Τρία έργα του Ευριπίδη στο εφετινό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου, οι Φοίνισσες από το Εθνικό Θέατρο, η Ελένη από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και οι Βάκχες από την Εταιρεία Τέχνης Ars Aeterna και το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων, είναι αναμφισβήτητοι μάρτυρες της διάρκειας και της δημοφιλίας του αρχαίου τραγικού. Ερμηνείες γι’ αυτό αναζητήσαμε στη συζήτησή μας με την Αμερικανίδα Λόρα Μακλούρ, κλασική φιλόλογο του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Mάντισον, η οποία επιμελήθηκε το πιο πρόσφατο companion στα αγγλικά, μια «Eισαγωγή», θα λέγαμε στα ελληνικά, στον Ευριπίδη, με τριάντα πέντε άρθρα από εξειδικευμένους μελετητές για κάθε έργο του ξεχωριστά και συνθετικά μελετήματα για σύγχρονες προσεγγίσεις σε θέματα και όψεις του έργου του, η οποία κυκλοφορεί και στα ελληνικά με τίτλος Ευριπίδης. 35 μελέτες (εκδ. University Studio Press), σε συλλογική μετάφραση, με την επιμέλεια δύο καθηγητών Κλασικής Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του ακαδημαϊκού Αντώνη Ρεγκάκου και της Εβίνας Σιστάκου. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το αρχαίο δράμα και τη θέση της γυναίκας στην αρχαιότητα, την οποία πραγματεύεται σε αρκετά βιβλία, μεταξύ των οποίων και το Συμποσιακές εταίρες. Φυλετική και ελληνική λογοτεχνική κουλτούρα στον Αθήναιο (εκδ. Ενάλιος, 2009), η Λόρα Μακλούρ μας μίλησε μέσω βιντεοκλήσης από το γραφείο της στο πανεπιστήμιο, όπου πλέον οι φοιτητές επιστρέφουν για διά ζώσης διδασκαλία, για τον μοντέρνο Ευριπίδη και τις γυναίκες του, για το μέλλον των κλασικών σπουδών στις ΗΠΑ και τους λόγους για τους οποίους η αρχαία ελληνική γλώσσα παιδεύει τους φοιτητές της.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
