Μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ένα μυθιστόρημα αστυνομικό, όταν σε αυτό δεν υπάρχει φόνος; Προφανέστατα, ναι, αν στην πλοκή του υπάρχει ένα έγκλημα πλην του φόνου ή αν κάποιος ετοιμάζεται να το διαπράξει και ορισμένοι προσπαθούν να το αποτρέψουν. Ενα από τα καλύτερα δείγματα τέτοιας αστυνομικής ιστορίας χωρίς φόνο είναι Η περιπέτεια της χριστουγεννιάτικης πουτίγκας της Αγκαθα Κρίστι με ήρωα τον Ηρακλή Πουαρό. Σε αυτού του είδους τα μυθιστορήματα εκείνο που έχει σημασία δεν είναι τόσο η πλοκή, η δράση, οι ανατροπές, όσο οι χαρακτήρες των ηρώων, οι συμπεριφορές τους και ο κοινωνικός τους περίγυρος. Κάτι παρόμοιο έκανε ο Χριστόφορος Βεϊνόγλου (Αλεξάνδρεια Αιγύπτου, 1953). Με σπουδές στο Πολυτεχνείο και επαγγελματικές εμπειρίες στη μετάφραση, έγραψε το μυθιστόρημα Συζυγικό καθήκον, όπου πρωταγωνιστούν τρεις φίλοι: o ευκατάστατος δικηγόρος Αλκιβιάδης (παντρεμένος με την Νταίζη), ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Χαράλαμπος με προφίλ λαϊκού τύπου (αρραβωνιασμένος με τη Νεκταρία) και ο δημοσιογράφος Ντάνης (παντρεμένος με τη Χαρούλα). Η ιστορία τους διαδραματίζεται στην Αθήνα στις αρχές του 1964, πριν και μετά από τις εκλογές που κέρδισε η Ενωση Κέντρου, κόμμα του οποίου ηγείτο ο Γεώργιος Παπανδρέου με το θριαμβευτικό ποσοστό 52,7% (η Δεξιά ως ΕΡΕ έλαβε το 35,20% και η Αριστερά ως ΕΔΑ το 11,80%).
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
