Πρωτεργάτης του νεοελληνικού θεάτρου, ο Παντελής Χορν μπορεί να έχει κυρίως ταυτιστεί με το «Φιντανάκι», έχει γράψει ωστόσο πάνω από τριάντα θεατρικά έργα – με τα μισά να έχουν χαθεί. Μαζί με τον Γρηγόριο Ξενόπουλο και τον Σπύρο Μελά έβαλαν τα θεμέλια του σύγχρονου θεάτρου. Παράλληλα ήταν θεατρικός συγγραφέας και αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και του Λιμενικού Σώματος, αλλά στα ταξίδια του, όπως έλεγε, «ξαπλωμένος στην κουκέτα μου, ονειρευόμουν θεατρικά παρασκήνια».
Ο Χορν γεννήθηκε την Πρωτοχρονιά του 1881 στην Τεργέστη (πέθανε στην Αθήνα το 1941 από καρκίνο). Οπως γράφει ο Δημήτρης Χορν, «ο πατέρας μου ήταν Αυστριακός. Οι Χορν δεν είμαστε από τους Βαυαρούς που ήρθαν με τον Οθωνα. Ο πατέρας του πατέρα μου ήρθε πολύ αργότερα στην Ελλάδα. Ερωτεύθηκε τη γιαγιά μου, βέρα Ελληνοπούλα, και την παντρεύτηκε. Τα πρώτα χρόνια μετά τον γάμο τους ζήσαν στην Τεργέστη». Για να προσθέσει: «Ο πατέρας μου λοιπόν ήταν 50% Ελληνας. Αν και όσοι τον γνώρισαν τον ίδιο ή τα έργα του βεβαιώνουν πως ο Χορν ήταν Ελληνας 100%. Το αίμα της μητέρας του έτρεχε μέσα στις φλέβες του» (σ.σ.: Υδραία, της οικογένειας Κουντουριώτη). Ηταν πατέρας και του εκδότη Γιάννη Χορν, ενώ μια κόρη που απέκτησε ανάμεσα στους δύο γιους του πέθανε σε ηλικία μόλις έξι ετών.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
