100 χρόνια «Βήμα» είναι εκατό αταλάντευτα χρόνια για τη Δημοκρατία. Δεν έχει νόημα να απαριθμήσει κανείς τα γεγονότα, όσο το να τονίσει τη συμβολή. Να αναγνωρίσει τις προοπτικές. Η μακρά και πλούσια ιστορία του θέτει «υποχρεωτικό» το μέλλον του.
«Το Βήμα» πήγε την Ελλάδα μπροστά. Ηταν βήμα μιας νέας εποχής, που ασφυκτιούσε σε συμπληγάδες διχασμού και εσωστρέφειας. Εδωσε βήμα. Στον κοσμοπολιτισμό των προσφύγων, στον δυναμισμό της διπλής Ελλάδας που προέκυψε από τη Μεγάλη Ιδέα και την τραγική κατάληξη του ’22. Ήταν στις εφημερίδες που διαμόρφωναν τη σκέψη. Οχι μόνο στην πολιτική επικαιρότητα… Πολιτισμός χωρίς «Το Βήμα», δεν υπήρχε.
Η πορεία του φυσικά δεν ήταν ευθύγραμμη. Σε 100 χρόνια θα ήταν μάταιο να το διεκδικεί αυτό οποιοσδήποτε οργανισμός. Ομως «Το Βήμα» ήταν εκεί. Σε κάθε καμπή, σε κάθε γύρισμα. Πόσες εφημερίδες μπορούν να διεκδικήσουν, στην Ευρώπη ολόκληρη, μια τέτοια πορεία; Ή μάλλον, μια τέτοια παρουσία.
Πέρα από πολιτικές παρατάξεις και ιδεολογικές αντιλήψεις η εφημερίδα αυτή ήταν, είναι και παραμένει στυλοβάτης και συμμέτοχος στους δημοκρατικούς θεσμούς που απολαμβάνουμε.
Αν αναφέρει κανείς τα ονόματα δημοσιογράφων, αρθρογράφων, κριτικών τέχνης που έγραψαν στο «Βήμα» και αναδείχθηκαν μέσα από αυτό έχει αμέσως ένα πάνθεον ιερών τεράτων που αφηγήθηκαν την Ελλάδα
Εφημερίδα. Σήμερα στον κόσμο των επάλληλων σφαιρών της δημόσιας, κοινωνικής και ιδιωτικής ζωής και την αφθονία των μέσων έκφρασης μπορεί να φαίνεται απλό. Αλλά δεν ήταν έτσι το ’30, το ’50, ούτε το ’80. Τότε οι εφημερίδες ήταν το Μέσο και «Το Βήμα» μια από τις ελάχιστες Εφημερίδες.
Αν αναφέρει κανείς τα ονόματα δημοσιογράφων, αρθρογράφων, κριτικών τέχνης που έγραψαν στο «Βήμα» και αναδείχθηκαν μέσα από αυτό έχει αμέσως ένα πάνθεον ιερών τεράτων που αφηγήθηκαν την Ελλάδα. Είναι δύσκολο να έχεις να τιμήσεις μια τέτοια Ιστορία, σήμερα, σε απορρυθμισμένους καιρούς για την ενημέρωση και τα έντυπα μέσα.
Στο 2022 της ηλεκτρονικής ενημέρωσης ο έντυπος Τύπος δίνει μάχη να παραμείνει σχετικός. Οσο η αγορά μικραίνει τόσο ο ανταγωνισμός οξύνεται. Η λογική, τα γεγονότα, ο σεβασμός και η ανεκτικότητα δεν «πουλάνε» όσο η ίντριγκα, η διχόνοια και τα θυμικά νέα. Οι εφημερίδες που θα επιβιώσουν στο μέλλον είναι αυτές που θα καταφέρουν να συνεχίσουν να απευθύνονται στη νοημοσύνη του κοινού τους αλλά και να εκφράζουν τις καρδίες τους. Προσαρμοσμένες φυσικά με τις τεχνολογικές εξελίξεις.
«Το Βήμα» έχει αδιαμφισβήτητα τις προδιαγραφές να βρει τη «χρυσή τομή» ανάμεσα στα δύο. Να διαβεί κι αυτήν την ατραπό.
Στην πορεία αυτή, ως μιας αξιόπιστης και καίριας «εφημερίδας του μέλλοντος» έχει τα απαραίτητα εφόδια για να περιορίσει τον μεγαλύτερο εχθρό της δημοσιογραφίας του σήμερα: την παραπληροφόρηση και τις ψευδείς ειδήσεις. Αυτό το πλεονέκτημα πηγάζει από την εμπιστοσύνη των αναγνωστών. Στο «Βήμα» σαν θεσμό, στις πένες που τον απαρτίζουν, στην αδιάλειπτη ιστορία του.
Πρώτα λοιπόν σαν αναγνώστης και μετά σαν Δήμαρχος, στέκομαι δίπλα στις εφημερίδες που στέκονται ενάντια στην «κουλτούρα της ακύρωσης», τη «δολοφονία χαρακτήρων» και τη λασπολογία. Και κυρίως, νιώθω ευγνωμοσύνη για τα Μέσα που αποτελούν μέσο για την ομαλή και υγιή δημοκρατική λειτουργία της κοινωνίας μας.