Eπιτέλους μαζί. Επιτέλους, όπως οφείλουν να διεξάγονται τα φεστιβάλ και εν προκειμένω το ιδιαίτερα αγαπημένο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το οποίο μάς έλειψε με τη σταθερά πολλά υποσχόμενη ατμόσφαιρά του πέρα από το καλό πρόγραμμά του. Από κοντά και η πρωτότυπη εικαστική έκθεση που διοργανώνεται τα τελευταία τέσσερα χρόνια σε επιμέλεια του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ, Ορέστη Ανδρεαδάκη, με έμπνευση μέχρι πρότινος από ταινίες του Διεθνούς Διαγωνιστικού Προγράμματος. Πέρυσι, χρονιά που το Φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά, παρουσιάστηκε στους δρόμους της πόλης με τη μορφή αναπαραγωγής των έργων. Εφέτος, όλα καλά για την ώρα, το Κινηματογραφικό Φεστιβάλ έγινε βέβαια διά ζώσης και ολοκληρώνεται σήμερα, 14 Νοεμβρίου, αλλά η εικαστική έκθεση που το συνοδεύει θα κρατήσει μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, ενώ μετά πρόκειται να κατηφορίσει και στην Αθήνα, στην Project Gallery του Μοναστηρακίου (όπου παρεμπιπτόντως παρουσιάστηκε τελικά η περσινή εικαστική έκθεση το καλοκαίρι που μας πέρασε).
Σε αντίθεση με τις προηγούμενες διοργανώσεις, κινείται γύρω από τον άξονα μιας και μόνης ταινίας, του αριστουργηματικού «Κανόνα του παιχνιδιού» («La règlee du jeu», 1939) του Ζαν Ρενουάρ, γιου του ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Πιερ-Ογκίστ. Η ηθική χρεοκοπία μιας ομάδας ανθρώπων οι οποίοι παλιμπαιδίζουν αμέριμνοι όσο ο ζόφος και ο όλεθρος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τούς πλησιάζει καλπάζοντας συνιστά αυτό το μυθοπλαστικό «ντοκιμαντέρ» επίκαιρο, «ιδίως στη μεταιχμιακή εποχή του σήμερα όπου ετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε έναν μετα-κόσμο που βρίσκεται στα σπάργανα», όπως σημειώνει ο Ανδρεαδάκης.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
