Οι εκλογές στις ΗΠΑ και ο δύσκολος αγώνας του Ντόναλντ Τραμπ

Καθίστε σε μια καρέκλα. Διαβάστε τις πέντε λέξεις που ακολουθούν. «Πρόσωπο, βελούδο, εκκλησία, μαργαρίτα, κόκκινο». Διαβάστε το μισό άρθρο και επαναλάβετε από μνήμης τις λέξεις. Επαναλάβετε την άσκηση στο τέλος του άρθρου. Ανάλογα με τον αριθμό λέξεων που θυμηθήκατε, μπορείτε να βαθμολογήσετε την κατάσταση της πρόσφατης μνήμης σας. Το τεστ είναι κλασικό στο ερωτηματολόγιο που υποβάλουν οι νευρολόγοι για να διαπιστώσουν σε ποιον βαθμό έχει προχωρήσει η άνοια που εκδηλώνεται συνήθως στις μεγάλες ηλικίες. Αν τα αποτελέσματα δεν είναι ικανοποιητικά, επισκεφτείτε ειδικό και τότε ο θεράπων θα σας συστήσει πνευματικές ασκήσεις – όπως να λύνετε σταυρόλεξα, σουντόκου – και σωματικές ασκήσεις, όπως περπάτημα.

Πώς μου ήρθαν όλα αυτά, θα μου πείτε; Απλούστατα, ο γνωστός λοιμωξιολόγος δρ Ντόναλντ Τραμπ αποκάλυψε ότι έκανε ένα τεστ σε στρατιωτικό νοσοκομείο που άφησε άναυδους ψυχιάτρους και άλλους στρατιωτικούς με τις επιδόσεις του. Μάλιστα κάλεσε και τον αντίπαλό του κ. Μπάιντεν να κάνει το ίδιο και να θέσει υπ’ όψιν των ψηφοφόρων τα αποτελέσματα, θεωρώντας ότι θα νικήσει τον «αδύναμο γέρο», που όμως προηγείται σε κάθε είδους δημοσκόπηση ή έρευνα γνώμης.

Εδώ αναφύεται ένα ερώτημα. Ο κ. Τραμπ ανέφερε πέντε λέξεις που περιείχε το τεστ: «άτομο, γυναίκα, άνδρας, κάμερα, τηλεόραση». Στο τεστ που υπεβλήθη του δόθηκαν αυτές οι λέξεις που επαναλαμβάνει, ή μήπως αυτές θυμάται από τις αρχικές λέξεις του κλασικού τεστ;

Και εδώ τελειώνουν τα αστεία.

Οι υποψήφιοι προέδροι στις ΗΠΑ υποχρεώνονται να δημοσιοποιήσουν τις ιατρικές εξετάσεις που αποδεικνύουν την καλή κατάσταση της υγείας τους. Σε αυτές τις εξετάσεις δεν περιλαμβάνεται η κατάσταση της πνευματικής υγείας του υποψήφιου προέδρου. Λίγους μόνο μήνες από την εκλογή του κ. Τραμπ, μια μεγάλη ομάδα ψυχιάτρων, αναλύοντας τις ομιλίες του, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το τεστ ψυχικής υγείας των υποψηφίων πρέπει να καταστεί υποχρεωτικό.

Πριν από έναν χρόνο 27 ειδικοί της ψυχικής υγείας δημοσίευσαν ένα βιβλίο με τον τίτλο «Η επικίνδυνη περίπτωση του Ντόναλντ Τραμπ». Δεν θα αναφερθούμε στις διαγνώσεις τους, όχι μόνο γιατί του αποδίδουν ψυχικές ασθένειες κάθε είδους, αλλά και γιατί η Ενωση Αμερικανών Ψυχιάτρων καταδίκασε ως ανήθικη τη διαδικασία διαγνώσεων εκ του μακρόθεν.

Πριν από λίγους μήνες τρεις δημοσιογράφοι των «Ν. Υ. Times» είχαν την υπομονή να καταγράψουν και να μελετήσουν 2.600 λέξεις του προέδρου από ομιλίες του σχετικά με τον κορωνοϊό. Τριακόσιες φορές συνεχάρη τον εαυτό του, σε άλλες στηρίχτηκε σε λάθος στοιχεία κ.ο.κ. Φυσικά δεν περιμένει κανείς αντικειμενική εκτίμηση για την πνευματική υγεία του προέδρου από μια εφημερίδα που βρίσκεται σε πόλεμο από την εποχή που ήταν υποψήφιος.

Ομως, νομίζω ότι μια πρόσφατη ανάρτησή του στο Twitter δίνει απάντηση στο αρχικό μας ερώτημα. Ο πρόεδρος, με δόση χιούμορ, αναρωτιέται γιατί δεν τον αγαπάει ο κόσμος. Γιατί ο δρ Φάουτσι έχει μεγαλύτερη αποδοχή από τον ίδιο στα ζητήματα του ιού. «Ισως φταίει η προσωπικότητά μου» απαντάει.

Ο πρόεδρος λοιπόν είναι ανασφαλής. Θέλει να τον αγαπάνε. Στο κάτω-κάτω όλα αυτά που έλεγε και που έπραττε, πολλές φορές αλλοπρόσαλλα, αλληλοσυγκρουόμενα, αντιεπιστημονικά και ιδεοληπτικά, για το καλό της υγείας και της οικονομίας τα έκανε. Και τώρα, αντί για ευχαριστώ, κοντεύει να χάσει τις εκλογές. Στο κάτω-κάτω τα ίδια έκαναν και άλλοι, όπως ο φίλος του ο Τζόνσον πριν αρρωστήσει.

Στην απελπισία του έβγαλε από το μανίκι και την περίπτωση να αναβληθούν οι προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου. Στην ενημέρωση των δημοσιογράφων, υποτίθεται, για την εξέλιξη της πανδημίας υποστήριξε ότι δεν υπάρχουν οι υποδομές για επιστολική ψήφο στις περισσότερες Πολιτείες και εκλογές χωρίς φυσική παρουσία θα είναι οι πιο νόθες εκλογές στην ιστορία των ΗΠΑ. Και εκτόξευσε την απειλή ότι δεν θα μπορεί να παραδώσει την εξουσία αρχές Γενάρη, όπως προβλέπει το Σύνταγμα. Καταλάβαμε ότι αναφέρεται στο χάος στις προεδρικές εκλογές όπου ο Αλ Γκορ ηττήθηκε από τον Μπους τον νεότερο με διαφορά πεντακοσίων ψήφων στη Φλόριδα.

Η απάντηση ήρθε από τους Δημοκρατικούς, υπενθυμίζοντας ότι στις περισσότερες Πολιτείες λειτουργεί το σύστημα και ενδεχομένως να υπάρξουν καθυστερήσεις σε κάποιες από αυτές, αλλά η ψήφος για τον πρόεδρο δεν θα έχει πρόβλημα. Υπενθύμισαν πάντως ότι την αναβολή των εκλογών την αποφασίζει το Κογκρέσο και όχι ο προέδρος.

Αλλά και πολλοί Ρεπουμπλικανοί γερουσιαστές ξεκαθάρισαν ότι οι εκλογές θα γίνουν κανονικά στις 3 Νοεμβρίου. Μεταξύ αυτών και ο πρόεδρος της Γερουσίας Μιτς Μακ Κόνελ και πολιτικός φίλος του Τραμπ. «Οι εκλογές δεν αναβλήθηκαν στη διάρκεια του Εμφυλίου. Ούτε τώρα θα συμβεί κάτι τέτοιο» είπε και έκοψε τον βήχα στο επιτελείο του προέδρου.

Τώρα το άγχος των αντιπάλων του έχει επικεντρωθεί στα νομικά τερτίπια που μπορεί να χρησιμοποιήσει το προεδρικό επιτελείο ώστε να καθυστερήσει την παράδοση της εξουσίας και στις γραμμές άμυνας των νομικών των Δημοκρατικών για να τις αποκρoύσουν.

Στην πρώτη ουσιαστική προεκλογική συνέντευξη Τύπου, ο κ. Τραμπ, διαβάζοντας ένα προσεκτικά διατυπωμένο κείμενο, έδωσε τον τόνο της προεκλογικής του καμπάνιας. Σχεδόν αγνώριστος στον τόνο της φωνής και στο χρώμα της κόμης του, αναφέρθηκε στο σύνολο της πολιτικής του. Χαρακτήρισε όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις ανίκανες και υπαίτιες της καταστροφής του έθνους. Μην ξεχνάμε ότι ανοιχτά υπέρ του Μπάιντεν έχουν ταχθεί οι τρεις εν ζωή πρόεδροι των ΗΠΑ, ο Κλίντον, ο Ομπάμα, ακόμη και ο Μπους ο νεότερος. Αναφέρθηκε στον εμπορικό πόλεμο που μάζεψε τα ελλείμματα, στη μείωση της φορολογίας, στην οικονομική άνθηση, στην απόσυρση των στρατευμάτων από εμπόλεμες περιοχές. Και απευθύνθηκε στην εργατική τάξη που τόσο πολύ αγαπάει, ώστε το σύνθημα «Πρώτα η Αμερική» αντικαταστάθηκε με το «Πρώτα η εργατιά». Σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, το μήνυμα ήταν περίπου «έλα μωρέ, και οι άλλες χώρες το ίδιο έκαναν με εμάς», προφανώς ουρανομήκης ανακρίβεια που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων.

Για τις άλλες επιτυχίες του δεν πρόλαβε να τονίσει την υπέροχη οικονομική του πολιτική και η στατιστική κατέγραψε την ύφεση του δεύτερου τριμήνου στο -33%, ποσοστό τριμήνου που δεν έχει καταγραφεί ούτε στον πόλεμο. Στις επιτυχίες του ανέφερε χωρίς ίχνος ντροπής τη μείωση της φορολογίας. Μέτρο που έχει αναλυτικά καταδικαστεί και αναλυθεί ότι αυτή η μείωση εξυπηρέτησε τους φίλους του δισεκατομμυριούχους, ανέβασε το έλλειμμα και τη νύφη την πλήρωσε το εθνικό σύστημα υγείας – Paul Krugman.

Τέλος, για την εξωτερική του πολιτική και το κενό που άφησε σε ευαίσθητες περιοχές στο έλεος των συγκρούσεων επίδοξων διαδόχων, δεν έχετε παρά να διαβάσετε τη συνέντευξη του πρώην συμβούλου του εθνικής ασφαλείας Τζον Μπόλτον στο προηγούμενο φύλλο του «Βήματος». Και ειδικά για την Τουρκία. Για τη συμφωνία που έκλεισε με τους Ταλιμπάν ώστε να αποσύρει τα στρατεύματά του, ανατρίχιασε όλος ο κόσμος με την άνεση που προέβλεψε ότι την εξουσία θα την αναλάβουν οι Ταλιμπάν!

Αυτός ο κύριος λοιπόν θέλει πάση θυσία να επανεκλεγεί. Ολες οι προβλέψεις είναι εναντίον του. Η απόσταση ακόμη και σε Πολιτείες «δικές του» διαρκώς μεγαλώνει. Ωστόσο δεν είναι δεδομένη η ήττα του. Για δύο λόγους.

Ο πρώτος για ορισμένους είναι ο Τζο Μπάιντεν, η ηλικία του και η δυνατότητά του να κερδίσει τις εντυπώσεις στις τρεις τηλεοπτικές αναμετρήσεις. Ενας χειμαρρώδης αντίπαλος σαν τον πρόεδρο που χρησιμοποιεί απίστευτες ανακρίβειες, γλώσσα εθνικού διχασμού απευθυνόμενος στο συναίσθημα, είναι δύσκολος για τον ορθολογικό πρώην αντιπρόεδρο. Ας ελπίσουμε να επιλέξει την πιο κατάλληλη αντιπρόεδρο για προφανείς λόγους. Αν και για την ώρα η πιο δυνατή υποψηφιότητα είναι οι κυρίες Γουόρεν και Χάρις. Ας κρατήσουμε όμως και το όνομα της κυρίας Ράις, πρώην συμβούλου εθνικής ασφαλείας του Ομπάμα.

Ο δεύτερος λόγος επισημάνθηκε από τον πρώην καγκελάριο της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ: «Στην αμερικανική κοινωνία κρύβεται πολύ περισσότερος Τραμπ από όσο φανταζόμαστε. Ο Τραμπ δεν είναι ένα παροδικό φαινόμενο». Και συνεπώς δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα επανεκλογής του. Συμπλήρωσε όμως ότι «η διαχείριση της υγειονομικής κρίσης ήταν τόσο αδέξια και τα λάθη τόσο μαζικά, που δεν είμαι πλέον βέβαιος για την πρόβλεψή μου».

Το συμπέρασμα είναι ότι στον πρόεδρο ταιριάζει η ρήση της Μελίνας: «Πρόεδρε, δεν αρέσουμε πια».

Ο κ. Αντώνης Τριφύλλης είναι μέλος
της διαΝΕΟσις και του ΕΛΙΑΜΕΠ,
πρώην στέλεχος της ΕΕ.