Η διαλεύκανση της τρισδιάστατης δομής του DNA, τo 1953, από τους James Watson και Francis Crick αποτελεί ορόσημο στην ιστορία της βιολογίας. Οι δυο τους καθώς και ο Maurice Wilkins μοιράστηκαν αργότερα (1962) το βραβείο Νομπέλ. Πιθανόν επειδή εν τω μεταξύ είχε φύγει από τη ζωή η Rosalind Franklin, η βιοφυσικός και άριστη κρυσταλλογράφος πάνω στη δουλειά της οποίας βασίστηκαν οι Watson και Crick για να προτείνουν τη διπλή έλικα ως τη μόνη δομή που ανταποκρινόταν στα κρυσταλλογραφικά δεδομένα.
Η Rosalind Franklin είχε προσληφθεί στο King’s College του Λονδίνου ακριβώς για τη βαθιά γνώση της στην κρυσταλλογραφία και ενώ επρόκειτο να δουλέψει με τη δομή πρωτεϊνών και λιπιδίων, τελικά της ανατέθηκε το δύσκολο έργο της δομής του DNA. Κάτι που εξόργισε τον άπειρο στην κρυσταλλογραφία Wilkins, ο οποίος μελετούσε το DNA και είχε ελπίσει ότι η Franklin θα γινόταν βοηθός του!
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
