Οσοι τον είχαν γνωρίσει μιλούσαν για εκείνο το διαπεραστικό βλέμμα που καθήλωνε τον συνομιλητή του. Ο Λούσιαν Φρόιντ, γητευτής ανθρώπων, ήταν αμείλικτος τόσο με τους ανθρώπους που πόζαραν για εκείνον όσο και με τον εαυτό του. Θρυλείται πως φίλοι, συγγενείς, σύζυγοι, ερωμένες και όσοι απλώς του παρακινούσαν το ενδιαφέρον (ανάμεσά τους και η βασίλισσα) παρέμεναν ατέλειωτες ώρες στο στούντιό του προκειμένου να τους απαθανατίσει, αποτυπώνοντας όχι μόνο τις πιο μύχιες πτυχές τους αλλά εξυμνώντας και το ίδιο τους το σώμα.
Οι φίλοι του έλεγαν χαρακτηριστικά για εκείνον πως του άρεσε να προσθέτει λίγο δηλητήριο στους πίνακές του. Γιατί δεν ένιωθε την ανάγκη να εξωραΐσει την πραγματικότητα, ήθελε να μελετήσει την αλήθεια. Πενήντα έργα του, πορτρέτα του ίδιου που άλλοτε ξεπροβάλλει διστακτικά στο κάδρο και άλλοτε γίνεται απόλυτος πρωταγωνιστής τους, φωτίζουν τη διαδρομή που διήνυσε μες στον χρόνο στη Royal Academy of Arts.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
