Οταν ο Καζαντζίδης τραγούδησε Μαρκόπουλο

Ο Γιάννης Μαρκόπουλος ξεκίνησε ως συνθέτης λαϊκών τραγουδιών για τον κινηματογράφο στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Ηταν μια βραχεία θητεία προτού στραφεί στο πλέον αναγνωρίσιμο μουσικό του ιδίωμα που ονομάστηκε «επιστροφή στις ρίζες» και άφησε σπουδαίους δίσκους.

Ομως ακόμη κι εκείνα τα ελάχιστα καθαρόαιμα λαϊκά που έγραψε για τις ανάγκες ταινιών ήταν τραγούδια που μέχρι σήμερα ακούγονται ως εξαιρετικά τραγούδια μιας εποχής που το λαϊκό ήταν η κυρίαρχη έκφραση.

Ενδεικτικά αναφέρουμε τις ταινίες «Μικρές Αφροδίτες», «Ντάμα Σπαθί», «Εκείνος κι εκείνη» «Διχασμός», «Επιχείρηση Απόλλων», «Το πιο λαμπρό αστέρι», «Κοινωνία ώρα μηδέν».

Το 1965 ο Ντίνος Κατσουρίδης γύρισε την ταινία «Οι αδίστακτοι» με πρωταγωνιστές τον Νίκο Κούρκουλο, τη Μαίρη Χρονοπούλου, τη Δέσπω Διαμαντίδου, τον Γιώργο Μούτσιο κ.ά.

Λίγο πριν από το τέλος της ταινίας ακούστηκε ένα τραγούδι στο οποίο συναντήθηκαν για πρώτη και μοναδική φορά ο Γιάννης Μαρκόπουλος και ο Στέλιος Καζαντζίδης. Ηταν το «Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός» σε στίχους του Δημήτρη Χριστοδούλου. Στο πάλκο ο Καζαντζίδης με τη Μαρινέλλα και ένας παρατηρητικός θεατής θα διέκρινε στο πλάνο, στην άκρη της ορχήστρας, έναν νεαρότατο μουσικό στο μπουζούκι που δεν είναι άλλος από τον Χρήστο Νικολόπουλο.

Ο Κούρκουλος χορεύει αυτό το υπέροχο χασάπικο με τη Μαίρη Χρονοπούλου και μετά τα μισά του τραγουδιού ενώνει τη φωνή με εκείνες του Καζαντζίδη και της Μαρινέλλας για να ολοκληρώσουν μαζί το τραγούδι.

Το τραγούδι δεν ηχογραφήθηκε ποτέ στο στούντιο, δεν κυκλοφόρησε σε δίσκο, παρέμεινε εκτός δισκογραφίας για 23 χρόνια, μέχρι το 1988 που συμπεριλήφθηκε σε ένα διπλό βινύλιο με τραγούδια του Γιάννη Μαρκόπουλου για τον κινηματογράφο.

Σε εκείνη την έκδοση υπήρχαν ακόμη τραγούδια όπως το «Πέρα από τη θάλασσα» με τη Μοσχολιού, το «Ξεγυμνώστε τα σπαθιά» με τον Πουλόπουλο, τα «Παλληκάρια» με τη Μαρινέλλα, το «Πού είσαι αυτή την άνοιξη» με τον Μητσιά, το «Οχι, δεν πρέπει να συναντηθούμε» με τη Μερκούρη.

Ο Γιάννης Μαρκόπουλος το 1963 βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τη μουσική του στις «Μικρές Αφροδίτες» του Νίκου Κούνδουρου.

Αν σε αυτό το ένα και μοναδικό τραγούδι του Μαρκόπουλου προσθέσουμε και τα δύο όλα κι όλα τραγούδια του Μάνου Λοΐζου που τραγούδησε ο Καζαντζίδης – δύο από τα σπουδαιότερα τραγούδια του συνθέτη -, αλλά και τον «Κυρ-Αντώνη» και το «Κουρασμένο παλληκάρι» του Χατζιδάκι και τα τραγούδια της «Πολιτείας» του Μίκη και της «Καταχνιάς» του Λεοντή, καταλήγουμε να αναρωτηθούμε πόσα πράγματα δεν ζήσαμε λόγω των σχετικά σπάνιων συναντήσεων του Στέλιου Καζαντζίδη με τους συνθέτες του έντεχνου τραγουδιού.