδα υποδεχτήκαμε στο Σύνταγμα σε ένα συγκλονιστικό συλλαλητήριο αλληλεγγύης τους εργαζόμενους και όλα τα Σωματεία της ΛΑΡΚΟ. Σε αυτά δεν συμμετέχουν μόνο κομμουνιστές, συμμετέχουν όλοι οι εργαζόμενοι. Αυτές τις μέρες όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, Εργατικά Κέντρα, οι μεγάλες Ομοσπονδίες και τα Σωματεία τους οργανώνουμε μία ακόμα απεργία στις 18 Φλεβάρη, ενάντια στην επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ είναι απέναντι επίσημα με ανακοίνωση της».

Η κυβέρνηση φέρνει νέο Ασφαλιστικό, περιορισμούς στις διαδηλώσεις, άρση προστασίας της πρώτης κατοικίας κ.λπ. Τι σκοπεύετε να κάνετε;

«Το ΠΑΜΕ εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα «οργώνει» τους χώρους δουλειάς. Προετοιμάζουμε σε όλη τη χώρα με συλλαλητήρια και άλλες αγωνιστικές πρωτοβουλίες την απάντηση των εργαζομένων. Η απεργία στις 18 Φλεβάρη, με βασικό αίτημα «να αποσυρθεί ο νόμος-λαιμητόμος για την Κοινωνική Ασφάλιση Κατρούγκαλου – Βρούτση», πρέπει και μπορεί να είναι μαζική, βήμα κλιμάκωσης στην επίθεση που εξελίσσεται και θα ενταθεί».