Με έναν διαφορετικό προσανατολισμό που πλέον εστιάζει στην «ενεργειακή δημοκρατία» επανέρχονται από το παρελθόν αντιλήψεις και πρακτικές της αυτοοργάνωσης και του συνεταιρισμού. Ομάδες αγροτών, με τη στήριξη αγροτικών ενώσεων, δήμοι και απλοί πολίτες διερευνούν τις δυνατότητες που τους δίνει το «εργαλείο» των ενεργειακών κοινοτήτων, το οποίο αν και λειτουργεί επιτυχημένα σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες, στην Ελλάδα σκάλωσε σε γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, χρονοβόρους περιορισμούς και δυσκαμψίες των αρμοδίων και αναρμοδίων υπηρεσιών.
Δεν είναι τυχαίο ότι, παρά το μεγάλο ενδιαφέρον, ελάχιστα συνεταιριστικά έργα πράσινης ενέργειας έχουν προχωρήσει. Από τις 374 εγγεγραμμένες Ενεργειακές Κοινότητες (ΕΚΟΙΝ) στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (ΓΕΜΗ) η πλειονότητα παλεύει ακόμη με τα διάφορα στάδια αδειοδότησης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις στελεχών της αγοράς, περίπου 30 με 35 έχουν αναπτύξει πάρκα ΑΠΕ (Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας), τα οποία έχουν συνδεθεί με το δίκτυο μεταφοράς ρεύματος και λειτουργούν ή βρίσκονται ένα βήμα πριν μπουν στην… πρίζα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
