Υπό το βάρος των αποκαλύψεων της απροκάλυπτης θεσμικής εκτροπής και των μεθοδεύσεων κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης Novartis, ο Αλέξης Τσίπρας και η αυτονομημένη ομάδα του Μεγάρου Μαξίμου διερευνούν τις συνθήκες και τις αφορμές μέσω των οποίων θα αναζητήσουν πολιτική διέξοδο.

Το Μαξίμου σε γνώση των μεθοδεύσεων

Τα όσα αποκαλύφθηκαν για τις πιέσεις οι οποίες ασκήθηκαν κατά του μέχρι πρότινος προστατευόμενου μάρτυρα ώστε να προβεί σε μία υπαγορευμένη κατάθεση σε βάρος των Αντώνη Σαμαρά, Γιάννη Στουρνάρα και Αδωνη Γεωργιάδη εκθέτουν πλέον σε καταλυτικό βαθμό τον Πρωθυπουργό και την ομάδα του. Οπως έγινε δε γνωστό, το Μέγαρο Μαξίμου ήταν σε πλήρη γνώση των μεθοδεύσεων καθώς στέλεχος του στενού πρωθυπουργικού περιβάλλοντος (ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ Δ. Λιάκος) φαίνεται ότι είχε ενημερώσει – αν και το διέψευσε – τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας για τους σχεδιασμούς εναντίον του και τη στοχοποίησή του.

Η τροπή που έχει προσλάβει η υπόθεση Novartis διαφαίνεται ότι μπορεί να οδηγήσει σε καταλυτικές ανατροπές. Ηδη έχει καταστεί σαφές ότι η κυβέρνηση αδυνατεί να λειτουργήσει συντεταγμένα σε κάθε δυνατό επίπεδο. Χαρακτηριστικό ήταν ότι τη διαχείριση της υπόθεσης του προστατευόμενου μάρτυρα, ο οποίος μετατράπηκε σε κατηγορούμενο, ανέλαβε ο Παύλος Πολάκης. Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας αποκάλυψε την ταυτότητα του προσώπου, το οποίο αρνήθηκε να καταθέσει όσα του ζητήθηκαν και εν συνεχεία στράφηκε με ονομαστικές αναφορές κατά δικαστικών λειτουργών, οι οποίοι ασχολούνται με την υπόθεση Novartis. Ομως ο αρμόδιος υπουργός για τη διαφύλαξη και την προστασία της ανεξάρτητης λειτουργίας της Δικαιοσύνης παρέμεινε σιωπηλός.

Υπό τις συνθήκες αυτές και με την απουσία κάθε είδους αναστολής της κυβέρνησης μπροστά σε θεσμικά ατοπήματα τέτοιου βεληνεκούς, κάποιες παράμετροι καθοριστικές για τις πολιτικές εξελίξεις ενδέχεται να ανατραπούν.

Εν όψει π.χ. της συζήτησης και της αναμενόμενης ψηφοφορίας στη Βουλή για την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών, από ορισμένες πλευρές έχει αρχίσει να διατυπώνεται έντονη αμφισβήτηση για το κατά πόσον στελέχη άλλων πολιτικών δυνάμεων θα συνταχθούν εν τέλει με τον κ. Τσίπρα και μάλιστα χωρίς εξασφαλισμένα πολιτικά ανταλλάγματα.

Ενδεικτικό ήταν ότι το Ποτάμι εξέδωσε την Πέμπτη ανακοίνωση, επισημαίνοντας ότι αν οι καταγγελίες του προστατευόμενου μάρτυρα στην υπόθεση Novartis αληθεύουν, τίθεται ζήτημα δημοκρατίας στη χώρα. Υπό αυτές τις συνθήκες, μία σύμπλευση με τον ΣΥΡΙΖΑ γίνεται πλέον εξαιρετικά δυσχερής.

Οι αθέμιτες πρακτικές φέρνουν μηνύσεις

Η πολιτικά βίαιη αντίδραση (διά του Π. Πολάκη και των αμήχανων δημοσιευμάτων του ελεγχόμενου από την κυβέρνηση Τύπου) έδειξε ότι η κυβέρνηση και η ομάδα του Μεγάρου Μαξίμου δεν πρόκειται πλέον να διστάσουν να υιοθετήσουν επισήμως και να επιβραβεύσουν πρακτικές αθέμιτες και στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας. Κάτι τέτοιο διαμορφώνει ένα εκρηκτικό πολιτικό περιβάλλον. Ομως αυτό αποτελεί κατά απροκάλυπτο τρόπο επιδίωξη του κ. Τσίπρα και των προσώπων που τον περιβάλλουν.

Η τροπή της υπόθεσης θεωρείται ήδη εξαιρετικά πιθανόν να έχει και μετεκλογικές επιπτώσεις. Ηδη από πέρυσι ο Βαγγέλης Βενιζέλος είχε καταθέσει έγκληση και μήνυση κατά δικαστικών και κρατικών λειτουργών και είχε σημειώσει μεταξύ άλλων ότι «ο σφετερισμός της ιδιότητος του κρατικού οργάνου για να αλλοιωθούν θεμελιώδεις θεσμοί του πολιτεύματος, όπως η διάκριση των εξουσιών, είναι ο ορισμός του άρθρου 134 του Ποινικού Κώδικα». Σε αυτό περιγράφεται το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας. Μηνύσεις είχε καταθέσει και ο Αντ. Σαμαράς, ενώ νομικές ενέργειες εκ μέρους του προαναγγέλλει ο Αδ. Γεωργιάδης.

Εν αναμονή των νέων επεισοδίων στην υπόθεση Novartis, η οποία μετατρέπεται εκ των πραγμάτων σε μπούμερανγκ για το Μέγαρο Μαξίμου, ως κυρίαρχο στοιχείο για τις πολιτικές εξελίξεις εξακολουθεί να περιγράφεται η διαδικασία κύρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών. Η κυβέρνηση παρουσιάζει πλέον μία νέα εκδοχή για την πεισματική παραμονή της στην εξουσία, ανακοινώνοντας κατά πρωτοφανή στα πολιτικά χρονικά τρόπο ότι αν αποχωρήσουν οι βουλευτές των ΑΝΕΛ άμα τη κυρώσει της συμφωνίας Τσίπρα – Ζάεφ, θα συνεχίσει την θητεία της ως κυβέρνηση ανοχής (κοινώς, μειοψηφίας). Παρά ταύτα, ένα τέτοιο σενάριο αποτελεί αυτή τη στιγμή απλώς και μόνο μία θεωρητική δυνατότητα, ειδικώς όσο εντείνονται οι πιέσεις από τις αντιθεσμικές μεθοδεύσεις στα υπόλοιπα πεδία.

Ο ανασχηματισμός δεν αρκεί…

Καθώς η κυβέρνηση επιχειρεί να βρει τεχνάσματα για να «δραπετεύσει» από τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται, διακινούνται και σενάρια ανασχηματισμού, ο οποίος, εφόσον πραγματοποιηθεί, φαίνεται ότι θα περιλαμβάνει και κάποιες πρωτοτυπίες. Μεταξύ αυτών και η φημολογούμενη υπουργοποίηση του εν ενεργεία Α/ΓΕΕΘΑ, ναυάρχου Ευάγγελου Αποστολάκη, είτε προς αντικατάσταση του Πάνου Καμμένου και εφόσον αυτός αποχωρήσει από το Πεντάγωνο, είτε σε θέση αναπληρωτή, εφόσον αναβαθμιστεί στη θέση του υπουργού ο Παναγιώτης Ρήγας, ο οποίος ελάχιστη σχέση έχει με το αντικείμενο.

Κατά τα λοιπά, το μοναδικό ενδιαφέρον στοιχείο του εξ ανάγκης ανασχηματισμού θα είναι το αν θα παραμείνει στο υπουργείο Οικονομικών ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος έχει πάρει σαφείς αποστάσεις από τα όσα συμβαίνουν. Πιθανολογείται η μετακίνησή του στο υπουργείο Εξωτερικών. Αλλα πρόσωπα προς αντικατάσταση είναι οι υποψήφιοι για τις δημοτικές εκλογές Κατερίνα Νοτοπούλου και Νάσος Ηλιόπουλος.

Ο ανασχηματισμός τοποθετείται στα τέλη Ιανουαρίου ή αρχές Φεβρουαρίου, αναλόγως και των εξελίξεων στο πεδίο του Σκοπιανού.