Ψυχαγωγία πίσω από κλειστές πόρτες

Η 11η Μαρτίου 2020 είναι μία ημερομηνία «σταθμός» για μαθητές και μαθήτριες σε όλη την Ελλάδα. Είναι η μέρα που το «μένουμε ασφαλείς» εισέβαλε και έγινε συνώνυμο της καθημερινότητάς μας, στερώντας το διά ζώσης σχολείο, τις φιλίες και την ψυχαγωγία μας. Η τελευταία, επλήγη ιδιαίτερα μετά τον ξαφνικό εγκλεισμό, με κινηματογράφους, μουσεία και κέντρα εξωσχολικών δραστηριοτήτων να ερημώνουν και να αντικαθίστανται με εικονικά αντίγραφά τους, μέσω της τεχνολογίας. Αυτή με τη σειρά της κράτησε την ψυχαγωγία κοντά στους εφήβους, όμως δεν την άφησε άθικτη, επηρεάζοντας την κοινωνική φύση που τη χαρακτήριζε πριν την εμφάνιση του κορωνοϊού.

Μετά από έναν χρόνο μέσα στην καινούργια αυτή πραγματικότητα, όπως ανέφερα και παραπάνω, η τεχνολογία βοήθησε σε έναν μεγάλο βαθμό στην επαφή των εφήβων με τη διασκέδαση, ενώ ακόμα και μέσα από τους τοίχους των σπιτιών μας, άνοιξε τις πόρτες σε έναν κόσμο με ταινίες, βιντεοπαιχνίδια, μουσική και θεατρικές παραστάσεις.

Ξεφύγαμε ελάχιστα

Οσο ποτέ, λόγω της εύκολης πρόσβασης σε τέτοιο υλικό, βρεθήκαμε σε θέση να ξεφύγουμε ελάχιστα από την αποπνικτική πραγματικότητα και να αποφορτιστούμε από το άγχος που μας προκαλούσε αυτή. Βέβαια πρέπει να επισημανθεί πως η αναζήτησή μας για αναψυχή στις μέρες τις πανδημίας, δεν σταμάτησε σε αυτά που μας προσέφερε το Διαδίκτυο. Εξερευνήσαμε χόμπι που δεν μας είχαν κινήσει ποτέ ξανά το ενδιαφέρον και αρχίσαμε να διαβάζουμε βιβλία με ακατάπαυστο ρυθμό, θέλοντας να απομακρυνθούμε έστω και λίγο από τις ηλεκτρονικές μας συσκευές.

Ομως, αυτή η αναζήτηση μέσων αναψυχής κατά τη διάρκεια των περιοριστικών μέτρων του κορωνοϊού, εμφάνισε δραματικές συνέπειες στα υπόλοιπα κομμάτια της ζωής μας. Κληθήκαμε να περνάμε πάνω από δέκα ώρες την ημέρα «συνδεδεμένοι» σε μία οθόνη, με αποτέλεσμα να βιώνουμε τη ζωή μας, κυριολεκτικά, μέσα από αυτή. Αυτό το φαινόμενο κατάφερε να πλήξει, όχι μόνο ψυχικά αλλά και σωματικά, τη γενιά μας.

Προβλήματα υγείας

Εμφανίστηκαν προβλήματα υγείας, όπως η παχυσαρκία, η μείωση ποιότητας της όρασης αλλά και πληθώρα ψυχολογικών ασθενειών, που επιφέρουν ακόμα και σήμερα επιπλοκές στην καθημερινότητά μας. Από αυτές, αξιοσημείωτες είναι οι συνέπειες στο πλέον διά ζώσης σχολικό περιβάλλον, που με εξαιρετική προσπάθεια δεν μετατράπηκε σε κάτι ασφυκτικό, αλλά και στις ίδιες μας τις φιλικές σχέσεις που παρήκμασαν ιδιαίτερα, όταν η «πρόσωπο με πρόσωπο» επαφή εξαφανίστηκε από την καθημερινή μας πραγματικότητα.

Με αυτά συμπεραίνουμε ότι ακόμα και αν η COVID-19 έχει ολοκληρωτικά αλλάξει τον κόσμο μέσα σε έναν μόνο χρόνο, μας υπενθύμισε ότι όλοι μας είμαστε «μαθητές» και εκτός σχολείου. Αυτό το φαινόμενο έμαθε σε εμάς τα παιδιά, που μέσα από αυτό χάσαμε την αθωότητά και την ανεμελιά μας, να προσαρμοζόμαστε, όπως και κάναμε τον τελευταίο χρόνο, στα νέα δεδομένα, ένα κατόρθωμα που στην αρχή του σκοτεινού αυτού εγκλεισμού φαινόταν αδύνατον να επιτευχθεί.

Ενα σχολείο έτοιμο για κάθε πρόκληση

Βλέποντας τον τρόπο ζωής μας, πόσο επιβαρυντικός έχει γίνει, πόσο έχει αλλάξει ο τρόπος διατροφής και μετά από έρευνα που έγινε στο σχολείο μας αποφασίσαμε ότι πρέπει να συμμετάσχουμε σε προγράμματα μεσογειακής διατροφής και κίνησης. Ετσι το σχολείο μας οργανώνει και πραγματοποιεί σχετικές δραστηριότητες μέχρι σήμερα. Οπότε συμμετέχουμε σε αθλήματα που έχουν άμεση σχέση με το περιβάλλον (χιονοδρομία, ορειβασία, αναρρίχηση, καταρρίχηση, προσανατολισμός, ορεινή ποδηλασία, τοξοβολία, γκολφ, ράφτινγκ, θαλάσσια σπορ) και επαναφέρουμε τη μεσογειακή διατροφή στην καθημερινότητά μας.
Παράλληλα, το σχολείο μας τα τελευταία 15 περίπου χρόνια έχει συμμετάσχει σε πολλά εκπαιδευτικά προγράμματα. Μεταξύ αυτών, επιλέχθηκε για πρώτη φορά ως εταίρος συνεργασίας με άλλα ευρωπαϊκά σχολεία το 2007-08 σε πρόγραμμα Comenius με τίτλο «Healthy food in α healthy school» (Υγιεινή διατροφή σε ένα υγιές σχολείο) και με πεδία αναφοράς τη διατροφή, τη χαλάρωση και την άσκηση. Στο πρόγραμμα συμμετείχαν πέντε χώρες: Γερμανία (συντονίστρια χώρα), Αγγλία, Δανία, Πολωνία και Ελλάδα και έγινε ανταλλαγή και φιλοξενία εκπαιδευτικών και μαθητών. Επίσης, τον Φεβρουάριο του 2017 το σχολείο υπέβαλε πρόταση υλοποίησης σχεδίου Erasmus+ΚΑ1 στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα εκπαιδευτικά προγράμματα, η οποία και εγκρίθηκε. Τελικά, η «γενιά Erasmus» στην οποία ανήκουμε, παρόλο που δεν αποχωρίζεται την εθνική της ταυτότητα νιώθει υπερήφανη για το ευρωπαϊκό κεκτημένο και προωθεί την ιδέα του Ευρωπαίου Πολίτη που προασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Στη διάρκεια των τελευταίων ετών όμως, προχωρήσαμε σε σειρά δράσεων και ταξιδιών με χώρες όπως η Βαρκελώνη και η Κύπρος, ενώ συμμετείχαμε στη σύμπραξη σχολείων με σχολεία της Σουηδίας, αλλά και την αδελφοποίηση με σχολεία της Βουδαπέστης.
Τέλος, το σχολείο μετέχει ως εταίρος στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Erasmus+ΚΑ2 με τίτλο «Building Bridges: Integration through Education» 2020-23 (παράταση λόγω πανδημίας) και κεντρικό θέμα την ένταξη προσφύγων και μεταναστών στις χώρες της ΕΕ μέσω της εκπαίδευσης.
Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι η σχολική ζωή αποκτά ένα άλλο ενδιαφέρον και νόημα. Το σχολείο δεν είναι μόνο χώρος διδασκαλίας αλλά και το πρώτο βήμα σε νέους δρόμους με προσκλήσεις αλλά και… προκλήσεις.