Η Mossack Fonseca, η δικηγορική εταιρεία από όπου διέρρευσαν τα Panama Papers, επί 40 χρόνια ειδικευόταν στη δημιουργία offshore σε φορολογικούς παραδείσους που κρατούσαν κρυφές πληροφορίες για τους πραγματικούς ιδιοκτήτες πίσω από τις υπεράκτιες εταιρείες. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται οι πιο γνωστές δικαιοδοσίες μυστικότητας, όπως ο Παναμάς, οι Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι και οι Μπαχάμες.
Για να έρχεται σε επαφή με τους ενδιαφερομένους που ήθελαν να αποκτήσουν offshore η Mossack Fonseca χρησιμοποιούσε μεσάζοντες, συνήθως λογιστικά ή δικηγορικά γραφεία που αποτελούσαν σταθερούς συνεργάτες της επί δεκαετίες. Οι πελάτες απευθύνονταν στο ευρύ δίκτυο συνεργατών της παναμέζικης δικηγορικής εταιρείας και αυτοί με τη σειρά τους μεσολαβούσαν δίνοντας εντολές στα γραφεία της Mossack Fonseca για την ίδρυση της offshore, την έκδοση εταιρικών εγγράφων και πιστοποιητικών για τη λειτουργία τους και κάποιες φορές κανόνιζαν και μεταφορές χρημάτων μέσω των offshore. Υποτίθεται δε ότι οι μεσάζοντες ήταν υπεύθυνοι για τους απαραίτητους ελέγχους στους πελάτες έτσι ώστε να διασφαλίζουν ότι οι offshore δεν έχουν μετατραπεί σε οχήματα για ξέπλυμα χρήματος, για δωροδοκίες και άλλες παράνομες πράξεις. Οι διαμεσολαβητές πληρώνονταν για τις υπηρεσίες τους από τους πελάτες, κρατούσαν ένα μερίδιο και τα υπόλοιπα τα μεταβίβαζαν στη Mossack Fonseca για τα λειτουργικά έξοδα των εταιρειών που διαχειρίζονταν. Με αυτόν τον τρόπο η παναμέζικη δικηγορική εταιρεία δεν ερχόταν σε απευθείας επαφή με τους πραγματικούς ιδιοκτήτες των offshore.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
