Έντυπη Έκδοση Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ: Σύνδεση μέλους Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους Πέρσι η Ελένη Τσαλιγοπούλου πήρε χρόνο και απόσταση από τις μουσικές σκηνές της Αθήνας και κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Των Φίλων τα σπίτια». Δοκίμασε τη θεατρική συνθήκη στη «Λωξάντρα» (υποδύθηκε την Ευθαλία, ένα πραγματικό πρόσωπο) και το καλοκαίρι εμφανίστηκε σε όλη την Ελλάδα, σε ένα πρόγραμμα που επιμελήθηκε η Δήμητρα Γαλάνη.
Με τον ερχομό του 2020, η Τσαλιγοπούλου αποφάσισε να συναντηθεί και πάλι με τους φίλους της – πάνω και κάτω από τη σκηνή. Τίτλος των εφετινών παραστάσεών της, «Αλμπουμ». «Οπως οι φωτογραφίες που, από ένα προσωπικό κλικ της στιγμής, γίνονται άλμπουμ από διακοπές, ταξίδια, γλέντια και γιορτές, Κυριακές της οικογένειας, στιγμές στα σπίτια των φίλων, στιγμές που μοιράζεσαι με τους ανθρώπους σου, έτσι και τα τραγούδια» είπε η ίδια στο «Βήμα της Κυριακής». «Ξεκινούν από ένα προσωπικό βίωμα που ταυτίζεται με το κοινό αίσθημα και το μοιραζόμαστε με όλους, για να μπουν τελικά στο στόμα και στην ψυχή των ανθρώπων».
Το πρόγραμμα είναι συνδυαστικό με την εξής έννοια: «Στο Πειραιώς 131, θα υπάρχει video wall όπου θα προβάλλει παλιές φωτογραφίες. Από μια ζωή-εποχή όπου όλα ήταν διαφορετικά. Οπου όλα πήγαιναν πιο σιγά. Σαν να λέμε μαζί με τις παλιές φωτογραφίες από τα άλμπουμ που είχαμε παλιά στα σπίτια μας, θα πάμε και στα παλιά τραγούδια».Το πρόγραμμά της είναι φτιαγμένο από τις καλύτερες στιγμές της, με τα τραγούδια από το προσωπικό της ρεπερτόριο, με τους συνθέτες που την εμπιστεύθηκαν, με την παράδοση και το λαϊκό τραγούδι, με την Ανατολή και τη Δύση, με τη χαρά, το γλέντι και τη συγκίνηση. Επιθυμία της είναι να μας συστήσει «έναν νέο τραγουδοποιό, ο οποίος μου τράβηξε αμέσως την προσοχή, από την πρώτη ακρόαση μάλιστα».
Πρόκειται για τον Γιάννη Παπαγεωργίου, που πριν από έναν χρόνο κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο «Από τη σιωπή στη σιωπή». Τραγουδοποιός που μας έρχεται από τη Βόρεια Ελλάδα, μαθητής του Δημήτρη Μυστακίδη στη λαϊκή κιθάρα. Εκεί θα είναι και οι σταθεροί συνεργάτες της τα τελευταία χρόνια, οι Bogaz Musique μαζί με τους οποίους ενώνει το καινούργιο με το παλιό.
Κάτι που έκανε ασυναίσθητα από την παιδική της ηλικία. «Το πρώτο τραγούδι που θυμάμαι ή καλύτερα το πρώτο τραγούδι που ερμήνευσα ήταν το «Κάπου υπάρχει η αγάπη μου» (σ.σ.: μουσική/στίχοι Μάνος Χατζιδάκις, ερμηνεία Νάνα Μούσχουρη), όταν ήμουν μαθήτρια της 6ης Δημοτικού. Με έβαζε η δασκάλα να προσέχω τα παιδάκια του νηπιαγωγείου και εγώ τους τραγουδούσα το παραπάνω κομμάτι. Και μετά το δεύτερο ήταν το «Φέρτε μου ένα μαντολίνο». Οι φίλοι μου με έλεγαν μαντολίνο. Μην ξεχνάμε όμως ότι η Νάουσα είχε και έχει μεγάλη παράδοση στη λαϊκή-δημοτική μουσική. Ο πατέρας μου ήταν ψάλτης, οπότε όλα πήραν τον δρόμο τους».