«Να φέρουμε τον κόσμο στην καλή μουσική»

^«Μια βραδιά για όλη την οικογένεια». Ετσι χαρακτηρίζει ο αρχιμουσικός Θεόδωρος Ορφανίδης τη συναυλία φιλανθρωπικού χαρακτήρα η οποία θα δοθεί την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου στην Αίθουσα Τελετών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εν προκειμένω, η διακεκριμένη υψίφωνος Σόνια Θεοδωρίδου στηρίζοντας το κέντρο ΑΜΕΑ «Ο Σωτήρ», σκοπός του οποίου είναι η επιμόρφωση, η επαγγελματική κατάρτιση και η στήριξη των ατόμων με ειδικές ανάγκες, καλεί το κοινό σε ένα γοητευτικό ταξίδι στα τραγούδια του χριστουγεννιάτικου ρεπερτορίου: από την «Αγια Νύχτα» και τον Τζον Λένον, μέχρι το «Ω, Ελατο» και το «Hallelujah». Την Ορχήστρα Mobile θα διευθύνει ο Θεόδωρος Ορφανίδης, ενώ στη βραδιά θα συμπράξουν ο τενόρος Ιωάννης Λάκης, η Χορωδία του Συλλόγου Αποφοίτων του Κολεγίου Ανατόλια (μουσική διεύθυνση: Φίλιππος Μοδινός) και η Παγκύπρια Χορωδία Καλλιτεχνών (μουσική διδασκαλία: Νικόλας Θεράποντος).

«Το συγκεκριμένο ίδρυμα προσφέρει πολλά, έχει πολύ καλό όνομα στη Θεσσαλονίκη. Μέσα απ’ αυτό το πρίσμα θελήσαμε κι εμείς να στηρίξουμε το έργο του» θα πει ο Θεόδωρος Ορφανίδης. Θεωρεί πως ανάλογες πρωτοβουλίες αγγίζουν τον ίδιο τον πυρήνα της μουσικής. «Η μουσική είναι ανθρωποκεντρική τέχνη» συνεχίζει. «Ενίοτε απομακρύνεται, δυστυχώς, απ’ αυτόν τον σκοπό και πάει κάπου αλλού, αλλά κατά κύριο λόγο είναι έτσι. Οφείλει λοιπόν να είναι και χρηστική. Οταν επιτυγχάνεται αυτός ο συνδυασμός, είναι ό,τι καλύτερο».

Δεν είναι ασφαλώς η πρώτη φορά που ο ίδιος και η Σόνια Θεοδωρίδου, με την οποία είναι σύντροφοι στη ζωή και στην τέχνη, «στρατεύονται» σε ανάλογους σκοπούς. Τη Δευτέρα 9/12, μάλιστα, στην αίθουσα του φιλολογικού συλλόγου «Παρνασσός» στην πλατεία Καρύτση θα παρουσιάσουν το ίδιο πρόγραμμα σε μια συναυλία με τίτλο «Φωνές Χριστουγέννων», η οποία θα δοθεί για τον Σύνδεσμο Προστασίας Παιδιών & ΑΜΕΑ. «Το πρόγραμμα συγκεράζει τα ακούσματα της Σόνιας, τα οποία έχουν να κάνουν με τον κλασικό χώρο, με το ποπ και το crossover, που είναι ο δικός μου κόσμος. Θεωρώ πως πρόκειται για έναν ωραίο και δυναμικό συνδυασμό» εκτιμά ο αρχιμουσικός.

«Η μουσική σε κάνει ταπεινότερο»

Αισθάνεται πολύ τυχερός για τη σχέση του, προσωπική και καλλιτεχνική, με τη Σόνια Θεοδωρίδου, με την οποία είναι σύζυγοι εδώ και 11 χρόνια. «Με έχει κάνει πολύ καλύτερο μουσικό» λέει αρχικά. «Το να μελετάς μαζί της σε κάνει πλουσιότερο. Η Σόνια είναι δοτικός και ακομπλεξάριστος άνθρωπος. Το λέω αυτό γιατί υπάρχουν καλλιτέχνες οι οποίοι έχουν μια έπαρση την οποία κανονικά δεν πρέπει να έχουν. Η μουσική σε κάνει ταπεινότερο και κατ’ επέκταση καλύτερο».

Ο Θεόδωρος Ορφανίδης θεωρεί πως, όταν υπάρχει αγάπη, η συνεργασία μεταξύ συζύγων είναι μια συνθήκη η οποία έχει μόνο πλεονεκτήματα. «Οταν δεν μπαίνει ο εγωισμός στη μέση, τότε είναι όλα καλά. Στην περίπτωσή μας ο ένας συμπληρώνει τον άλλον».

Στη συνέχεια αναφέρεται στην Ορχήστρα Mobile, η οποία μέσα στο 2020 συμπληρώνει την πρώτη δεκαετία ζωής. «Το σύνολο ιδρύθηκε το 2010. Ηταν μια ιδέα της Σόνιας Θεοδωρίδου στο πλαίσιο μιας συζήτησης που είχαμε για την ανάγκη προώθησης της ελληνικής μουσικής. Ετσι, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε τη δική μας ορχήστρα. Κάναμε ακροάσεις ανά τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Ονομάστηκε έτσι γιατί η έδρα της είναι στο Βερολίνο αλλά έχει μουσικά παραρτήματα ανά τον κόσμο. Η Αθήνα, η Ρώμη, το Αμστερνταμ είναι πόλεις ιδιαίτερα σημαντικές για την ορχήστρα μας. Είναι πολύ ευέλικτη και μπορεί να καλύψει πολλές ανάγκες, ανάλογα με το πρότζεκτ: από ολιγομελές σύνολο δωματίου ως πλήρη συμφωνική ορχήστρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το παράδειγμα της Mobile βρήκε μιμητές. Την τελευταία δεκαετία αρκετές ορχήστρες δημιουργήθηκαν τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, κι αυτό είναι πολύ καλό».

Επιστρέφοντας στο ζήτημα της προώθησης της ελληνικής μουσικής ξεκαθαρίζει πως «αγαπάμε πολύ τους ευρωπαίους συνθέτες αλλά έχουμε κι εμείς τα δικά μας «βουνά»: τον Θεοδωράκη, τον Χατζιδάκι… Οι ξένοι μουσικοί με τους οποίους συνεργαζόμαστε λατρεύουν την ελληνική μουσική. Και προ κρίσης και σήμερα η Ελλάδα σημαίνει πολλά πράγματα. Ο Μάλερ παίζεται κάθε μέρα παντού στον κόσμο. Βέβαια, το ερώτημα είναι πώς εκτελείται, αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα. Η δική μας μουσική πρέπει να παίζεται ακόμα περισσότερο. Οφείλουμε να σπάσουμε τον φράχτη της έλλειψης παιδείας και να φέρουμε τον κόσμο στην καλή μουσική».

Πόσο εύκολο είναι άραγε να προχωρήσει μια ορχήστρα χωρίς κρατική υποστήριξη; «Χρειάζεται πολλή δουλειά, υπομονή και επιμονή» απαντά ο Θεόδωρος Ορφανίδης. «Η επίσημη Ελλάδα πολεμά τον ουσιαστικό πολιτισμό, πάντα φέρνει εμπόδια. Μόνοι μας τα κάνουμε όλα. Εχει βέβαια μια ομορφιά όλο αυτό, σου προσφέρει ικανοποίηση, αλλά από την άλλη πλευρά δεν παύει να είναι πολύ δύσκολο».

Σε μια εποχή ταραγμένη όπως η σημερινή, η μουσική, άραγε, μπορεί να παίξει κάποιον ουσιαστικό ρόλο; «Αν κάποιος αναζητά μια καταφυγή, μια ισορροπία, ακριβώς αυτή τη στιγμή οφείλει να μην απολέσει τα όποια αποθέματα πολιτισμού. Το να ακούει κανείς Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Μπετόβεν, Μάλερ είναι μια πράξη αντίστασης στο ποτάμι της φθήνιας, της  απαξίωσης, σε αυτή την εποχή τού σχεδόν τίποτα που ζούμε».

Θα ενθάρρυνε άραγε έναν νέο άνθρωπο να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική στις σημερινές συνθήκες; «Εάν έχει πραγματική κλίση, ναι, θα τον ενθάρρυνα. Αν αμφιταλαντεύεται όμως, αν το ταλέντο του δεν είναι πραγματικά σπουδαίο, θα του πρότεινα να ασχοληθεί με κάτι άλλο».

Πέρα από το ταλέντο, ο Θεόδωρος Ορφανίδης θεωρεί σημαντικούς παράγοντες το timing, την τύχη αλλά και την εξυπνάδα. «Σαφώς πρέπει να διαθέτεις κάποια ευφυΐα. Επίσης, παίζει ρόλο και το κατά πόσο αφουγκράζεται κανείς τα χαρακτηριστικά της εποχής του. Βλέπουμε αρχιμουσικούς, για παράδειγμα, οι οποίοι αποπνέουν ναρκισσισμό, πόσο τους θαυμάζουν όλοι. Ε, αυτοί οι άνθρωποι είναι σημεία των καιρών».