Ητέχνη δεν έχει μπούσουλα. Δεν ακολουθείς κάποιους κανόνες ώστε να πετύχεις ένα αποτέλεσμα. Ωστόσο, μετά από τόσους αιώνες γραπτού λόγου υπάρχουν δυο-τρεις αρχές που, λίγο-πολύ, έχουν ξεχωρίσει και είναι γενικότερα αποδεκτές. Μία από αυτές είναι το περίφημο Show don’t tell.
Πρόκειται για μια αφηγηματική τεχνική που χρησιμοποιείται για να επιτρέψει στον αναγνώστη να βιώσει την ιστορία μέσω δράσης, λέξεων, σκέψεων, αισθήσεων και συναισθημάτων παρά μέσω της έκθεσης, της περίληψης και της περιγραφής του συγγραφέα. Η ιδέα αποδίδεται συχνά στον ρώσο θεατρικό συγγραφέα Αντον Τσέχοφ, που φημολογείται ότι είπε: «Μη μου λες ότι το φεγγάρι λάμπει· δείξε μου τη λάμψη του φωτός στο σπασμένο γυαλί». Σπάνια, βλέπουμε έργα όπου η αρχή αυτή καταστρατηγείται. Μπορεί να είναι κάτι που δεν συμβαίνει από ατεχνία, που συμβαίνει επίτηδες. Show and Tell.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
