Μια «Σχεδία» έδεσε στην Κολοκοτρώνη

Θα ήταν μεγάλο λάθος αν πηγαίνοντας στο καφέ-εστιατόριο «Σχεδία», έναν κόμβο αλληλεγγύης και κοινωνικής πρωτοτυπίας σε ένα όμορφο ανακαινισμένο κτίριο στο κέντρο της Αθήνας, είχε κάποιος στον νου του να… βάλει νερό στο κρασί του, να χαμηλώσει τις προσδοκίες του. Γιατί τόσο ο χώρος όσο και η εξυπηρέτηση αλλά και η ποιότητα των προσφερομένων εδεσμάτων και ποτών είναι υψηλότατων προδιαγραφών. Και όχι μόνο. Το ίδιο ισχύει και για τα αντικείμενα που εκτίθενται και πωλούνται στον χώρο τού «αρτ σχεδία», επίσης στο ισόγειο.

Η ποιότητα είναι το μεγάλο στοίχημα όσων συμμετέχουν στο εγχείρημα. Από τον Χρήστο Αλεφάντη, εκδότη του περιοδικού, τον σεφ Λευτέρη Λαζάρου και την ομάδα του (που έστησαν το μενού και εκπαίδευσαν τους ανθρώπους που δουλεύουν στην κουζίνα), τον Πέτρο Μυτιληναίο, που έχει επιμεληθεί τη λίστα με τα κοκτέιλ, τον Νίκο Θεοδωρίδη, πρώην πωλητή του περιοδικού και τώρα μάγειρα, μέχρι τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Ποτηρόπουλο (το γραφείο τού οποίου έκανε τη μελέτη για το καφέ μπαρ), τον Γιάννη Τσεκλένη (που σχεδίασε τις ποδιές) και τη Βανέσα που δουλεύει στο εργαστήριο.

Να σημειώσουμε ότι με το συνολικό πρότζεκτ δημιουργήθηκαν 25 (μέχρι στιγμής) θέσεις εργασίας, πολλές από τις οποίες καλύφτηκαν από πρώην αστέγους.

Τα περιοδικά
γίνονται… μαγνήτες

Το κτίριο του 1870 υπήρξε κατοικία της διάσημης ζωγράφου Ελένης Σταθοπούλου. Στον διάδρομο κοντά στις σκάλες που οδηγούν στον 1ο  όροφο μπορεί να δει κανείς μια παλιά φωτογραφία του κτίσματος όταν στέγαζε το «εμποροοργανοποιείον Β.Α.Ι. Σταθόπουλου».

Στον 1ο  όροφο βρίσκονται τα γραφεία του περιοδικού και το εργαστήριο όπου παλαιά αδιάθετα τεύχη της «Σχεδίας» (αλλά και διάφορα έντυπα που τους στέλνουν) μετατρέπονται σε ρολόγια, καπέλα για λαμπατέρ, κοσμήματα, μπολ, ακόμη και μαγνητάκια. Η Βανέσα μάς δείχνει υπερήφανη ένα μπολ που έχουν φτιάξει από παλιούς λογαριασμούς που τους παραχώρησε η ΕΥΑΘ. (Εταιρεία Υδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης) ή παλιά φυλλάδια της Actionaid. Τα αντικείμενα αυτά μπορεί να τα προμηθευτεί κανείς από το πωλητήριο στο ισόγειο, από το ηλεκτρονικό κατάστημα www.shediart.gr ή επιλεγμένα καταστήματα.

Αισιοδοξία
και συγκίνηση

Ο ζεστός χώρος του ισογείου (μπαρ, καφέ, εστιατόριο) ήταν γεμάτος την ώρα που τον επισκεφθήκαμε. Το κοινό, κάθε ηλικίας. Αλλοι για ένα ποτό ή καφέ (η ζεστή σοκολάτα τους είναι πολύ καλή) κι άλλοι για φαγητό. «Πολλοί μπαίνουν και κλαίνε» λέει ο Χρήστος Αλεφάντης που μας ξεναγεί.

«Εδώ υπάρχει αγάπη και την εισπράττεις». Μας μιλά για το πόσο σημαντικό είναι για τους ανθρώπους που πουλούν το περιοδικό το ότι, όπως του έχουν εκμυστηρευτεί, άρχισαν να αισθάνονται ορατοί! Διηγείται με συγκίνηση την ιστορία της Χριστιάνας που στα 50 της πουλώντας τη «Σχεδία» κέρδισε τα πρώτα της ένσημα αλλά και τις… περιπέτειες της ομάδας τους ποδοσφαίρου ή πετάνκ. Μπορεί να μην κατακτούν πρωταθλήματα αλλά, όπως δείχνουν οι φωτογραφίες τους, έχουν κερδίσει χαμόγελο και αισιοδοξία.

«Αισθάνομαι
αέρα σιγουριάς»

Πόσο εύκολο ήταν άνθρωποι που δεν γνώριζαν μαγειρική να εκπαιδευτούν έτσι ώστε σήμερα να εργάζονται σε μια επαγγελματική κουζίνα; Η απάντηση έρχεται από τη μαρτυρία του Νίκου Θεοδωρίδη, πρώην πωλητή του περιοδικού και τώρα μάγειρα στην κουζίνα του «Σχεδία Home». «Οταν ξεκινήσαμε την εκπαίδευση με τους συνεργάτες του κ. Λαζάρου έπεσα από τα σύννεφα· είχαμε να κάνουμε με συνταγές που ούτε καν μπορούσα να φανταστώ. Δεν πίστευα ότι θα τα κατάφερνα. Στην αρχή χρειάστηκε να πιεστώ αρκετά για να μπορέσω να χρησιμοποιώ τις δυνάμεις μου και να αποκτήσω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Ολα τα παιδιά της ομάδας των συνεργατών του κ. Λαζάρου που είναι δίπλα μας έχουν τρομερή μεταδοτικότητα. Μας έμαθαν να χρησιμοποιούμε πολύ τη φαντασία μας. Οπως και ότι η προετοιμασία ενός φαγητού θέλει καλή διάθεση, θετική αύρα. Αν είσαι νευριασμένος ή στενοχωρημένος, είναι πολύ πιθανό να το «χαλάσεις». To ότι είμαι στην κουζίνα, το ότι έχω πια τον μισθό μου μού έχει δώσει έναν άλλον αέρα, έναν αέρα σιγουριάς. Εχει αλλάξει πια ο τρόπος που κοιτάζω τους ανθρώπους».

Να σημειώσουμε ότι ο χώρος του μπαρ, καφέ και εστιατορίου είναι διαμορφωμένος ώστε να μπορεί να υποδέχεται και άτομα με ειδικές ανάγκες. Θα το διαπιστώσει κανείς βλέποντας την μπάρα που στην άκρη της χαμηλώνει για να είναι στο ύψος ενός καθισμένου σε καροτσάκι ή ακούγοντας το φωνητικό μενού για άτομα με προβλήματα όρασης.

Μια νέα ζωή

Σύμφωνα με παλαιότερη έρευνα που είχε κάνει η εταιρεία Deloitte για το περιοδικό «Σχεδία», μέσα στα πρώτα δύο χρόνια κυκλοφορίας του 34 άνθρωποι ξέφυγαν από συνθήκες αστεγίας και μπήκαν σε δικό τους σπίτι, στηριζόμενοι αποκλειστικά στο εισόδημα από τις πωλήσεις του περιοδικού και, βεβαίως, στην αγάπη και υποστήριξη του κόσμου που το αγοράζει. Στη φωτογραφία, το εξωτερικό του καφέ-εστιατόριου «Σχεδία».