Έντυπη Έκδοση Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ: Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους Στο παρελθόν, αρκετές μουσουλμανικές χώρες στη Μέση Ανατολή έχουν χρησιμοποιήσει την αραβο-ισραηλινή σύγκρουση δαιμονοποιώντας το Ισραήλ για την ενίσχυση της ηγετική του εικόνας. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, την εν λόγω ρητορική και πολιτική στάση καλλιεργεί με συνέπεια ο Ερντογάν με φόντο τις νεο-οθωμανικές επιδιώξεις του για την ανάδειξη της Τουρκίας ως κυρίαρχης δύναμης στην ευρύτερη περιοχή.
Ο τούρκος πρόεδρος είδε τη νέα σφοδρή ανάφλεξη στα παλαιστινιακά εδάφη ως ένα τεράστιο παράθυρο ευκαιρίας να επιτεθεί και πάλι στο «κακό Ισραήλ» ώστε να ενισχύσει τη θέση του εντός κι εκτός συνόρων. Αφού ζήτησε από τη διεθνή κοινότητα να «δώσει ένα καλό μάθημα στο Τελ Αβίβ», αποκάλεσε το Ισραήλ «τρομοκρατικό κράτος» σε μια «σκόπιμη κίνηση που πιστεύει ότι τον καθιστά δημοφιλή και ήρωα στα μάτια πολλών μουσουλμάνων ανά τον κόσμο» όπως σχολιάζει ο ιστότοπος Nordic Monitor. Στη συνέχεια εκμεταλλεύτηκε τη μεγάλη γιορτή των μουσουλμάνων για να στείλει το δικό του μήνυμα.
«Η προστασία της τιμής της Ιερουσαλήμ είναι καθήκον κάθε μουσουλμάνου» δήλωσε με αφορμή το Μπαϊράμι, ανασύροντας έτσι επιμελώς το χαρτί του υπερασπιστή των κατατρεγμένων μουσουλμάνων όπως οι Παλαιστίνιοι και του θεματοφύλακα των ιερών τόπων του Ισλάμ όπως το τέμενος Αλ Ακσά στην Ιερουσαλήμ, θέατρο βίαιων συγκρούσεων τις τελευταίες ημέρες.
Γνωρίζοντας καλά ότι τα λόγια του θα ενεργοποιήσουν τα αντανακλαστικά αλληλεγγύης των Αράβων προς τους Παλαιστινίους, διότι τα αιτήματά τους εξακολουθούν να έχουν μεγάλη απήχηση στη συνείδηση του αραβικού κόσμου, ο Ερντογάν εκμεταλλεύεται τις πιο ευαίσθητες χορδές των απανταχού σουνιτών. Επιχειρεί να κερδίσει τις συνειδήσεις τους δείχνοντάς τους ότι σε αντίθεση με τις αραβικές ηγεσίες που δεν υψώνουν ανάστημα απέναντι στις ενέργειες του Ισραήλ, εκείνος δεν υπολογίζει το κόστος μπροστά στην ηθική διάσταση του ζητήματος. Αναλυτές αναφέρουν ότι η στάση του Ερντογάν είναι πέρα για πέρα επικίνδυνη για τις περιφερειακές ισορροπίες. Αφενός υπονομεύει τη νομιμοποίηση των αραβικών καθεστώτων και αφετέρου τορπιλίζει τις «Συμφωνίες του Αβραάμ» μεταξύ Ισραήλ και μουσουλμανικών χωρών που συνήφθησαν πέρυσι με στόχο την εξομάλυνση των σχέσεων.
Ο Ερντογάν δεν είδε ποτέ με καλό μάτι αυτή την εξέλιξη, θεωρώντας τη στάση του Αμπου Ντάμπι όσο και άλλων χωρών του Περσικού Κόλπου όπως η Σαουδική Αραβία – που και αυτή βρίσκεται σε διαδικασία αναθέρμανσης των σχέσεων με το Ισραήλ – προδοτική έναντι των Παλαιστινίων. Γι’ αυτό και σήμερα, με αφορμή τη νέα σύγκρουση στο Ισραήλ, δεν διστάζει να δημιουργήσει τριβές μεταξύ των αραβικών χωρών και ως εκ τούτου να τις απομακρύνει και από την αμερικανική επιδίωξη της ειρήνευσης στην περιοχή.
Παρατηρητές στο Ισραήλ, ο εγχώριος Τύπος. όπως και ο γιος του πρωθυπουργού Γιαΐρ Νετανιάχου δείχνουν ως ξεκάθαρο υποκινητή των πρόσφατων αιματηρών γεγονότων στο Ισραήλ τον Ερντογάν, ο οποίος είναι γνωστό ότι κρατάει ανοιχτούς διαύλους με την ηγεσία της Χαμάς στον περίκλειστο θύλακα της Λωρίδας της Γάζας.