ιδεοληψίες για τα δάση των αεροδρομίων και την κλασική ομορφιά των σκουριασμένων υπόστεγων της Ολυμπιακής. Οπως σωστές είναι και οι (εκ νέου) εξαγγελίες για επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στις νέες τεχνολογίες και στα απόβλητα, η συσσώρευση των οποίων έχει φέρει σε απόγνωση πολλές τοπικές κοινωνίες και οσονούπω όλη την Αττική.
Χρειάζεται όμως προσοχή όταν βλέπουμε να εκδηλώνεται ένας οίστρος του τύπου «επενδύσεις να ‘ρθουν και ό,τι να ‘ναι». Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις το ίδιο χρήσιμες για την οικονομία, ώστε να αρκεί να φέρει κάποιος τα λεφτά του και να κάνει ό,τι θέλει. Μην ξεχνάμε ότι και την περίοδο 2006-2007 πακτωλός κεφαλαίων κατευθύνθηκε σε επιπόλαιες επενδύσεις που λίγο μετά κατέρρευσαν με πάταγο. Αν κάτι ανάλογο επικρατήσει και τώρα, η ζημιά που ενδεχομένως προκληθεί στο περιβάλλον, στο κοινωνικό σύνολο και στα δημόσια αγαθά μπορεί να είναι μη-αντιστρέψιμη. Δυστυχώς υπάρχουν ήδη τέτοια δείγματα – μεμονωμένα μεν, αλλά όχι ασήμαντα – όπως επιλεκτικά τα εξής:
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
