Καλοκαίρι του 1982 και ο αρχαιολόγος Γιάννης Σακελλαράκης πραγματοποιεί ανασκαφή στο Ιδαίο Αντρο, το ιερό σπήλαιο του Ψηλορείτη, σε απόσταση μόλις 15 χλμ. από τη Ζώμινθο. Mια μέρα μιλώντας με έναν από τους εργάτες τον ρωτά χρησιμοποιώντας το χαρακτηριστικό κρητικό ιδίωμα: «Και πού βοσκεύεις τα πρόβατα;». Και μία μόνο λέξη ή απλώς αναφορά του τοπωνυμίου «Ζώμινθος» από τον εργάτη ήταν αρκετή για να έρθει στο φως ένας σπουδαίος αρχαιολογικός χώρος, καθώς η προϊστορική κατάληξη «νθος» τράβηξε την προσοχή του διορατικού αρχαιολόγου. Ο εργάτης τον οδήγησε στο σημείο και εκεί ο Σακελλαράκης βρήκε τμήμα του τείχους, ενός σπουδαίου συγκροτήματος της μινωικής Κρήτης με ανακτορικό χαρακτήρα. Παράλληλα λοιπόν με την ανασκαφή στο Ιδαίο Αντρο, άρχισε να φέρνει στο φως τη Ζώμινθο, μια πολιτεία σε υψόμετρο 1.187 μ. σε στρατηγικό σημείο, οργανωμένη άψογα και με υψηλή αισθητική.
Με εμβαδόν άνω των 1.600 τ.μ. και με τουλάχιστον δεύτερο όροφο, ή και τρίτο σε μεγάλο μέρος, πρόκειται ουσιαστικά για μια αποκάλυψη πάνω στον περήφανο Ψηλορείτη, για ένα μοναδικό κτιριακό συγκρότημα όπου τα πάνω από 150 δωμάτιά του, οι διάδρομοι, οι αυλές, οι χώροι λατρείας, τα εργαστήρια, οι πολυτελείς τοιχογραφίες – το αποδεικνύουν τα κονιάματα που κατέπεσαν με τα κίτρινα, μπλε, κόκκινα και μαύρα χρώματά τους – φανερώνουν πως πρόκειται για ένα σπουδαίο κέντρο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
