Οι μανιάτικοι πύργοι είναι ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής κτίσματα που διαμορφώνουν την ταυτότητα του τόπου και την ομορφιά του. Aμεσα συνυφασμένοι όχι μόνο με την όψη αλλά και με την ιστορία της Μάνης, μαρτυρούν ένα ένδοξο παρελθόν και εκφράζουν τον αγωνιστικό χαρακτήρα του. Οι πολεμόπυργοι της Μάνης ανήκουν στη λαϊκή αρχιτεκτονική και πρωτοσυναντώνται τον 13ο αιώνα. Ανήκουν στην αμυντική, πολεμική αρχιτεκτονική και προέκυψαν τόσο από την ανάγκη απόκρουσης των πειρατών και άλλων εισβολέων, όσο και από τον διαχωρισμό της μανιάτικης κοινωνίας σε πατριές ώστε να αποτελέσουν καταφύγιο στις συγκρούσεις μεταξύ των πατριών (γδικιωμός) αλλά και στις επιθέσεις των εξωτερικών εχθρών. Κατά την Τουρκοκρατία και κατά την Επανάσταση του 1821 υπήρξαν ορμητήριο και καταφύγιο γενναίων αγωνιστών.
Ο μανιάτικος πύργος αποτελεί ένα λιθόκτιστο κτίσμα. Το ύψος του κυμαίνεται από 10 έως 20 μέτρα. Οι τοίχοι έχουν μεγάλο πάχος, ιδιαίτερα κοντά στη βάση του πύργου, ενώ το πάχος τους μικραίνει καθώς το κτίσμα εκτείνεται στους ψηλότερους ορόφους. Συνεπώς, οι εσωτερικοί ωφέλιμοι χώροι – λόγω της μικρής κάτοψης αλλά και λόγω του πάχους των τοίχων – είναι ιδιαίτερα μικροί. Επειδή οι πύργοι κτίζονταν για αμυντικούς σκοπούς δεν υπάρχουν μεγάλα παράθυρα. Υπάρχουν μικρά ανοίγματα-σχισμές για τα όπλα στους τελευταίους μόνο ορόφους. Από αυτά τα ανοίγματα γινόταν ο φωτισμός και αερισμός των εσωτερικών χώρων. Επίσης μέσα από αυτές τις σχισμές αντιμετώπιζαν οι ένοικοι του πύργου τους εχθρούς. Χρόνια μετά οι πύργοι αυτοί στέκουν επιβλητικοί σε όλη την περιοχή της Μάνης και πολλοί έχουν μετατραπεί σε ξενώνας περιμένοντας τους επισκέπτες για να τους ταξιδέψουν στην ατμόσφαιρα μια άλλης εποχής, γεμάτης ηρωισμό, γδικιωμό αλλά και συμφιλίωση.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
