Στα 98 του χρόνια μάς αποχαιρέτησε την περασμένη Πέμπτη ένας σπουδαίος ποιητής: ο Νάνος Βαλαωρίτης. Πλήρης ημερών. Το επίθετο «πλήρης» εδώ έχει διπλή σημασία. Ο Βαλαωρίτης έζησε μια πλήρη ζωή, αξιοζήλευτη για έλληνα συγγραφέα, και πλήρη από δημιουργικής πλευράς, αφού με το τεράστιο έργο του κάλυψε όλα τα είδη του γραπτού λόγου. Ποιήματα, μυθιστορήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα, δοκίμια. Εργο που καλύπτει 80 χρόνια δημιουργικής παρουσίας, από το 1939 που πρωτοδημοσίευσε στο περιοδικό «Νέα Γράμματα» ως πρόσφατα, διατηρώντας στο ακέραιο το νεανικό του φρόνημα. Εζησε με πάθος στο παρόν, με τα μάτια όμως πάντοτε στραμμένα στο μέλλον. Ιδιότυπος, αιρετικός ενίοτε – και διαρκώς ανήσυχος. Δεν είναι τυχαίο που σε βαθιά γεράματα έγραφε τακτικά ακόμη και στο Facebook, παραμένοντας νέος ως το τέλος της ζωής του.
Το τεράστιο έργο του θα πάρει χρόνο για να μελετηθεί σε πλάτος και σε βάθος γιατί πέραν της καθαυτής αξίας του είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον ελληνικό μοντερνισμό, την ευρωπαϊκή πρωτοπορία και την ποίηση που αναπτύχθηκε στη Δυτική Ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών και έχει καταγραφεί ως ποιητική αναγέννηση του Σαν Φρανσίσκο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
