Μαζικές επενδύσεις για… να μη χάσουν το τρένο

«Το τρένο είναι το πιο υπεύθυνο περιβαλλοντικά μηχανοκίνητο μέσο μεταφοράς. Και όμως, το μερίδιο των σιδηροδρομικώς μεταφερομένων επιβατών και εμπορευμάτων παραμένει πολύ μικρό». Αυτή είναι η κοινή διαπίστωση των 24 μάνατζερ που εκπροσώπησαν ισάριθμες ευρωπαϊκές εταιρείες σιδηροδρόμων σε συνάντηση που είχαν τη Δευτέρα στο Παρίσι. Σκοπός της συνάντησης ήταν όμως η πραγματικότητα αυτή να αλλάξει άρδην και το τρένο να καταλάβει τη θέση που του αρμόζει και να παίξει τον ρόλο που οφείλει να διαδραματίσει στις ευρωπαϊκές μεταφορές του 21ο αιώνα.

Οφείλει, αν η Ευρώπη συνεχίσει βεβαίως να διατηρεί το φιλόδοξο στόχο που έχει θέσει, να καταστεί η ήπειρος «ελεύθερη από άνθρακα» έως το έτος 2050.

«Μοιραζόμαστε την άποψη ότι οι σιδηροδρομικές μεταφορές έχουν έναν ρόλο-κλειδί να παίξουν στη μάχη κατά της κλιματικής απορρύθμισης, γι’ αυτό δεσμευόμαστε για την ανάπτυξη του τρένου στην Ευρώπη» σημειώνουν όσοι συμμετείχαν στην ευρωπαϊκή αυτή σιδηροδρομική «σύνοδο κορυφής».

Οι 24 μάνατζερ εξήγγειλαν εξάλλου τη δημιουργία ενός «Νέου Συμφώνου Σιδηροδρόμου» για τη Γηραιά Ηπειρο. Στο πλαίσιο αυτό από την έδρα της γαλλικής SNCF στο Παρίσι, όπου συναντήθηκαν, προανήγγειλαν «μαζικές επενδύσεις στα ευρωπαϊκά τρένα, ώστε να γίνουν πιο ελκυστικά για τον ευρωπαίο ταξιδιώτη».

Ενα μέσο ήδη στη μόδα

Η αλήθεια είναι ότι και προτού ξεσπάσει η πανδημία, προτού ακόμα θέσει η ΕΕ τον περίφημο στόχο για κλιματική ουδετερότητα έως το 2050, ο σιδηρόδρομος είχε αρχίσει να έλκει το ενδιαφέρον του επιβατικού κοινού στην Ευρώπη, κερδίζοντας έδαφος από το μέσο μεταφοράς που κυριάρχησε τον 20ό αιώνα, το αεροπλάνο.

Πολλές κεντρικές ευρωπαϊκές χώρες, με κορυφαία είναι αλήθεια τη Γαλλία, επένδυσαν στα τρένα με αποτέλεσμα να επεκταθεί εντυπωσιακά το σιδηροδρομικό δίκτυο και τα ίδια τα οχήματα να γίνουν πολύ πιο γρήγορα.

Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση του Παρισιού αποφάσισε να απαγορεύσει τις αεροπορικές συνδέσεις σε εσωτερικούς προορισμούς κάτω των 500 χιλιομέτρων στη Γαλλία, καθώς εξυπηρετούνται αναλόγως γρήγορα σιδηροδρομικώς. Ως γνωστόν, η κατανάλωση καυσίμου και οι ρύποι είναι τεράστια κατά την απογείωση και την προσγείωση των αεροσκαφών, και από όλους (συμπεριλαμβανομένων των αερομεταφορέων, διότι έχουν οικονομικό συμφέρον) υπάρχει μέριμνα ώστε να εστιαστεί το αεροπορικό ταξίδι στους μακρινούς προορισμούς και στις μεγάλες αποστάσεις.

Αρωγοί οι κυβερνήσεις

«Το Σιδηροδρομικό Σύμφωνο έχει φιλόδοξους στόχους. Ολοι γνωρίζουμε ότι δεν θα πετύχουμε παρά μόνο συνεργαζόμενοι, παρά μόνο ενωμένοι, παρά τις διαφορές και τον μεταξύ μας ανταγωνισμό. Διότι έχουμε έναν κοινό σκοπό: να κάνουμε τις σιδηροδρομικές μεταφορές μέρος της λύσης του περιβαλλοντικού προβλήματος» τονίζουν οι 24 μάνατζερ. Πώς θα πετύχουν να κάνουν το σιδηροδρομικό ταξίδι πιο ελκυστικό; Βελτιώνοντας την εμπειρία του πελάτη, καθιστώντας τα ήδη εξηλεκτρισμένα τρένα πιο πράσινα και πιο ανακυκλώσιμα, επενδύοντας στην καινοτομία και στρατολογώντας εργαζομένους δίνοντας περισσότερες ευκαιρίες στις γυναίκες και στους νέους. «Για να πετύχουμε τους στόχους αυτούς έχουμε ανάγκη την ΕΕ και τις εθνικές κυβερνήσεις που στηρίζουν τα δημόσια δίκτυα συγκοινωνιών και εξασφαλίζουν ίσες συνθήκες ανταγωνισμού» σημείωσε ο διευθύνων σύμβουλος της SNCF Ζαν-Πιερ Φαναντού. Την πρωτοβουλία υπογράφουν επίσης οι μάνατζερ των εθνικών εταιρειών σιδηροδρόμων της Γερμανίας Deutsche Bahn, της Αυστρίας ÖBB, του Βελγίου SNCB, της Δανίας DSB, της Φινλανδίας VR, της Ουγγαρίας MÁV, του Λουξεμβούργου CFL, της Ολλανδίας NS, της Πορτογαλίας CP, της Σλοβενίας SZ, της μη συμμετέχουσας στην ΕΕ Ελβετίας CFF και βεβαίως της Ιταλίας FS, που εκπροσώπησε και τους ελληνικούς σιδηροδρόμους.

Γυναίκες το 40% των μελών ΔΣ στις εταιρείες του FTSE-100

Βήμα-βήμα (και εν καιρώ πανδημίας) προχωρεί η εξίσωση των δύο φύλων στις διευθυντικές θέσεις μεγάλων επιχειρήσεων. Σύμφωνα με την FTSE Women Leaders Review, σχεδόν το 40% των θέσεων (το 39,1% για την ακρίβεια) στα διοικητικά συμβούλια των κατά τεκμήριο μεγαλύτερων βρετανικών επιχειρήσεων – όσων οι μετοχές μετέχουν στον δείκτη FTSE-100 με τις κορυφαίες σε κεφαλαιοποίηση εισηγμένες εταιρείες στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου – καταλαμβάνεται από γυναίκες.

Η FTSE Women Leaders Review μέτρησε 414 γυναίκες μέλη των διοικητικών συμβουλίων των εταιρειών του FTSE-100 την περασμένη χρονιά, από 374 που ήταν το 2020. Ωστόσο, η εφετινή έκθεση έδειξε μια κάμψη του (ούτως ή άλλως πολύ χαμηλού) ποσοστού των γυναικών που ασκούν εκτελεστικά διοικητικά καθήκοντα. Ετσι, μόνο το 13,5% (μόλις 29 στον αριθμό) των μεγαλοστελεχών που ασκούσαν εκτελεστικούς ρόλους ήταν γυναίκες το 2021, ενώ την αμέσως προηγούμενη χρονιά οι διευθύνουσες σύμβουλοι, οι εκτελεστικές ή οι οικονομικές διευθύντριες αντιστοιχούσαν σε ποσοστό 14,2% επί του συνόλου.

Η βρετανική κυβέρνηση χαιρέτισε τις «μείζονες αλλαγές που έχουν συντελεστεί στις επιχειρήσεις και επιτρέπουν στις γυναίκες επιχειρηματίες να ανέρχονται στα υψηλότερα κλιμάκια της εταιρικής ιεραρχίας». Η διευθύνουσα σύμβουλος εξάλλου της FTSE Women Leaders Review Ντενίζ Ουίλσον δήλωσε ότι ο νέος στόχος πρέπει να είναι η εκπροσώπηση των γυναικών έως το 2025 με ανάλογα ποσοστά στις ανώτατες διοικητικές θέσεις και των εταιρειών του FTSE-350, στον οποίο περιλαμβάνονται και οι 50 μεγαλύτερες σε πωλήσεις επιχειρήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου που όμως δεν είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο.

Σημειωτέον ότι στη Βρετανία η παρουσία γυναικών στα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών επαφίεται στην κρίση και στη δικαιοδοσία των ίδιων των επιχειρήσεων. Δεν ισχύουν δηλαδή ποσοστώσεις που υποχρεώνουν νομικά την εκπροσώπηση των γυναικών στα συμβούλια, κάτι που συμβαίνει αλλού στην Ευρώπη όπως στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ολλανδία και στη Νορβηγία.

Οι «ρόλοι στρατηγικής σημασίας»

Η δρ Γκρέις Λόρνταν, αναπληρώτρια καθηγήτρια Επιστήμης της Συμπεριφοράς και ιδρύτρια της «Πρωτοβουλίας για τη Συμπερίληψη» στο London School of Economics, θέτει το ζήτημα τελείως διαφορετικά: «Το να είναι το 39,1% ενός διοικητικού συμβουλίου γυναίκες συνιστά ένα υπέροχο στατιστικό εύρημα. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι όταν μιλάμε για πραγματική εξουσία το ποσοστό μειώνεται στο 13,5%. Αυτό σημαίνει ότι κυριαρχεί ακόμα η νοοτροπία ότι οι γυναίκες προορίζονται για «χαμηλότερης εξουσίας» αποστολές συγκριτικά με τους άνδρες». Η δρ Λόρνταν σημειώνει ότι εκεί που πρέπει να σταθεί κανείς είναι στις θέσεις και στα αξιώματα στρατηγικής σημασίας, όπως είναι οι πρόεδροι, οι διευθύνοντες σύμβουλοι και οι οικονομικοί διευθυντές των επιχειρήσεων. «Αυτοί οι ρόλοι ανατίθενται παραδοσιακά στους άνδρες. Και αυτή είναι μια σεξιστική νοοτροπία και πρακτική» σημειώνει η βρετανίδα καθηγήτρια.

Στη δουλειά με COVID ή απλήρωτος σε καραντίνα;

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να έρχονται αντιμέτωποι με το «τρομερό δίλημμα» αν θα πάνε να δουλέψουν ενώ νοσούν με COVID ή αν θα ρισκάρουν να χάσουν μεροκάματα εφόσον αυτο-απομονωθούν στο σπίτι, σημειώνει το μεγαλύτερο βρετανικό συνδικάτο TUC. Η Κέιτ Μπελ του TUC εξέφρασε την ανησυχία της μετά την άρση όλων των περιορισμών που εξήγγειλε την περασμένη Δευτέρα ο πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον. «Περίπου δύο εκατομμύρια χαμηλόμισθοι δεν δικαιούνται επίδομα ασθενείας. Είναι οι εργαζόμενοι αυτοί που δεν έχουν την πολυτέλεια να χάσουν τις πληρωμές μιας εβδομάδας για να κρατήσουν ασφαλείς τους συναδέλφους τους» σημείωσε στο BBC η βρετανίδα συνδικαλίστρια.