Οπως το χαλασμένο ρολόι δείχνει δύο φορές το εικοσιτετράωρο τη σωστή ώρα, έτσι και οι «100 οικονομολόγοι», πολλοί εκ των οποίων διαχρονικά ρέπουν προς εύκολες και αφελείς λύσεις για σύνθετα και δύσκολα προβλήματα, εκφράζουν αυτή τη φορά μία σωστή άποψη όταν ζητούν από την ΕΚΤ να διαγράψει το δημόσιο χρέος των χωρών-μελών της ευρωζώνης που διακρατεί. Η διαγραφή του χρέους που, λόγω της πανδημίας, επισωρεύεται στο παθητικό των χωρών-μελών, κυρίως δε εκείνων της Νότιας Ευρώπης, αργά ή γρήγορα θα καταστεί αναπόφευκτη. Το πιθανότερο, όμως, είναι ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί χωρίς να προηγηθούν σοβαρές μακροοικονομικές δυσχέρειες στην ευρωζώνη, εξαιτίας της αδυναμίας των πλέον χρεωμένων χωρών να εξυπηρετήσουν το χρέος το οποίο θα έχουν συσσωρεύσει.

Η διαφαινόμενη αυτή προοπτική δημοσιονομικών και μακροοικονομικών προβλημάτων στην ευρωζώνη, μετά την έξοδο από την πανδημία, θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί μόνο με έναν συγκεκριμένο τρόπο, ο οποίος και αναφέρθηκε και προτάθηκε στην αρχή της κρίσης, πλην όμως ούτε η πολιτική ηγεσία ούτε η γραφειοκρατία της ΕΕ είχαν την ωριμότητα, την ευθυκρισία και το θάρρος να τον αντιληφθούν και να τον εφαρμόσουν.

Περιεχόμενο για συνδρομητές

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Έχετε ήδη
συνδρομή;

Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω

Θέλετε να γίνετε συνδρομητής;

Μπορείτε να αποκτήσετε την συνδρομή σας από εδω