«Νίκο μου, καμάρι μου και λεβέντη μου…»

Πρόσωπο με πρόσωπο με τους άλλοτε «συντρόφους» του θα έρθει αύριο ο Χρήστος Καλογρίτσας στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής όπου συνεχίζεται ο «μαραθώνιος» των καταθέσεων του «κόκκινου εργολάβου» με τις οποίες «καίει» τον Νίκο Παππά, με τον οποίο φέρεται να διατηρούσε πολύ στενές σχέσεις, σε βαθμό που να τον αποκαλεί σε sms της επίμαχης περιόδου «Νίκο μου, καμάρι μου και λεβέντη μου…». Ο κ. Καλογρίτσας θα κληθεί να απαντήσει στις ερωτήσεις της εισηγήτριας του ΣΥΡΙΖΑ Θεοδώρας Τζάκρη και αναμένεται με ενδιαφέρον η εξέλιξη της κατάθεσής του, καθώς έχει βρεθεί στο στόχαστρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία τον κατηγορεί ευθέως ως «ψευδομάρτυρα» και «αποκούμπι της ΝΔ», με τον ίδιο να επιμένει σε όλους τους τόνους ότι έκανε «πειθαρχημένα» ό,τι του έλεγε ο τότε υπουργός Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Εκείνον εμφανίζει άλλωστε ως ενορχηστρωτή και συντονιστή των κινήσεων που γίνονταν στο παρασκήνιο με «μπροστινό» τον ίδιο, προκειμένου το τότε κυβερνών κόμμα να αποκτήσει δικό του τηλεοπτικό κανάλι.

Τα sms, οι Αραβες και το «SYRIZA Channel»

Ο μάρτυρας εμφάνισε κάποια sms που είχε ανταλλάξει με τον κ. Παππά πριν κλείσει η συμφωνία με τους χρηματοδότες άραβες επιχειρηματίες του Ομίλου CCC προκειμένου να ενισχύσει το επιχείρημά του για εμπλοκή του πρώην υπουργού στην προσέγγισή τους με απώτερο στόχο τη δημιουργία «SYRIZA Channel». Οπως υποστήριξε, μάλιστα, ήταν ο υπουργός εκείνος που «τον δασκάλεψε να πάει στους Αραβες», επανέλαβε ότι η συμφωνία ήταν «εικονική» και ότι ο ίδιος κλήθηκε «να δώσει το όνομά του» και να παρέχει στήριξη όσον αφορά το σχέδιο δημιουργίας μέσων ενημέρωσης φιλικών προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι σχέσεις του κ. Καλογρίτσα με τον ευρύ χώρο της Αριστεράς έχουν παρελθόν. Είχε διασυνδέσεις με τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠαΣοΚ της δεκαετίας του ’80, αλλά και με το ΚΚΕ επί Χαρίλαου Φλωράκη και Μίμη Ανδρουλάκη από τον εποχή της δημιουργίας της εφημερίδας «Πρώτη» (1986-1990), της οποίας ήταν εκδότης, ενός εντύπου που ώθησε τις ανανεωτικές ιδέες στον χώρο της Αριστεράς παίζοντας ιδιαίτερο ρόλο στην προσέγγιση του ΚΚΕ – ΚΚΕ Εσωτερικού (και κατόπιν ΕΑΡ) και στη διαμόρφωση των συνθηκών δημιουργίας του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, και το οποίο σταμάτησε να κυκλοφορεί όταν το ενωτικό εγχείρημα κλονίστηκε υπό το βάρος του «βρώμικου ’89».

Ο ίδιος εμφανίστηκε στην κατάθεσή του ως ένθερμος υποστηρικτής του ΣΥΡΙΖΑ, η άνοδος του οποίου στην εξουσία διαμόρφωνε, προφανώς, ευνοϊκούς όρους για τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Ενδεχομένως στο πλαίσιο του «αμοιβαίου ενδιαφέροντος» να διευκολύνθηκε και η ενεργή ανάμειξή του στο «σχέδιο Παππά». «Στήριζα τον ΣΥΡΙΖΑ με όλες μου τις δυνάμεις. Ημουν και είμαι αριστερός. Είχα επιμείνει στον Λαφαζάνη να μη φύγει τότε (Αύγουστος 2015). Εγώ έμεινα στο κόμμα. Ενιωσα ξανά στρατολογημένος στο κόμμα. Εμεινα στους «νέους». Μετά τις εκλογές (Οκτώβριος 2015) κι αφού κερδίσαμε και επειδή είχα την εμπειρία κλήθηκα από τους ίδιους ανθρώπους και μου ζήτησαν να συμπράξω μαζί τους για τα μέσα ενημέρωσης. Ο Νίκος Παππάς και κάποια παιδιά» είπε χαρακτηριστικά ενώπιον της Επιτροπής.

Ο Παππάς καλεί τον… καπετάνιο

Ηταν τότε (καλοκαίρι του 2016) που τον φώναξε «ο πολυαγαπημένος του φίλος Παππάς», όπως τον αποκάλεσε και του είπε: «Καπετάνιε, θα μας δώσεις το όνομά σου για κανάλι και τα λοιπά;». Κι εκείνος του το έδωσε: «Εγώ αυτό που έβαζα ήταν το όνομά μου. Να είμαι μπροστινός. Εκανα την υποχώρηση και το δέχθηκα. Μπήκα πειθαρχημένος» κατέθεσε. Ετσι δρομολογήθηκε η προσέγγιση με τους άραβες επιχειρηματίες οι οποίοι κατέβαλαν τα τρία εκατομμύρια ευρώ της εγγυητικής επιστολής για να συμμετέχει στον διαγωνισμό των τηλεοπτικών αδειών, αλλά όταν «έκαναν πίσω» στην πορεία, «κατ’ εντολή» του κ. Παππά, όπως υποστήριξε, υπήρξαν οι προσεγγίσεις άλλων επιχειρηματιών (Βαγγέλης Μαρινάκης και Δημήτρης Κοντομηνάς) ώστε να βρεθούν τα χρήματα για την καταβολή εκ μέρους του υπερθεματιστή κ. Καλογρίτσα της πρώτης δόσης της τηλεοπτικής άδειας, κάτι που δεν έγινε, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει παταγωδώς το όλο εγχείρημα, μαζί και ο διαγωνισμός-φιάσκο.

Ο μάρτυρας, σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται, έπαιρνε «εντολάρες» από τον αρμόδιο τότε υπουργό για τις κινήσεις του εμφανίζοντάς τον ότι γνώριζε: για τη συνάντηση με τους Αραβες στο Πόρτο Χέλι, για την «εικονική συμφωνία» με το «ανύπαρκτο κατασκευαστικό έργο στο εξωτερικό», για την εγγυητική επιστολή κ.λπ. Επίσης, υποστήριξε ότι υπήρξε «μοίρασμα των ποσοστών του καναλιού» και ότι ο ίδιος «είχε τις μετοχές του Παππά», ότι είχε συγκροτηθεί «ομάδα Παππά» η οποία δρούσε από τα γραφεία του επιχειρηματία στη Νέα Σμύρνη, ότι «συνεισέφερε» οικονομικά για τα κομματικά μέσα ενημέρωσης, ότι με τα χρήματά του εξελέγησαν κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ, ότι «άτομα από πολύ ψηλά» τον «εκβίαζαν να δημιουργήσουμε το «Documento»», χωρίς όμως να τους κατονομάσει, ότι είχε συναντήσει από κοινού με τον κ. Παππά τον κύπριο δικηγόρο γνώστη θεμάτων offshore Αρτέμη Αρτεμίου, ότι είχε πολλές συναντήσεις στο Μέγαρο Μαξίμου «συνήθως» με τον κ. Παππά «με δεκάδες τρίτους» και άλλα πολλά.

Οι στενές σχέσεις με τον πρώην υπρουργό

Αίσθηση προκάλεσε η περιγραφή των σχέσεων που διατηρούσε με τον πρώην υπουργό Επικρατείας, τις αποφάσεις του οποίου εκτελούσε «πειθήνια»: «Ελεγε “καπετάνιο” ή “Χρηστάκo” και μετά προχωρούσα…» είπε, υποστηρίζοντας ότι ήταν τέτοια η σχέση εμπιστοσύνης που υπήρχε ανάμεσά τους που ο κ. Παππάς μπαινόβγαινε στο σπίτι του: «Ακουσα πως ο Νίκος ο Παππάς συνάντησε όλους τους επιχειρηματίες που ενδιαφέρθηκαν για τα κανάλια. Αρα σημαίνει ότι μας είδε όλους κατά τον ίδιο τρόπο. Αρα σημαίνει πως κοιμόταν και στα σπίτια όλων αυτών. Διότι έτσι έκανε σε εμένα» φέρεται να κατέθεσε, δηλώνοντας ότι ο κ. Παππάς ήταν «φίλος»: «Με είδε στο σπίτι του. Στο σπίτι μου. Στο γραφείο μου. Εκεί γνώρισε πολύ κόσμο στο γραφείο μου. Εκεί υπάρχουν και άνθρωποι που έχουν παραμείνει. Για παράδειγμα, μια βουλγάρα καφετζού. Ερχόταν, πίναμε καφέ…» είπε, ενώ ερωτηθείς σχετικά άφησε εκτός «κάδρου» τον τότε πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα τονίζοντας χαρακτηριστικά: «Θυμάμαι κάποτε όταν παραπέμφθηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο αείμνηστος Μητσοτάκης είχε πει κακώς τον παραπέμψαμε. Ο πρωθυπουργός είναι θεσμός αλλιώτικος. Για μένα το Αλέξης – Χρήστος είναι φιλία. Το πρωθυπουργός – Χρήστος είναι τιμή».