«Ο Αμλετ της Σελήνης» – Στον Γιώργο Χειμωνά

Ο Γιώργος Χειμωνάς πέθανε στις 27 Φεβρουαρίου 2000 στο Παρίσι, μόλις 62 χρόνων. Ο Μάνος Ελευθερίου, στενός φίλος του, έγραψε ένα ποίημα στη μνήμη του και το έδωσε στον Θάνο Μικρούτσικο με τον οποίο επίσης είχε στενή σχέση ο Χειμωνάς. Ο Μικρούτσικος το κράτησε στο συρτάρι του, δεν το μελοποίησε αμέσως αλλά μερικούς μήνες αργότερα, συγκεκριμένα τον Νοέμβριο του ίδιου έτους με αφορμή μια συναυλία του στο Μέγαρο Μουσικής, για την επέτειο των τριάντα χρόνων του στη δισκογραφία. Σε εκείνη τη συναυλία ο Μικρούτσικος κάλεσε τον Χρήστο Θηβαίο να συνεργαστούν για πρώτη φορά και να τραγουδήσει στο πρώτο μέρος της συναυλίας – στο δεύτερο μέρος τραγούδησε η Χάρις Αλεξίου. Εκεί ακούστηκε πρώτη φορά και το καινούργιο τραγούδι «Ο Αμλετ της Σελήνης» για τον Γιώργο Χειμωνά.

Δεν υπήρχε κάποια προοπτική να κυκλοφορήσει σε δίσκο, αλλά την ηχογράφηση από το Μέγαρο Μουσικής τη ζήτησε και άρχισε να τη μεταδίδει ο ραδιοφωνικός σταθμός «Μελωδία». Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πολύ μεγάλη, το τραγούδι δημιούργησε ιδιαίτερη αίσθηση και οι μεταδόσεις γίνονταν όλο και περισσότερες.

Δύο χρόνια αργότερα, το 2002, ο Μικρούτσικος και ο Θηβαίος συνεργάστηκαν και δισκογραφικά, το τραγούδι ηχογραφήθηκε εκ νέου, με ελάχιστες διαφοροποιήσεις από την αρχική του εκτέλεση, και έδωσε και τον γενικό τίτλο σε εκείνον τον δίσκο «Ο Αμλετ της Σελήνης».

Το τελευταίο τραγούδι του δίσκου λεγόταν «Ο Αμλετ της βροχής», το τραγούδησε ο Μικρούτσικος και έτσι προστέθηκε άλλη μία στις πολλές αναφορές στον Αμλετ που συναντάμε στο έργο του Μάνου Ελευθερίου, όχι μόνο στο στιχουργικό και στο ποιητικό αλλά και στο πεζογραφικό του έργο. Θυμίζουμε ότι ακόμη και το πρώτο θεατρικό έργο του Ελευθερίου είχε τίτλο «Ο πατέρας του Αμλετ».

Ηταν το έργο του Σαίξπηρ που τον γοήτευε περισσότερο, ήξερε από στήθους μεγάλα αποσπάσματα του έργου – το οποίο είχε μεταφράσει στα ελληνικά και ο Χειμωνάς – και έψαχνε τις αντιστοιχίες του Αμλετ με σύγχρονα πρόσωπα της νεότερης ιστορίας μας.

Ο Γιώργος Χειμωνάς γεννήθηκε το 1938 στην Καβάλα και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ιατρική και ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική και στη νευρογλωσσολογία.

Σπουδαιότερα βιβλία του, που διακρίνονταν από μια άκρως προσωπική και πρωτοποριακή γραφή, «Οι χτίστες», «Ο εχθρός του ποιητή» και «Πεισίστρατος».