Έντυπη Έκδοση Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ: Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους «Ολα όσα ξέρω με σιγουριά περί ηθικής και υποχρεώσεων, τα οφείλω στο ποδόσφαιρο» είχε γράψει ο Αλμπέρ Καμύ. Στο περιπετειώδες ταξίδι του στην επιστήμη της ψυχολογίας, τη φιλοσοφία και τη συγγραφή, πάντα έβρισκε γαλήνη στη στρογγυλή «θεά».
Ηξερε ότι στην κερκίδα της γειτονιάς του δεν μπορούσαν να παρεισφρήσουν οι ταξικές διαφορές, οι οικονομικές ανισότητες και οι υπαρξιακές αγωνίες. Παρά μόνο η αθωότητα μικρών και μεγάλων, η άδολη «τρέλα» για το άθλημα και η αγνή πρόσδεση με την ομάδα.
Για αυτούς τους ανθρώπους, το «γήπεδο» είναι μια ολόκληρη κοσμοθεωρία. Μια κοσμοθεωρία που έχει βαθύρριζες αναφορές στην ιστορία του τόπου ή πολλές φορές και της γειτονιάς. Που αποτελεί προέκταση της ντόπιας παράδοσης, ηθών και εθίμων. Που μπορεί να διεγείρει πολύ γρήγορα όλο το φάσμα των ανθρωπίνων συναισθημάτων. Και αυτό είναι κάτι που δεν εξαγοράζεται με τίποτα.
Οι προηγούμενες μέρες ήταν, ίσως, οι πιο αλλοπρόσαλλες που έχει ζήσει το διεθνές ποδοσφαιρικό στερέωμα. Η ανακοίνωση δημιουργίας της European Superleague έσπειρε τον πανικό και προκάλεσε την οργίλη αντίδραση παικτών και φιλάθλων, αλλά και κυβερνήσεων. Οι κορυφαίες ομάδες συνασπίστηκαν για να δημιουργήσουν ένα πρωτάθλημα λίγων και δυνατών. Αψήφησαν ή μάλλον υποβάθμισαν την κοινωνική κατακραυγή που έλαβε κινηματικά χαρακτηριστικά.
Βέβαια, τα αιτήματα των ομάδων αυτών δεν ήταν τελείως αποξενωμένα από τα δεδομένα που δημιούργησε η παγκόσμια πανδημία. Υπέστησαν μεγάλες ζημιές που, ωστόσο, δεν μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με την ποδοπάτηση των αρχών του αθλητισμού. Γιατί, στο τέλος, αν αφαιρέσεις το «ευ αγωνίζεσθαι», τον στόχο και την αναγνώριση, παύει να είναι άθλημα. Και, δυστυχώς, επιχείρησαν να γαλουχήσουν μια νέα γενιά φιλάθλων με αυτά τα γνωρίσματα. Απέτυχαν όμως;
Αυτό θα το κρίνει ο ιστορικός του μέλλοντος, μόλις εντοπίσει τις πολιτικές, αλλά και θεσμικές αποφυάδες του εγχειρήματος. Μην ξεχνάμε ότι η UEFA βρήκε 7 δισ. ευρώ σε μια μέρα, ενώ πλέον μπορούμε να διακρίνουμε και ένα μεταρρυθμιστικό «μπρίο» στους κόλπους της.
Το σίγουρο είναι, όμως, ότι αυτή η νίκη μπορεί και πρέπει να αποδοθεί αποκλειστικά στους φιλάθλους. Σε όλους εκείνους που αιμοδοτούν με τη λατρεία τους και το προσωπικό τους υστέρημα την ομάδα της καρδιάς τους. Και αυτή τη σχέση αγάπης δεν μπορεί να τη διαρρήξει κανείς.
Η κυρία Χριστίνα Τσιλιγκίρη είναι Οικονομικός Σύμβουλος MSc, Πρόεδρος Σ.Ε.Φ., Πολιτευτής ΝΔ Β’ Πειραιά, Τομεάρχης Αθλητισμού και ΑΜΕΑ UNESCO Πειραιώς και Νήσων.