Η ψωρίαση είναι μια συχνή πάθηση του δέρματος, αφού προσβάλλει το 2%-3% του γενικού πληθυσμού. Χαρακτηρίζεται από ερυθηματώδεις πλάκες με λέπια, διαφόρου μεγέθους και κλινικών μορφών, οι οποίες εξέχουν από την επιφάνεια του δέρματος. Εντοπίζεται, κυρίως, σε αγκώνες και γόνατα, στο δέρμα του τριχωτού της κεφαλής, στα νύχια, αλλά μπορεί να επεκταθεί και να εμφανισθεί σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος.
Η δερματοπάθεια αυτή είναι χρόνια, δηλαδή υποχωρεί και επανεμφανίζεται χωρίς να μπορούν να προβλεφθούν τα μεσοδιαστήματα κατά τα οποία ο ασθενής θα είναι ελεύθερος βλαβών. Η ψυχική υπερένταση αποτελεί έναν παράγοντα που διευκολύνει ή προκαλεί τις εξάρσεις της νόσου, αλλά αυτός δεν είναι ο μοναδικός. Θεωρείται, σήμερα, πάθηση του ανοσοποιητικού συστήματος και είναι οικογενής, εμφανίζεται δηλαδή πιο συχνά σε ορισμένες οικογένειες. Η ψωρίαση δεν μεταδίδεται σε άλλον άνθρωπο, ενώ κατά τη διαδρομή της νόσου είναι δυνατόν να προσβληθούν και οι αρθρώσεις, οπότε αναπτύσσεται η ψωριασική αρθρίτιδα. Ταυτόχρονα, πληθαίνουν οι αναφορές που τη συσχετίζουν με άλλες παθήσεις, όπως η παχυσαρκία, ο σακχαρώδης διαβήτης, η αθηροσκλήρωση, τα καρδιαγγειακά νοσήματα και η κατάθλιψη.
Η ψωρίαση επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Οι κοινωνικές, επαγγελματικές και προσωπικές του εκδηλώσεις και δραστηριότητες επηρεάζονται πολύ, ιδιαίτερα όταν οι βλάβες της ψωρίασης αναπτύσσονται σε εμφανή σημεία, όπως π.χ. στα χέρια ή σε ευαίσθητες περιοχές, όπως τα γεννητικά όργανα. Μάλιστα, μεγάλες επιδημιολογικές έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και στη χώρα μας, αποκάλυψαν ότι η ψωρίαση επηρεάζει πολύ περισσότερο την ποιότητα ζωής του ασθενούς από άλλες σοβαρότερες παθήσεις του οργανισμού, όπως το έμφραγμα, η υπέρταση ή ο καρκίνος του παγκρέατος και των πνευμόνων.
Επειδή η ψωρίαση είναι χρόνια πάθηση δεν υπάρχει ένα φάρμακο, το οποίο να χορηγείται και να οδηγεί σε μόνιμη υποχώρηση της νόσου. Υπάρχουν, όμως, πολλά σκευάσματα που εφαρμόζονται τοπικά και πολλά φάρμακα που χορηγούνται από το στόμα.
Τα τελευταία χρόνια έχουν παρασκευαστεί νέα φάρμακα με βιοτεχνολογικές μεθόδους, τα οποία έχουν εξειδικευμένη δράση, δράση δηλαδή έναντι ορισμένων πρωτεϊνών που παίζουν μικρότερο ή μεγαλύτερο ρόλο στην παθογένεση της ψωρίασης. Τα φάρμακα αυτά χορηγούνται υποδόρια ή ενδοφλέβια και είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά και ασφαλή, όπως η ετανερσέπτη, η ινφλιξιμάμπη, η ανταλιμουμάμπη, η ουστεκινουμάμπη, η σεκουκινουμάμπη και η μπρονταλουμάμπη, καθώς επίσης και η απρεμιλάστη, η οποία χορηγείται από του στόματος. Φαίνεται, μάλιστα, ότι μπορούν να προσφέρουν σημαντική ύφεση της νόσου για μακρότερα χρονικά διαστήματα, ενώ η εμπειρία μας από τη χορήγησή τους συνεχώς αυξάνεται και εμπλουτίζεται με παρατηρήσεις και δεδομένα από την αντιμετώπιση και άλλων αυτοάνοσων νόσων.
Παράλληλα, η χορήγηση όλων των ανωτέρω φαρμάκων δεν συνοδεύεται από ανεπιθύμητες ενέργειες. Επιπλέον, σύμφωνα με την ένδειξη από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, η σεκουκινουμάμπη και η ανταλιμουμάμπη συστήνονται ως θεραπεία για όλους τους ενήλικους ασθενείς με μέτρια και σοβαρή ψωρίαση, οι οποίοι είναι υποψήφιοι για συστηματική θεραπεία. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στους ασθενείς να λάβουν θεραπεία με τα φάρμακα αυτά ως πρώτης γραμμής συστηματική θεραπεία, πριν από τη χρήση, δηλαδή, κλασικών συστηματικών θεραπειών, όπως η κυκλοσπορίνη και η μεθοτρεξάτη
Η αποτελεσματική, μακροχρόνια και ασφαλής θεραπεία της ψωρίασης ήταν και παραμένει μια σημαντική προτεραιότητα των δερματολόγων. Οι νέες θεραπείες μπορούν να προσφέρουν κάποιες λύσεις, αλλά αξιολογούνται καθώς η εμπειρία από τη χρήση τους θα αυξάνεται. Είναι σημαντικό, όμως, να ενημερώνεται το κοινό για την ψωρίαση, και οι ασθενείς μας για τις δυνατότητες που υπάρχουν, πλέον, να επιτευχθεί σημαντική ύφεση των συμπτωμάτων της νόσου.
Ο κ. Δημήτριος Iωαvvίδης είναι καθηγητής Δερματoλoγίας του Παvεπιστημίoυ Θεσσαλoνίκης, διευθυντής Α’ Πανεπιστημιακής Κλινικής στο Νοσοκομείο Αφροδισίων και Δερματικών Νοσημάτων Θεσσαλονίκης.