Προσεχώς καλύτερα…

Ζώντας με την ΕΛΠΙΔΑ – στην κυριολεκτική της έννοια, όχι με το ομώνυμο καιρικό φαινόμενο που εξέθεσε θεσμούς και αρμοδίους οι οποίοι έβλεπαν την Αττική να μετατρέπεται σε Αλπεις ανήμποροι να εφαρμόσουν ένα σχέδιο που θα απέτρεπε την ταλαιπωρία χιλιάδων ανθρώπων ακόμη και σε κλειστούς αυτοκινητοδρόμους με πλήρως ελεγχόμενες εισόδους και εξόδους – ο κλάδος της αυτοκινητοβιομηχανίας κινείται προς το μέλλον με όρους του πρόσφατου παρελθόντος.

Η, χωρίς ορατό τέλος, συνεχιζόμενη πανδημία συντηρεί ακόμη τα κοινωνικά προβλήματα που δημιούργησε αφήνοντας ερωτηματικά για την επιστροφή στην κανονικότητα των γραμμών παραγωγής. Ταυτόχρονα η κρίση των ημιαγωγών – πραγματική ή και τεχνητή σε έναν βαθμό για ορισμένους – δεν επιτρέπει σήμερα μια ασφαλή πρόβλεψη για το πότε η κατάσταση θα ισορροπήσει.

Οι στρατηγικές για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης ως της πιο πρόσφορης λύσης για την επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων που θέτει η Ευρωπαϊκή Ενωση αμφισβητούνται πλέον σοβαρά από ανθρώπους σε καίριες θέσεις όπως ο Carlos Tavares, επικεφαλής του ομίλου Stellantis, ο οποίος καθοδηγώντας τις τύχες 14 αυτοκινητοβιομηχανιών μίλησε για «βίαιη προσαρμογή σε νέα δεδομένα που μπορούν να δημιουργήσουν ένα ακόμη κοινωνικό πρόβλημα στο εργασιακό πεδίο» με αφορμή το χρονοδιάγραμμα κατάργησης των κινητήρων εσωτερικής καύσης. Αν και οι προβλέψεις αναλυτών του κλάδου αναφέρονται σε έκρηξη των διεθνών πωλήσεων ηλεκτρικών αυτοκινήτων τους επόμενους μήνες, οι ανατιμήσεις στο χρηματιστήριο της ενέργειας μειώνουν το συγκριτικό πλεονέκτημα των αυτοκινήτων που δεν χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα.

Παράλληλα, κυβερνητικά προγράμματα επιδοτήσεων απόκτησης εξηλεκτρισμένων οχημάτων διακόπτονται, προκαλώντας αρρυθμίες στους ρυθμούς απορρόφησης των αυτοκινήτων που κατασκευάζονται. Αν μάλιστα εφαρμοσθεί η πρόθεση της κινεζικής κυβέρνησης να τερματίσει στα τέλη του 2022 το πρόγραμμα οικονομικής ενίσχυσης των υποψήφιων αγοραστών ηλεκτρικών οχημάτων στη μεγαλύτερη και ταχύτερα αναπτυσσόμενη αγορά ιδιωτικών αυτοκινήτων στον κόσμο, στελέχη της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας δεν αποκλείουν «οικονομικό έμφραγμα» στους προμηθευτές εξαιτίας της μείωσης της ζήτησης των εξαρτημάτων που παράγουν.

Στην Ελλάδα τώρα η πορεία της αγοράς θα εξαρτηθεί από την προσφορά καινούργιων αυτοκινήτων και όχι από τη ζήτηση, καθώς οι χρόνοι αναμονής για την παράδοση παραγγελιών που τοποθετούνται σήμερα κυμαίνονται μεταξύ 4-12 μηνών, ανάλογα με την κατηγορία και τον κατασκευαστή. Οι δε αυξήσεις τιμών τις οποίες παλαιότερα συναντούσαμε στις αρχές του πρώτου και του δεύτερου εξαμήνου κάθε χρόνου τώρα είναι συχνότερο φαινόμενο, το οποίο ορισμένες εισαγωγικές εταιρείες επιχειρούν να αντιμετωπίσουν με προγράμματα εγγύησης τιμών ώστε να μη χαθεί το momentum.