Οι πολιτικές παρενέργειεςτης υπόθεσης Κουφοντίνα
Η στάση του Μαξίμου, ο εγκλωβισμός του ΣΥΡΙΖΑ και οι νοσταλγοί του Δεκεμβρίου 2008 – Οι εκτιμήσεις στην κυβέρνηση για τη στρατολόγηση των διαδηλωτών
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σε υπόθεση με βάθος, «απόνερα» και ευρύτερη επίδραση στην πολιτική ζωή της χώρας εξελίσσεται το θέμα της απεργίας πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα. Σε πρώτη ανάγνωση, τα πολιτικά οφέλη και οι ζημίες είναι ξεκάθαρα. Δεν μπορεί όμως να είναι απολύτως βέβαιο ότι η επόμενη ημέρα μιας αρνητικής εξέλιξης θα είναι απλή στη διαχείρισή της.Η πολιτική αντιπαράθεση που έχει ξεσπάσει, ειδικώς από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να λάβει θέση υπέρ του αιτήματος του απεργού πείνας για μεταγωγή στις φυλακές της επιλογής του, φαίνεται ότι θα έχει διάρκεια.Αναλόγως δε της όποιας εξέλιξης και στην περίπτωση κατά την οποία ο αρχι-εκτελεστής της 17Ν επιζήσει, μία επόμενη φάση της υπόθεσης με πολιτικές παρενέργειες αναμένεται να εκδηλωθεί όταν θα έχει δικαίωμα να ζητήσει την αποφυλάκισή του.
Μπούμερανγκ
για τον ΣΥΡΙΖΑ
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με την επίφαση του σεβασμού των δικαιωμάτων του καταδικασμένου για 11 δολοφονίες, επιχείρησε τις προηγούμενες εβδομάδες να φέρει το θέμα στην κεντρική πολιτική ατζέντα. Θέση πήρε δημοσίως και επισήμως ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, ενώ («ατυχείς») δηλώσεις του Θοδωρή Δρίτσα, ο οποίος υποστήριξε ότι «κανείς δεν τρομοκρατήθηκε από τη 17Ν», πυροδότησαν άλλου τύπου αντιπαράθεση και έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ σε δύσκολη θέση, σχεδόν ταυτιζόμενο πολιτικά με τη δράση της τρομοκρατικής οργάνωσης.Σε πρώτο επίπεδο ήταν εξ αρχής σαφές ότι το θέμα θα μετατρεπόταν σε μια πολιτική σύγκρουση του νέου διπόλου.Η κυβέρνηση, με την προφανή επίκληση του κράτους δικαίου δεν επρόκειτο να υποχωρήσει σε εκβιασμούς, η αξιωματική αντιπολίτευση θα επιχειρούσε να τραβήξει το σχοινί, φτάνοντας έως και να απειλεί εμμέσως με ταραχές και παραπέμποντας στα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008.
Στάση με ευρεία
κοινωνική αποδοχή
Στον βαθμό κατά τον οποίο και για τις δύο πλευρές η στάση τους αποτέλεσε στρατηγική επιλογή, τα αποτελέσματα ήταν προδιαγεγραμμένα.Η κυβέρνηση, γνωρίζοντας ότι η θέση της έχει ευρεία κοινωνική και πολιτική αποδοχή, μένει σταθερή στην ατζέντα της, συσπειρώνει το κεντροδεξιό της ακροατήριο και συγκρατεί τις όποιες τάσεις απόκλισης προς τα δεξιά.Την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ, υποκύπτοντας στις ιδεολογικές του εμμονές και δεσμεύσεις, παγιδεύεται σε μία ακόμη πιο ακραία ρητορική και συμπεριφορά, δίχως ορατό πολιτικό όφελος.
Οι τάσεις αυτές καταγράφηκαν σε μια δημοσκόπηση της MRB την προηγούμενη εβδομάδα. Σύμφωνα με αυτήν, το 60,4% των ερωτηθέντων συμφωνεί με τους κυβερνητικούς χειρισμούς στο θέμα Κουφοντίνα, ενώ τους απορρίπτει το 18,5% και καταγράφεται ένα σημαντικό ποσοστό αδιαφορίας. Το 69,8% των ερωτηθέντων υποστηρίζει δε ότι δεν πρέπει να γίνει δεκτό το αίτημά του, ανεξάρτητα με τις συνέπειες για την υγεία του και μόλις το 5,5% ζητεί να ικανοποιηθεί, ώστε να μην υπάρξουν δυσάρεστες συνέπειες.
Η παρέμβαση Μπακογιάννη
Υπό αυτό το πρίσμα, καταφαίνεται ότι η υπόθεση δεν διχάζει τους πολίτες και ότι το όποιο πολιτικό ζήτημα μπορεί να μοιάζει να εξαντλείται και να καθορίζεται από τα όσα διαμηνύουν κυβερνητικές πηγές: «Δεν μπορεί ο Κουφοντίνας να έχει πολιτική κάλυψη και μάλιστα από ένα κόμμα με τον θεσμικό ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης».
Την πολιτική διάσταση του ζητήματος ανέδειξε εξάλλου με το άρθρο της στα «ΝΕΑ», ως απάντηση στον Θοδωρή Δρίτσα, η Ντόρα Μπακογιάννη. Σε αυτό σημείωνε μεταξύ των άλλων: «Γιατί λοιπόν υπάρχει ακόμα τρομοκρατία στην Ελλάδα ενώ έχει τελειώσει σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη;Διότι στην Ελλάδα η τρομοκρατία έχει ιδεολογική και πολιτική κάλυψη.Και πλέον ήρθε η ώρα να πούμε μερικές αλήθειες.Απέναντι στη φασιστική λογική τού όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας».
Οι διαδηλώσεις
και η στρατολόγηση
Σε δεύτερο επίπεδο, κάτω από την επιφάνεια της πολιτικής σύγκρουσης για τον Κουφοντίνα, υπάρχει ένα νέο στοιχείο.Είναι η οργάνωση των συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων υπέρ του τρομοκράτη-απεργού πείνας, σχεδόν σε καθημερινή βάση. Κυβερνητικές πηγές με καλή γνώση του αντιεξουσιαστικού χώρου αναφέρουν ότι η σύσταση αυτών των ομάδων δεν μπορεί εύκολα να ταυτιστεί με το παρελθόν της τρομοκρατίας, ούτε και αποκλειστικά με τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία επισήμως συμμετέχει στις διαμαρτυρίες. «Είναι κυρίως νέα παιδιά, άμαθα, τα οποία στρατολογούνται με ευκολία από γνωστά άτομα του «χώρου» και με κάθε αφορμή: είτε τον περιορισμό τους λόγω πανδημίας, είτε την κάθε είδους οργή τους, είτε τη στρεβλή αντίληψη αναζήτησης ενός «ήρωα», που θα τους δώσει την ευκαιρία να βγουν στους δρόμους για «επανάσταση»». Οσο πάντως η συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις εκδηλώσεις τον πλήττει πολιτικά, η μερική έστω αφύπνιση του «κινήματος» δεν αφήνει αδιάφορα κάποια κέντρα στην κυβέρνηση.
«Βία θα υπάρξει,
τρομοκρατία δύσκολα»
Εν όψει ενδεχόμενων αρνητικών εξελίξεων στο θέμα της υγείας του Κουφοντίνα, συγκεκριμένες πηγές επισήμαιναν τις προηγούμενες ημέρες ότι ανέμεναν την εκδήλωση ταραχών και βίαιων αντιδράσεων. Διαβεβαίωναν όμως και ότι έχει καταστρωθεί σχέδιο ώστε να μην επαναληφθεί το σκηνικό του 2008 και να μην υπάρξουν καταστροφές. Ως προς το αν όλα αυτά θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε θρυαλλίδα αναβίωσης της τρομοκρατίας, οι ίδιες πηγές απαντούν: «βία θα υπάρξει, τρομοκρατία όμως πολύ δύσκολα».

