Μαζί στη ζωή, μαζί στις διακρίσεις

Ενα από τα ενδιαφέροντα «παράπλευρα» στοιχεία των εφετινών υποψηφιοτήτων των Οσκαρ είναι η εμφάνιση του παντρεμένου ζεύγους των ισπανών ηθοποιών Χαβιέ Μπαρδέμ και Πενέλοπε Κρους σε κατηγορίες ερμηνειών και μάλιστα Α’ ρόλου. Εκείνος για το «Being the Ricardos» όπου υποδύεται τον Ντέζι Αρνάζ, σύζυγο της Λουσίλ Μπολ (Νικόλ Κίντμαν – επίσης υποψήφια) και εκείνη για τις «Παράλληλες μητέρες» του συμπατριώτη τους Πέδρο Αλμοδόβαρ, ένα μελόδραμα με πολιτικές «σκιές» και η δεύτερη ταινία του Αλμοδόβαρ μετά το «Γύρνα πίσω» που οδηγεί την Κρους στις υποψηφιότητες. Τόσο ο Μπαρδέμ όσο και η Κρουζ μετρούν από ένα Οσκαρ Β’ ρόλου αντιστοίχως για τις ταινίες «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» και «Vicky Cristina Barcelona». Πιθανότατα δεν θα κερδίσουν, αλλά το ότι είναι εκεί μαζί αρκεί, κάτι που θα λέγαμε ότι ισχύει και για τους Τζέσι Πλέμονς – Κίρστεν Ντανστ, που παρότι δεν έχουν παντρευτεί είναι επί χρόνια ζευγάρι και έχουν ένα παιδί. Κοινή υποψηφιότητα εφέτος για Β’ ρόλους της ταινίας «Η εξουσία του σκύλου» της Τζέιν Κάμπιον.

Το πρώτο σκέλος του παραπάνω προλόγου υπήρξε η αφορμή για το κείμενο που ακολουθεί. Παντρεμένα ζευγάρια ηθοποιών που χάρηκαν υποψηφιότητα την ίδια χρονιά, αποκλειστικά σε κατηγορίες ερμηνειών. Με μια προσθήκη κάποιων διασημοτήτων που επίσης βρέθηκαν την ίδια χρονιά στα Οσκαρ, είτε παντρεμένοι είτε όχι και όχι απαραιτήτως μόνο για ερμηνείες.

Οι δικές μας προβλέψεις για τα εφετινά βραβεία

Ταινία:
«Η εξουσία
του σκύλου»

Σκηνοθεσία:
Τζέιν Κάμπιον –
«Η εξουσία του σκύλου»

Α’ γυναικείος ρόλος:
Τζέσικα Τσαστέιν – «The eyes of Tammy Faye»

Α’ ανδρικός ρόλος:
Γουίλ Σμιθ –
«Η μέθοδος των Γουίλιαμς»

Β’ γυναικείος ρόλος:
Αντριάνα Ντεμποσέ –
«West Side Story»

Β’ ανδρικός ρόλος: Τρόι Κότσουρ – «CODA»

Διεθνής ταινία:
«Drive my car» (Ιαπωνία)

Ειδική μνεία

Το 1940, όταν ο Λόρενς Ολίβιε προτάθηκε για το Οσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου για τα «Ανεμοδαρμένα ύψη» (δεν κέρδισε) και η Βίβιαν Λι στην ίδια κατηγορία στις γυναίκες για το «Οσα παίρνει ο άνεμος» (κέρδισε), ήταν ήδη ζευγάρι αλλά όχι παντρεμένο. Οι Ολίβιε – Λι παντρεύτηκαν τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, ενώ τα Οσκαρ είχαν απονεμηθεί τον Φεβρουάριο.

To 1969 o Πολ Νιούμαν ήταν υποψήφιος ως παραγωγός της ταινίας «Γνώρισα την αγάπη, γνώρισα τη ζωή» που σκηνοθέτησε ο ίδιος με πρωταγωνίστρια τη σύζυγό του Τζόαν Γούντγουορντ, επίσης υποψήφια στην κατηγορία του Α’ γυναικείου ρόλου. Δεν κέρδισαν.

Το 1975 η Τζίνα Ρόουλαντς πέτυχε την καλύτερη κινηματογραφική της ερμηνεία στην ταινία «Μια γυναίκα εξομολογείται», την οποία σκηνοθέτησε ο σύζυγός της Τζον Κασσαβέτης. Υποψήφιοι και οι δύο, εκείνη ως ηθοποιός (Α’ ρόλου), εκείνος ως σκηνοθέτης, δεν κέρδισαν.

Το 1995 ένα από τα πιο χαρακτηριστικά ζευγάρια του Χόλιγουντ, που όμως δεν ενώθηκε ποτέ με τα δεσμά του γάμου, προτάθηκε σε διαφορετικές κατηγορίες για την ίδια ταινία: ο Τιμ Ρόμπινς ως σκηνοθέτης του «Θα ζήσω» (δεν κέρδισε) και η Σούζαν Σαράντον ως ηθοποιός Α’ ρόλου (κέρδισε).

Το 1997 η Φράνσες Μακ Ντόρμαντ απέσπασε το πρώτο (από τα τρία Οσκαρ της στην κατηγορία Α’ ρόλου) για την ταινία «Φάργκο», την οποία είχε σκηνοθετήσει ο σύζυγός της Τζόελ Κόεν, υποψήφιος για το Οσκαρ σκηνοθεσίας την ίδια χρονιά. Αν και ο Τζόελ Κόεν δεν κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας, κέρδισε το πρωτότυπου σεναρίου μαζί με τον αδελφό του Ιθαν.

Το 2009, χωρίς να είναι ακόμα παντρεμένοι (κάτι που έγινε το 2014). ο Μπραντ Πιτ και η Αντζελίνα Τζολί, ένα από τα πιο καυτά ζευγάρια του Χόλιγουντ, βρέθηκαν μαζί στα Οσκαρ υποψήφιοι σε κατηγορίες ερμηνειών Α’ ρόλου: εκείνος για την «Απίστευτη ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον» του Ντέιβιντ Φίντσερ, εκείνη για την «Ανταλλαγή» του Κλιντ Ιστγουντ. Κανείς δεν κέρδισε.